Η Χάρις Αλεξίου (πραγματικό όνομα Χαρίκλεια Ρουπάκα) γεννήθηκε στη Θήβα 27 Δεκεμβρίου του 1950 & από το 1958 ζει στην Αθήνα.
Είναι από τις δημοφιλέστερες Ελληνίδες τραγουδίστριες και βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του ελληνικού τραγουδιού από τη δεκαετία του '70. Έχει συνεργαστεί με όλους σχεδόν τους μεγάλους τραγουδιστές, μουσικοσυνθέτες και στιχουργούς, παλαιότερους και νεότερους, είτε δισκογραφικά είτε σε μουσικές σκηνές, πίστες και συναυλίες: Μάνο Λοΐζο, Μανώλη Ρασούλη, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Αντώνη Βαρδή, Γιάννη Πάριο, Δήμητρα Γαλάνη, Γιώργο Νταλάρα, Άννα Βίσση, Άλκηστη Πρωτοψάλτη, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Μίκη Θεοδωράκη, Μάνο Χατζιδάκι, Νικόλα Άσιμο, Γιώργο Ζαμπέτα, Γιάννη Σπανό, Θάνο Μικρούτσικο, Λευτέρη Παπαδόπουλο, Μάνο Ελευθερίου, Λίνα Νικολακοπούλου, Σωκράτη Μάλαμα, Αλκίνοο Ιωαννίδη, Γιάννη Σπάθα, Νίκο Πορτοκάλογλου, Αφροδίτη Μάνου, Λαρεύντη Μαχαιρίτσα, Γιάννη Κότσιρα και πολλούς άλλους. Έχει εμφανιστεί στις κορυφαίες αίθουσες του κόσμου και έχει τιμηθεί με σημαντικές διακρίσεις.
Έχει ηχογραφήσει πάνω από 30 προσωπικούς δίσκους. Παρότι η ίδια δε συνηθίζει να αναφέρεται στις πωλήσεις των δίσκων της, σύμφωνα με την έρευνα του Πέτρου Δραγουμάνου (2009) η Χάρις Αλεξίου είναι στην πρώτη θέση μεταξύ των τραγουδιστριών και συνολικά στην τρίτη πίσω από τους Γιώργο Νταλάρα και Γιάννη Πάριο στην κατάταξη με τις περισσότερες πωλήσεις προσωπικών δίσκων που έχουν γίνει χρυσοί ή πλατινένιοι από το 1970 έως το 2009. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, οκτώ από τους προσωπικούς της δίσκους έχουν ξεπεράσει τις 100000 πωλήσεις, η μόνη γυναίκα τραγουδίστρια που το έχει καταφέρει στην ελληνική δισκογραφία. Το γεγονός ότι οι προαναφερόμενοι προσωπικοί δίσκοι χαρακτηρίζονται από διαφορετικά μουσικά στυλ (δημοτικά, ρεμπέτικα, παλιά, σύγχρονα και έντεχνα λαϊκά, μπαλάντες), εμπεριέχουν τραγούδια διαφόρων συνθετών και έχουν εκδοθεί μεταξύ σχεδόν σταθερών χρονικών διαστημάτων από το 1977 έως το 2003 αποδεικνύει αφενός την αδιαμφισβήτητη προσφορά της στα μουσικά πράγματα του τόπου και αφετέρου τη συνεπή και αδιάλειπτη επαφή της με τον κόσμο όλα αυτά τα χρόνια. Καθολική είναι και η αποδοχή της από τους συναδέλφους της στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού.
Το 1968 είναι η χρονιά που η 19χρονη Χάρις Αλεξίου παρουσιάζεται στη δισκογραφία με δίσκο 45 στροφών και το τραγούδι "ο Μαρμαρωμένος βασιλιάς".
Το 1971 και 1972 ηχογραφεί, πάντα σε δίσκους 45 στροφών, τραγούδια των Απόστολου Καλδάρα, Γ. Χατζηνάσιου, Τ. Βοσκόπουλου και Μάνου Χατζιδάκι.
