Κεφαλλονίτικες Ιδιωματικές Λέξεις (Π)

Π

Παδείρησα = ταλαιπωρήθηκα
Παδέλα = πήλινη κατσαρόλα
Πάκια = νεφρά
Παλαβιάρης = ανόητος, μικρόμυαλος
Παλαμίζω = σοβατίζω
Πάλε = πάλι
Παλιάτσα = μέτρο λαδιού
Πανιάστηκε = πονηρεύτηκε
Πάντα κι άλλη = από το ένα μέρος κι από το άλλο
Παντιέρα = σημαία

Παπανούρα = παπαρούνα
Παπαρδέλες = ανόητες ψευτιές
Παπόρι = βαπόρι
Παπούδιασε = μούσκεψε στο νερό

Παραγκολή = παραγγελία
Παραζούζουλος = ελαττωματικός
Παρακατούλια = υποδεέστερος

Παράκλι = συρτάρι επίπλου
Παρακουφάδες = έβγαλε παρακουφάδες, κουφάθηκε

Παραμπάτης = απρόσκλητος, ανεπιθύμητος
Παρασάνταλο = παλιοπάπουτσο

Παρασκάλισμα = εξάρθρωση

Παρασούζουλο = εκτρωματικό

Παράτροπος = δύστροπος, παράξενος
Παργατάρω = παραβγαίνω, συναγωνίζομαι
Παρί = παρά, μονάχα
Πάρλα = κουβέντα
Παρμένος = ακίνητος από πόνους
Πάρτε διαόλοι βάγια = ασυδοσία
Παρτικουλάρω = υπερασπίζομαι
Πασέτο = μέτρο

Πασεγγιάρει = γυροφέρνει
Παστόκα = ψευτιά
Πάστρα = καθαρό
Παταούδιασε = πάγωσε
Πατέλα = πεταλίδα
Πατριδί = φασαρία
Πέζο = ζυγαριά, βάρος
Πειρί = ο πύρος του βαρελιού

Πεκούλι = μικρό μερτικό από αγροτικό εισόδημα

Πενσάδος = συλλογισμένος
Πέρα περού = πέρα-πέρα
Περατζάδα = βόλτα, πέρασμα κόσμου
Περατζάδες = επιδειχτικές βόλτες
Περγουλιά = κληματαριά

Περδικοπάνι = κυνηγετικό παραπλανητικό πανί για πέρδικες
Περέσι = ανοιχτό, διάπλατο

Περικοπά = διακοπές κατά διαλείμματα
Περικουλόζος = επίφοβος

Περμιράκουλο = ελεημοσύνη

Περόνι = μεγάλο καρφί

Περσίμπουλο = μαϊντανός

Περφέτα = τέλεια

Πετέγολος = πολυλογάς
Πετιμέζι = μούστος πολύ βρασμένος
Πέτο = στέρνο
Πετρίτης = γεράκι

Πέτσο = γερός καυγάς
Πετροκόριθο = σταφύλι επιτραπέζιο
Πεύκι = κουρελού
Πηαίνω = πάω

Πητακομένο = στοιβαγμένο, πιεσμένο

Πιβάντα = νερωμένο ξύδι

Πίγουλη = φιδές

Πιέτα = ελεημοσύνη
Πικαρισμένος = πειραγμένος
Πικάρω = πειράζω
Πικιώνι = κύπελλο

Πίκος = μικρή βάρκα
Πινακωτή = το γινωμένο ζυμάρι πριν το ρίξουν στο φούρνο
Πινιάτα = χάλκινο καζάνι για νερό
Πινομή = για το χατίρι σου
Πίντα = μονάδα για υγρά

Πίρνος = μεγάλο πουρνάρι
Πισάρα = φυτό για σαλάτα και όσπρια
Πιστρό = παρδαλό

Πίστωμα = πίστωση
Πιτοπούλι = το λειψό ψωμί στη χόβολη
Πίτσι = παιχνίδι που παιζόταν με δεκάρες
Πιτσιλίρω = μου στρίβει, τρελαίνομαι

Πλεούρια = μπαλωμένα τσαρούχια

Πλοκωτή = το χώρισμα με τα άχυρα

Πλοχεριά = χούφτα
Ποδολόγος = ύφασμα που τοποθετούσαν στο κεφάλι οι γυναίκες που μετέφεραν βάρη
Ποδόχι = στο λινό μια γούρνα που πέφτει ο μούστος μέσα