Το 1972 έρχεται ο πρώτος σημαντικός σταθμός στη δισκογραφία της με τη συμμετοχή της στον δίσκο Μικρά Ασία των Α. Καλδάρα και Πυθαγόρα, με τον Γ. Νταλάρα. Μουσικό έργο ιστορικής αξίας που τη δεκαετία του '70 θα μπει σε κάθε ελληνική δισκοθήκη, θα σημειώσει ρεκόρ πωλήσεων και αυτοδίκαια θα ενταχθεί στις "100 Μεγαλύτερες Ηχογραφήσεις του Αιώνα" της MINOS - EMI. Για το δίσκο αυτό ερμηνεύει τρία τραγούδια, τα «Δυο παλικάρια απ' το Αϊβαλί», «Μαρμαρωμένος βασιλιάς» και «Πήρε φωτιά το Κορδελιό». Την ίδια χρονιά κάνει και τη μία και μοναδική εμφάνισή της στον κινηματογράφο, στην ταινία 'Ο άγνωστος εκείνης της νύχτας' του Οδυσσέα Κωστελέτου, ερμηνεύοντας το τραγούδι «Ήτανε τ' όνειρο μικρό (Δυο καημοί)» των Μίμη Πλέσσα και Λευτέρη Παπαδόπουλου.
Το 1973 συμμετέχει στον δίσκο Βυζαντινός Εσπερινός των Α. Καλδάρα και Λ. Παπαδόπουλου, ξανά με τον Γ.Νταλάρα, με τραγούδια όπως τα «Καμπάνα του εσπερινού» και «Βάρα νταγιερέ».
Το 1974 έρχεται η πρώτη δισκογραφική συνεργασία με τον Μάνο Λοΐζο με τη συμμετοχή της στο δίσκο Καλημέρα Ήλιε των Μ. Λοΐζου, Δ. Χριστοδούλου, με τέσσερα τραγούδια, μεταξύ των οποίων τα «Μια καλημέρα» και «Ποιος το ξέρει». Η συνάντηση με τον Μάνο Λοΐζο αποτελεί την αρχή μιας ουσιαστικής φιλίας και μιας σπουδαίας συνεργασίας. Την ίδια χρονιά συμμετέχει στο δίσκο Οδός Αριστοτέλους των Γ. Σπανού και Λ. Παπαδόπουλου, με τους Γ. Πάριο και Γ. Καλατζή, με 4 τραγούδια. Από αυτά θα ξεχωρίσει το ομώνυμο, το οποίο θα αποτελέσει και ορόσημο για την πορεία της Αλεξίου, καθώς, όπως θα δηλώσει η ίδια αργότερα, σε αυτό το τραγούδι αισθάνθηκε ότι «βρήκε τη φωνή της», στους τόνους του κοντράλτο. Επίσης, τη χρονιά αυτή συμμετέχει στους δίσκους Προδομένος λαός του Μίκη Θεοδωράκη, Ω! Τι κόσμος μπαμπά του Βασίλη Δημητρίου και Άσπρο-Μαύρο του Γιώργου Χατζηνάσιου. Τέλος, συμμετέχει και στους δίσκους Για ρεμπέτες και για φίλους και Ροβινσώνες του Καλδάρα, με τραγούδια όπως τα «Μια στεναχώρια» και «Δυο ποτήρια».
Το 1975 ηχογραφεί τον πρώτο προσωπικό της δίσκο, 12 λαϊκά τραγούδια, με τραγούδια διαφόρων συνθετών, όπως τα «Δημητρούλα μου», «Η Ρόζα», «Ελενίτσα», «Λένγκω-Λένγκω», ενώ συμπεριλαμβάνεται και το «Όταν πίνει μια γυναίκα», που ήταν και το πρώτο δισκογραφημένο της από το 1970 σε δίσκο 45 στροφών. Επίσης συμμετέχει στο δίσκο Πάνος Τζαβέλλας: Τραγούδια απ' το αντάρτικο λημέρι του του Πάνου Τζαβέλλα, με το τραγούδι «Μάη Μάη».
Το 1976 ηχογραφεί τον προσωπικό δίσκο Λαϊκές Κυριακές με τραγούδια αποκλειστικά του Κουγιουμτζή, όπως τα «Μάτια μου μάτια μου», «Θά 'ταν 12 του Μάρτη», «Χρόνια σαν βροχή», «Τα σκούρα μάτια». Την ίδια χρονιά ηχογραφεί τον προσωπικό δίσκο Χάρις Αλεξίου 2 με τραγούδια διαφόρων συνθετών, όπως «Η Γκαρσόνα», «Κίτρινη πόλη», «Ένα παλιό ζεϊμπέκικο», «Πώς να σε λησμονήσω». Επίσης συμμετέχει στον δίσκο Αναφορά στον Καζαντζάκη του Κ. Μουντάκη.