Ποκάρι = δέσμη μαλλιών κάθε προβάτου κατά το κούρεμα
Πομποφάνειες = ανόητες επιδείξεις

Πονίδι = απόστημα
Πόνσο = σφυγμός
Πόντα ή πούντα = κρύωμα
Ποργιά = η είσοδος
Πορδόμυλος = καυγάς
Πορόκλι = ο φράχτης
Πορταδέλια = χειροποίητος μεντεσές

Πόρτεο = το δωμάτιο της εισόδου
Πορτόνι = αυλόπορτα
Ποστιάζω = τακτοποιώ πράγματα
Πότα = πότε

Ποταχιά = νωρίς το πρωί

Πουζουνάρα = τσέπη
Πουλαροδείχνει = νεαρό άτομο που όμως δείχνει μεγαλύτερος

Πουλέντα = κουρκούτι από αλεύρι καλαμποκιού
Πούλιο = πιο
Πουλιότερο = περισσότερο

Πούμπλικος = δημόσιος εκτιμητής αγροζημιών
Πουνέντες = δυτικός άνεμος

Πούντζαρο = τιποτένιο, ευτελές
Πουντέλι = στήριγμα
Πούντηνε = που είναι αυτή;
Πούντοσης = που είναι αυτός;
Πούπετα = πουθενά
Πουράτζινο = νέο και άτακτο, ναζιάρικο

Πούρβερη = πούδρα

Πουργαμέντο = καθαρτικό λάδι
Πουρνέλι = μικρό, ανήλικο

Πουρνελιά = δαμασκηνιά
Πουρνέλισε = έμεινε έγκυος πριν χρονίσει

Πράγκα = σύνεργο που ξεκολλούν τους αχινούς
Πράματις = πραγματικά
Πράτιγο = άδεια, πήρε πράτιγο-πήρε άδεια, είναι ελεύθερος

Πρεβεράτζιο = φιλοδώρημα
Πρέδα = αγροζημιά, αλλά και ερωτοδουλειές
Πρεμούρα = βιασύνη
Πρεμούρα = ανησυχία και ενδιαφέρον

Πρέντζα = μυζήθρα βαρελιού
Πρικό = πικρό

Προβάτα = περπάτα

Προβυζαστάρι = τρέφεται μόνο με το γάλα θυλασμού

Προζύμι = μαγιά για ψωμί

Προκλάμο = χτύπος καμπάνας για ανακοίνωση

Προφαντικό = προτολούβι

Προφεσόρος = καθηγητής
Προσμπούκι = μια μπουκιά πριν το φαγητό
Πρωτολάτης = ο πρώτος γιος , αλλά κι ο πρώτος καρπός
Πύργια = χωνί

Πυριόλοβος = πρωτόγονος αναπτήρας

Κεφαλλονίτικες Ιδιωματικές Λέξεις (Ο)

Ο

Ογκεσέ = όχι
Ογκιά = υποδιαίρεση του λίτρου
Ολόγρος = μουσκεμένος
Ονόρε = τιμή
Όντις = όταν
Ορά = ουρά
Οργιό = τρεμούλα, ρίγος
Οργιοστάλαχτος = πεντακάθαρος
Ορμηνεύω = συμβουλεύω

Ορμπου = ώρα του καλή, ας πάει
Ορνέλα = μεγάλο κωνικό βαρέλι
Όρντινε = διαταγή
Όρτα = η καλή πλευρά του φορέματος
Όρτινο = διαταγή, εντολή
Ορτοκούτσουλο = κάτι όρθιο και άχαρο
Όσκε = όχι
Όστρια = άνεμος νότιος, ζεστός, λίβας

Οτάγο = το τέταρτο της ουγγιάς
Ούρδου = να ορμίσεις πάνω του

Ούρτο = εμετός
Οφίτσια = προνόμια
Οφίτσιο = αξίωμα στρατιωτικό, πολιτικό, εκκλησιαστικό

Κεφαλλονίτικες Ιδιωματικές Λέξεις (Ξ)

Ξ

Ξαγιάζω = πληρώνω σε είδος
Ξαγκλίζω = αραιώνω τα μπερδεμένα μαλλιά

Ξαγκλίστρημα = γλίστρημα
Ξαγκρίζω = καθαρίζω προσεχτικά το σπίτι 

Ξαγραμπαλώνω = ξεγαντζώνω
Ξαίνω = το καθάρισμα του μαλλιού πριν το γνέσιμο
Ξαλαφιασμένος = αναστατωμένος, κατατρομαγμένος
Ξαμπελώνω = ξεφυτεύω το παλιό αμπέλι
Ξαναγραβάρισε = ανακάτεψε, γύρισε το μέσα έξω
Ξαναθηλικώνω = ξανατυλίγω
Ξαναπούλιασμα = το φτέρωμα των πουλερικών όταν ανανεώνεται το χειμώνα

Ξανασόφισε = υποτροπίασε

Ξανασπούρι = ξεριζωτό χόρτο
Ξαπόστα = επίτηδες
Ξαποσταίνω = ξεκουράζομαι
Ξαρκής = κάνω κάτι από την αρχή
Ξαστόχησα = λησμόνησα

Ξαχλιάζω = το ρίχνω έξω, γλεντάω
Ξεγαλίζω = βγάζω την πέτσα του δέρματος
Ξέει = ξύνει

Ξεθάλα = κοντάρι με άγκιστρο για φούρνο
Ξεκίπησα = μεταφορικά για κάποιον που έχασε τα παιδιά του
Ξεκουρούποτος = με το κεφάλι χωρίς καπέλο
Ξεκουτάλεμα = δοκιμή του φαγητού για να δούμε αν είναι έτοιμο
Ξελάγκι = κυνήγι, κατόπι

Ξελάκου = κυνηγάω κατά πόδας
Ξελεξιά = βρίσιμο και από τις δυο πλευρές, αλληλοβρίσιμο
Ξεμιτιστό φάσκελο = κεφαλλονίτικη μούντζα

Ξεμοτόχου = επίτηδες
Ξεμπάχαλος = δυνατός μπάτσος, χαστούκι
Ξεμπουρίζομαι = ξετρελαίνομαι, κάνω ανοησίες
Ξενοπρεδεύω = γυρίζω αλλού για ερωτοδουλειές
Ξενότισμα = πλεχτό μπάλωμα στις κάλτσες, στις φτέρνες
Ξενοψωμίζω = τρώω σε ξένο σπίτι
Ξεντώνομαι = τεντώνομαι

Ξεπάγιασε = πάγωσε
Ξεραθύμισε = έφαγε κάτι με ευχαρίστηση
Ξεραποξυλώθηκα = κοιμήθηκα βαριά
Ξερατίζω = τρώω τις ρώγες από το σταφύλι πάνω στο κλήμα

Ξεργαλίστικε = ξεγδάρθηκε ελαφριά
Ξερέξι = κάτι εξαιρετικά ορεκτικό
Ξερίχι = σταφύλι μαύρο
Ξερνοβολάω = κάνω εμετό
Ξεσκλίζω = σκίζω βίαια
Ξεσπιρίζω = διαχωρίζω το τσόφλι από τον καρπό οσπρίου

Ξεστελλιάζω = διαλύω, βγάζω από τη θέση
Ξεσυνερίζομαι = λαμβάνω υπόψη
Ξεσυνερισιά = η άμιλλα
Ξεσφαΐζομαι = πέφτω και χτυπάω, τσακίζομαι
Ξετιμώνω = κουτσομπολεύω, κάνω βούκινο
Ξετιμωτής = ο εκτιμητής
Ξετσάνησε = είναι στα κέφια του, πήρε θάρρος
Ξεχάραξε = για την κότα που κάνει αυγό πρώτη φορά
Ξυγκάκι = το περιτόνιο, πχ. σιγά και μη σου βγει το ξυγκάκι

Ξυλοφάος = ράσπα
Ξωκρατώ = κρατάω μούτρα σε κάποιον, σε απόσταση

Κεφαλλονίτικες Ιδιωματικές Λέξεις (Ν)

Ν

Ναίσκε = μάλιστα

Νεγότσιο = πάρε δώσε, εμπόριο
Νεκρό = ανάλατο
Νεφταρμοί = οφθαλμοί, μάτια
Νια = μία
Νιάζω = νιαουρίζω
Νιανιάος = αυτός που έχει φωνή σαν νιαούρισμα γάτας
Νιβιδιόζος = φθονερός, κακόκαρδος, χαιρέκακος
Νιέντε = τίποτα