Το 1977 ηχογραφεί τον διπλό προσωπικό δίσκο 24 και 1 τραγούδια με τραγούδια διαφόρων συνθετών, όπως τα «Τι γλυκό να σ' αγαπούν», «Χρόνια χελιδόνια», «Οι Κυριακές στην Κατερίνη», «Όλες του κόσμου οι Κυριακές», «Χάθηκα», «Το Ανεστάκι», «Μη χαράζεις, βλέφαρό μου», «Μανταλιώ», «Μινόρε της αυγής», «Ούζο όταν πιεις», «Πουλάκι ξένο», «Όμορφη που 'ναι η Λειβαδιά», ενώ συμπεριλαμβάνεται και το «Οδός Αριστοτέλους», που είχε ηχογραφηθεί για τον ομώνυμο δίσκο των Γ. Σπανού και Λ. Παπαδόπουλου το 1974.
Το 1979 έρχεται η στιγμή που ηχογραφεί προσωπικό δίσκο με τον Μάνο Λοΐζο σε στίχους Μανώλη Ρασούλη και Πυθαγόρα. Είναι Τα τραγούδια της Χαρούλας. Το τραγούδι «Ο φαντάρος» ξεχωρίζει αμέσως, ενώ το «Όλα σε θυμίζουν» θα καταγραφεί με το πέρασμα του χρόνου ως μία από τις κλασικές ελληνικές μπαλάντες. Άλλα τραγούδια του δίσκου είναι τα «Τίποτα δεν πάει χαμένο», «Πες μου πώς γίνεται», «Τέλι τέλι τέλι», «Σε πέντε ώρες ξημερώνει Κυριακή», «Την όγδοη μέρα», «Γύφτισσα τον εβύζαξε». Ο δίσκος αυτός θα αποτελέσει ορόσημο για την πορεία της Αλεξίου. Την ίδια χρονιά συμμετέχει στο δίσκο Οι Προστάτες του Θωμά Μπακαλάκου με χαρακτηριστικό τραγούδι «Το γράμμα».
Κατά τη δεκαετία του '70 η Χάρις Αλεξίου εμφανίζεται σε μπουάτ στην Πλάκα ανοίγοντας τον δρόμο σε έναν νέο τρόπο παρουσίασης των τραγουδιών, τελείως διαφορετικό από τη συμβατική λογική των νυχτερινών κέντρων. Συμπίπτει με την περίοδο της μεταπολίτευσης, του πολιτικού τραγουδιού και της αναβίωσης του ρεμπέτικου, που τη βρίσκει να τραγουδά μπαλάντες, λαϊκά και έντεχνα, δημοτικά και ρεμπέτικα. Τραγουδά για μεγάλο διάστημα με τον Γιώργο Νταλάρα όπως επίσης με τους Δήμητρα Γαλάνη, Αντώνη Καλογιάννη, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Γιάννη Πάριο. Οι συναυλίες που δίνει σε στάδια και θέατρα με τραγούδια γνωστών δημιουργών σημειώνουν μεγάλη επιτυχία.
Κατά τη δεκαετία του '80 ανέδειξε ίσως περισσότερο από πριν το "λαϊκό της προφίλ" μέσα από συνεργασίες με συνθέτες όπως ο Αντώνης Βαρδής, ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Θάνος Μικρούτσικος κ.ά. Δεν παρέλειψε όμως να χαρίσει ιδιαίτερα ευαίσθητες ερμηνείες στον δίσκο Τα τραγούδια της χτεσινής μέρας με τη Δήμητρα Γαλάνη. Με το δίσκο Τα τραγούδια της γης μου επέστρεψε στις "ρίζες" της (δημοτικό τραγούδι), αλλά και με τα «Τσίλικα», έκανε μια ζωντανή συνεργασία-έκπληξη με τον Ιταλό τροβαδούρο Πάολο Κόντε και συνεργάστηκε με τον Μάνο Χατζιδάκι στην παραγωγή ενός από τους πιο αξιόλογους δίσκους στην καριέρα της, στο 'Η Χάρις Αλεξίου σε απρόβλεπτα τραγούδια'. Τα τραγούδια: «Φεύγω», «Πόλη τουρκεμένη», «Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια», «Αν πεθάνει μια αγάπη», «Ζήλεια μου», «Μία είναι η ουσία», «Η διαθήκη», «Η μπαλάντα της Ιφιγένειας» (αυτοβιογραφικό τραγούδι σε μουσική και στίχους της ίδιας), «Ελένη», «Ερωτικό», «Η αγάπη είναι ζάλη», «Όποια και να 'σαι», «Μ' έμπλεξε ένας μόρτης», «Η νύχτα θέλει έρωτα», «Τηλεφωνητής», «Μια πίστα από φώσφορο» είναι μερικά μόνο από εκείνα που θεωρούνται πλέον κλασσικά.