Νιπένιο = υπόσχεση

Νιονιό = μυαλό
Νιοφρούτι = τα πρώτα φρούτα εποχής
Νιπένιο = τάξιμο 
Νισάφι = έκφραση που δηλώνει αγανάκτηση
Νιτερέσι = συμφέρον, πχ. να κοιτάζεις το νιτερέσι σου, τη δουλειά σου
Νοβιτά = κουτσομπολιά, αλλά και είδηση
Νογάω = δεν καταλαβαίνει

Νοδάρος = συμβολαιογράφος
Νόνα = γιαγιά
Νότια = η υγρασία

Νταβάς = μικρό ταψί
Ντακόρτο = συμφωνία
Ντάλε-κουάλε = δυο που μοιάζουν
Ντανταρίζω = τραντάζω
Ντέζω = αγκιστρώνομαι κατά λάθος
Ντελίριο = εκτός εαυτού, παροξυσμός, παραλήρημα
Ντεμέλα = μαξιλαροθήκη
Ντερίνα = σουπιέρα, γαβάθα

Ντεστέρια = κάγκελα του κρεβατιού
Ντζελουδίες = βαφές, κραγιόν, πούδρες
Ντολτσέτσα = η γλύκα
Ντορός = ίχνη
Ντούκια = άρρωστος στο κρεβάτι
Ντούκουε = ώστε, λοιπόν
Ντράβαλα = φασαρία
Ντριμόνι = κόσκινο
Ντρίτα = ευθεία, ίσα
Ντριτάρω = ισιώνω
Ντρίτος = ίσιος
Ντρογάδα = αέρας και βροχή
Ντροδίζει = θόρυβος, φασαρία, ξεκουφαίνει
Ντρόλακας = θόρυβος δυνατός
Ντρουβέλι = σκέψεις βασανιστικές
Νώμος = ο ώμος

Κεφαλλονίτικες Ιδιωματικές Λέξεις (Μ)

Μ

Μαγάρα = βρωμογυναίκα, κατεργάρα
Μαγαρίζω = νοθεύω, λερώνω
Μαγαρισιά = πονηριά, κακοψυχία
Μαγαρισμένος = βρώμικος, κακόψυχος
Μάγιο = εργαλείο πελεκίσματος

Μαγιόλια = πλακάκια πατώματος 

Μαγκελλάρης = σφαγέας
Μαγκλαούρι = μεγάλο ξύλο με το οποίο τινάζαν τα δέντρα
Μάγκος = ξύλινο βαρύ τραπέζι
Μαγκούφης = μόνος, χωρίς κανέναν, ανεπρόκοπος
Μάζωξη = συγκέντρωση 

Μαίντζο = πρόχειρη επιδιόρθωση
Μαΐστρα = ο κεντρικός ξύλινος δοκός που στήριζε το πάτωμα του ισογείου
Μαϊτζέβελος = άξιος, πολύ ικανός, εύχρηστος, βολικός 

Μακελάρης = σφαγέας
Μαλάθα = μεγάλο καλάθι, κοφίνι 

Μαλακόφι = φούστα
Μαλαουδιάζω = μουδιάζω
Μαλαουδιασμένος = μαζεμένος, κακοδιάθετος
Μαλαφράντζα =  η γαλλική αρρώστια, σύφιλη 

Μαλάχτρα = λάσπη για κτίσιμο
Μαλεβράσι = αναστάτωση
Μάλινο = ασθένεια, γρίπη, κακιά αρρώστια
Μαλιοκάουρας = άτομο με μακριά μαλλιά, λίγο μαζεμένο
Μαλιοστούπισε = μαλλιοτράβηξε
Μαλιφίτσι = καυγάς, μεγάλη φασαρία
Μαμούρια = υπηρέτες, δούλοι
Μανέστρα = σούπα με ζυμαρικά ή ρύζι
Μανοθυατέρα = μάνα και κόρη
Μάντα = η άκρη, το παραμέρισμα
Μάνταλος = είδος σύρτη 

Μαντάτο = είδηση

Μαντεμένιο = εμαγιέ σκεύος
Μαντενούτα = ερωμένη
Μάντολα = παραδοσιακό κεφαλλονίτικο ζαχαρωτό
Μαντραούρα = μανιτάρι 

Μάντσια = είδος μποναμά, δώρο
Μαξούρι = το εισόδημα από την ενοικίαση των προβάτων
Μάρα = μαράζι
Μαραγκιασμένο = μαραμένο

Μαραμπού = το ψευδώνυμο του ποιητή Νίκου Καββαδία

Μαραφούζα = παλιοδουλειά, βρώμικη πράξη
Μαργέλι =  η ενίσχυση του στριφώματος
Μαργιόλα = γυναίκα που κάνει καμώματα, ναζιάρα
Μαργώνω = κρυώνω
Μαρινάροι = οι ναύτες 

Μάρκαλος = αγκάστρωμα
Μαρμάγκα = αράχνη
Μαροκιές = πετριές
Μαρόκος = βράχος, κοτρόνα
Μαρτιάκος = λουλούδι άγριο κίτρινο που ανθίζει την άνοιξη 

Μαρτίνα = γίδα
Μαρτουρεύω = βασανίζω
Μάρτσια φούνεμπρε = πένθιμο εμβατήριο
Μάρτσια = εμβατήριο
Μαστέλο = μικρός ξύλινος κάδος 

Ματά = και πάλι, ξανά
Ματίζω = ενώνω
Ματοχυλισμένος = γεμάτος αίματα
Μαυρόγιο = τα χωράφια με μαύρα χώματα
Μαυροτσούκαλο = κάποιος πολύ μαύρος
Μεγάρι = μακάρι
Μεδά = μήπως
Μελίδια = κομμάτια
Μελιδιάζομαι = τσακίζομαι
Μέλιορα = καλύτερα
Μεμάς = υποκοριστικό του Γεράσιμου
Mαϊνάρω = κατεβάζω τα πανιά, φέρνω βόλτα, καταφέρνω
Μέντε = έχε το νου σου
Μεντέρι = καναπές, ντιβάνι 

Μεντζάο = υπόγεια αυλή

Μερεμές = αργοκίνητος
Μερεμέτι = μικρή δουλειά, βαρετή
Μερετάρω = σέβομαι, εκφράζω τις ευχαριστίες μου
Μέρετο = αξιοσύνη, σεβασμός 

Μέριζα = καλογινωμένο
Μέρμηγκας = Κεφαλλονίτικος χορός 

Μερμηγκέλια = χοντρή σούπα από αλεύρι
Μεροστράτη = ο δρόμος μιας ημέρας

Μέρουλο = χειροποίητη δαντέλα
Μεσάλι = το τραπεζομάντιλο 

Μεσαρικά = τα εντόσθια
Μέσπολα = μούσμουλο
Μικιάρισμα = σκοποβολή, σημάδι 

Μίκιος = υποκοριστικό του Μιχάλη

Μιλιταριό = πολυλογία
Μινούτο = το λεπτό της ώρας
Μιόβολο = πεντάρα, οβολός μικρής αξίας
Μιράκολο = θαύμα
Μιρακολόζο = θαυμάσιο, αξιοθαύμαστο
Μισακά = μισά-μισά
Μισοβέτσικο = μισότρελο
Μισοφαστιδιασμένονε = ζαλισμένο, μισολιπόθυμο
Μισοψιχαλισμένος = μισομεθυσμένος
Μογδόνι = πέτρα μεγάλη, σκληρή που δεν κόβεται
Μολαΐμησε = ηρέμησε
Μολημέρι = να βρέχει όλη μέρα

Μόλτο ονοράτο = μεγάλη του τιμή
Μομέντο = σε μια στιγμή
Μόμολο = γελοίος, κοροϊδευτικά μαϊμού
Μόμπιλε = η διακόσμηση, τα έπιπλα
Μόνε = μονάχα, παρά
Μονήρονο = η σκεπή να έχει κλίση στη μια πλευρά
Μονητάρως = ολωσδιόλου
Μονιά = εκεί που λουφάζουν τα άγρια ζώα
Μονομερίδα = φαρμακερό φίδι
Μονομηνήτικα = έχουν γεννηθεί τον ίδιο μήνα
Μονόπαντο = γέρνει από τη μια πλευρά
Μονοτσέμπερο = χωρίς βοήθεια, μόνος 

Μόντζος = μπαλκόνι
Μορογάρω = αργοπορώ
Μορόπουλο = κολοκυθάκι
Μόρος = αμίλητος, σκυθρωπός, μαύρος
Μοροφίντο = μεσοτοιχία, πρόχειρο εσωτερικό χώρισμα σπιτιού
Μόρσα = μέγγενη 