Στις αρχές της δεκαετίας του '90 βγάζει το δίσκο 'Δι' ευχών' σε μουσική του Νίκου Αντύπα, πρώην μέλους του συγκροτήματος Socrates, και στίχους -κυρίως- της Λίνας Νικολακοπούλου, εγκαινιάζοντας την ενασχόλησή της με ένα διαφορετικό ύφος μουσικής, με σαφείς τις ροκ, έντεχνες, αλλά και εθνικές επιρροές. Ο δίσκος αυτός συζητήθηκε, επικρίθηκε και εν τέλει αγαπήθηκε όσο λίγοι στην καριέρα της. Επόμενος μεγάλος σταθμός είναι ο δίσκος Οδός Νεφέλης '88, όπου η Αλεξίου μας συστήνεται πλέον ως ολοκληρωμένη δημιουργός, αφού έχει γράψει η ίδια τη μουσική και τους στίχους σε δέκα από τα δώδεκα κομμάτια του άλμπουμ: «Το μινοράκι», «Οι φίλοι», οι «Δεκατρείς φωτιές», το «Ψυχές και σώματα», η «Πανσέληνος», το «Στις δώδεκα» (δισκογραφημένο ήδη από την Άλκηστη Πρωτοψάλτη στο δίσκο «Δικαίωμα»), ο «Άνθρωπος του κάβου» ξεχωρίζουν και συντροφεύουν την περιοδεία-μαμούθ που κάνει η Αλεξίου τα επόμενα χρόνια. Ακολουθούν τα CD των ζωντανών ηχογραφήσεων και η δεκαετία κλείνει με έναν ακόμη δίσκο με δικά της κομμάτια, Το παιχνίδι της αγάπης, ο οποίος δεν είχε όμως την ίδια εμπορική επιτυχία (ίσως ούτε την ίδια καλλιτεχνική αρτιότητα) με τον προηγούμενο. Το τραγούδι «Οι δικοί μου ξένοι» μάλλον αντέχει στο χρόνο.
Το 2000 ένας πολυσυλλεκτικός δίσκος, το Παράξενο φως, και ένας με επανεκτελέσεις σε απέριττες ενορχηστρώσεις, οι Ψίθυροι αποτελούν τις πρώτες παραγωγές της Εστίας, της εταιρείας που συστήνει η ίδια η Αλεξίου, μέσω της οποίας πρόκειται να εκδίδει τους δίσκους της από εδώ και πέρα. Το Ως την άκρη του ουρανού σου (2003) γίνεται δις πλατινένιο, ενώ σε καινούργια τραγούδια την ακούμε πάλι το 2006 με το νέο-δημοτικού ύφους άλμπουμ Βύσσινο και νεράντζι.
Το 2005 αναλαμβάνει την παραγωγή του πρώτου προσωπικού CD της νέας τραγουδίστριας Ζωής Παπαδοπούλου και το 2008 κάνει το ίδιο για τον τραγουδοποιό Μάκη Σεβίλογλου. Το καλοκαίρι του 2008 δίνει τη μεγαλύτερη συναυλία των τελευταίων χρόνων στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο με περισσότερους από 20000 θεατές.
Το καλοκαίρι του 2009 περιοδεύει σε όλη την Ελλάδα. Την ίδια χρονιά επιστρέφει στη δισκογραφία με τον νέο δίσκο 'Η αγάπη θα σε βρει όπου και να 'σαι' με πωλήσεις άνω των 70.000 αντιτύπων.
Το 2010 εμφανίζεται από τον Ιανουάριο μέχρι τέλη Μαρτίου στο Παλλάς και τον Απρίλιο στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Το καλοκαίρι περιοδεύει μαζί με τη Μάρθα Φριντζήλα σε όλη την Ελλάδα και δυο συναυλίες στη Κύπρο.
Τον Μάιο του 2011 βραβεύεται με το βραβείο «Una vita per la musica - Giglio d’Oro» («Μια ζωή για τη μουσική») από το Ίδρυμα «Premio Galileo 2000» και πραγματοποιεί ευρωπαϊκή περιοδεία. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους παρουσιάζει ένα αφιέρωμα στον Nino Rota με τίτλο Η Χάρις Αλεξίου στο Σινεμά του Νίνο Ρότα στο "ΘΕΑΤΡΟΝ" του Κέντρου Πολιτισμού "Ελληνικός Κόσμος" για πέντε παραστάσεις και τον Νοέμβριο επισκέπτεται τους Έλληνες ομογενείς στην Αυστραλία για τρεις συναυλίες στην Αδελαΐδα, τη Μελβούρνη και το Σίδνεϋ.
Τον Ιανουάριο του 2012, έπειτα από τριάντα χρόνια από τα Τραγούδια της χθεσινής μέρας, ξανασυνεργάζεται με τη Δήμητρα Γαλάνη, με επιτυχημένες κοινές τους εμφανίσεις στο θέατρο Παλλάς και στη Θεσσαλονίκη στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης για τέσσερις παραστάσεις. Οι μουσικές αυτές βραδιές ηχογραφούνται και τον Ιούλιο του 2012 βγαίνουν σε διπλό CD, το οποίο περιλαμβάνει 36 τραγούδια. Ταυτόχρονα οι δυο ερμηνεύτριες, το καλοκαίρι, ξεκινούν περιοδεία στην Ελλάδα και την Κύπρο με πρώτο σταθμό την Αθήνα στο θέατρο Βράχων με δύο συναυλίες. Την ίδια στιγμή, εμφανίζεται στο Φεστιβάλ Sete της Γαλλίας, με τίτλο "Kalispera" Η συνεργασία με την Δήμητρα Γαλάνη τελειώνει με μια συναυλία στο Olympia του Παρισιού.
Το Φθινόπωρο του 2012, επιστρέφει στην δισκογραφία με 14 καινούρια τραγούδια σε ανέκδοτους στίχους του Μανώλη Ρασούλη.Το άλμπουμ ονομάζεται 'Η Τρίπλα' και μουσική συνέθεσαν οι Βάσω Αλλαγιάννη, Πέτρος Βαγιόπουλος, Χρήστος Νικολόπουλος, Ορφέας Περίδης , Leon Y.Poliker και η ίδια η Χάρις Αλεξίου (διασκευή σε μουσική του Μάνου Λοΐζου). Ο δίσκος κυκλοφόρησε στις 10 Δεκεμβρίου. Τον Απρίλιο του νέου έτους παρουσίασε τη νέα της δουλειά στο Gazarte για Επτά και Μία Νύχτες μαζί με μία νέα μουσική μπάντα, τους Nouveau Sextette (κορυφαίους Έλληνες σολίστες). Ερμηνεύει εκτός από τα καινούρια τραγούδια και παλαιότερα δοσμένα με ένα καινούργιο τρόπο.Μαζί τους θα εμφανιστεί τον Μάιο στην Θεσσαλονίκη στο Love Casual Living. Το καλοκαίρι συνεχίζει μαζί τους δίνοντας συναυλίες, οι οποίες τιτλοφορούνται "Δυο κόσμους έχει η ψυχη μου" σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και τρεις συναυλίες στην Κύπρο. Τον Απρίλιο το τραγούδι της «Για ένα Τανγκό» θα ντύσει ως μουσικό θέμα την ταινία Before Midnight, η οποία είχε γυριστεί στην Μεσσηνία.
Το 2014 ξεκινά κοινές εμφανίσεις με την Τάνια Τσανακλίδου στο Anodos Live Stage μαζί με τους Nouveau Sextet και φίλους, παρουσιάζοντας ένα σχεδόν τετράωρο πρόγραμμα. Το ίδιο πρόγραμμα το παρουσιάζουν το καλοκαίρι με συναυλίες σε μερικές πόλεις της Ελλάδας και της Κύπρου. Στις 3 Απρίλου εμφανίζεται με το γνωστό τουρκικό μουσικό συγκρότημα Ιντζέσαζ (Incesaz) στην Κωνσταντινούπολη στο Κέντρο Παραστάσεων και Καλλιτεχνικών Εκδηλώσεων του Εμπορικού Κέντρου Ζορλού.
Τον Ιούνιο αλλάζει δισκογραφική εταιρεία και εντάσσεται στο δυναμικό της Heaven music. Η συνεργασία εγκαινιάζεται με το καινούριο τραγούδι Ένα φιλί, που φέρει την υπογραφή του Rous στη μουσική και του Νίκου Μωραΐτη στους στίχους, ενώ τον Οκτώβρη κυκλοφορεί ο δίσκος με την συνεργασία τους "Τα όνειρα γίνονται πάλι".
Έχει τιμηθεί με σημαντικές διακρίσεις
Prix Adami από τη γαλλική Ακαδημία Charles CrosUna vita per la musica - Giglio d’Oro» («Μια ζωή για τη μουσική»), από το Ίδρυμα «Premio Galileo 2000». Στις 15 Μαΐου του 2010, ο δήμαρχος της Σμύρνης δίνει το όνομα της Χάριτος Αλεξίου σε μια λεωφόρο της πόλης :Ηaris Αleksiou Dostluk Caddesi (Λεωφόρος Φιλίας), τιμώντας την καταγωγή της και την προσφορά της στην τέχνη.