Μοσκαρδίνια = τσιτσέλια
Μοσκιά = αναρριχώμενη τριανταφυλλιά

Μότα = ναζάκια
Μοτάρι = πληγή, αλλά και καημός, το έχω μοτάρι στη ψυχή μου 

Μουγδόνι = μεγάλη πέτρα

Μούγδωσε = έμεινε πολύ στο νερό
Μουζεντούρης = θύμωσε, κατέβασε τα μούτρα του 

Μούκουλο = διπλοσάγωνο
Μουλιάτικο = ορφανοτροφείο για νόθα
Μουλώνω = πεισματώνω, κάνω μούτρα
Μουμούδι = μεδούλι, ψύχα ξηρών καρπών
Μουντί = η βούρτσα του ασπρίσματος
Μουντίζω = ασβεστώνω
Μουρέλο = μεσαίο ξύλο για φωτιά
Μούρλα = τρέλα
Μουρλός = τρελός
Μουρλοκομείο = τρελοκομείο
Μουρτάρι = το γουδί το μπρούτζινο
Μουρτόριο = κηδεία
Μουσκετάρω = πυροβολώ
Μουσκλωμένος = κατσουφιασμένος, μουτρωμένος
Μουσούδια = το σαγόνι του ζώου
Μούσουλα = μύδια 

Μουστερής = επισκέπτης
Μούτελι = σκόνη, τα έκανε μούτελι
Μούτος = αμίλητος
Μουτρούνα = αγκάθια με φαρδιά φύλλα
Μουτσούνα = προσωπείο
Μπαζίνα = ο χυλός που έπηξε πολύ
Μπαίγνιο = κορόιδο
Μπακαλέρω = (Παναγία), εκκλησία στα Μπακαλεράτα της Πυλάρου
Μπακατέλες = κακοφτιαγμένες δουλειές, αλλά και γυναίκες περασμένης ηλικίας
Μπαλιγάρω = προσπαθώ να ηρεμήσω κάποιον
Μπάλλος = κεφαλλονίτικος χορός
Μπάλος = λοστός
Μπαμπάι = μικρό έντομο
Μπαμπακάς = βάτραχος

Μπαμπάουλας = σκιάχτρο
Μπαμπαφίοι = κάτι χωρίς γούστο
Μπαμπόνι = καρούμπαλο
Μπαμπουλωμένος = το ντύσιμό του να σκεπάζει και το πρόσωπο
Μπαόρδα = το πολύ φαγητό
Μπαραφούζα = αταξία, ζημιά 

Μπαρδανάρα = πρόστυχη γυναίκα
Μπαρμπαρόσυκα = φραγκόσυκα
Μπαρμπουλές = τοπικό παραδοσιακό ζαχαρωτό (αμυγδαλωτή καραμέλα)
Μπαρμπούτα = το προσωπείο, η μάσκα
Μπαρμπούτσι = κακόφημο στέκι
Μπάρτσα = γίδα με κέρατα
Μπαρτσινέβελος = αφεντικό, επιστάτης
Μπαρτσολέτες = κωμικά αστεία
Μπασιά = επισκέψεις, έχω μπασιά
Μπαστελάμενος = γερός, δυνατός
Μπατανία = κουβέρτα αργαλειού
Μπατάρω = γέρνω, πέφτω
Μπατίδο = χαλασμένο, παλιό
Μπατικιές = πετροβόλισμα
Μπάτινα = το βερνίκι παπουτσιών
Μπατούτα = μουσικό μέτρο
Μπάχαλο = φασαρία 

Μπαώρδα = μπόλικο φαγητό
Μπεβερίνος = μπεκρής, αλκοολικός
Μπεζεστένι = μεζέδες
Μπελέτσα = ομορφιά
Μπελτές = ντομάτα, αλλά και το ζουμί του κυδωνιού
Μπεμπεούρι = το αρνάκι, αλλά και παιχνίδι 

Μπερδελό = με χρώματα ζωηρά, παρδαλό
Μπερετόνι = κασκέτο, σκουφί
Μπερτόδος = ο βλάκας
Μπέστιας = παλιάνθρωπος, παλιοτόμαρο
Μπιβαδόρος = μεθύστακας, μπεκρής
Μπίδι = ολόγυμνος 

Μπιζόνια = στρίμωγμα, ζόρισμα
Μπικερίνι = ποτηράκι του λικέρ
Μπιλιέτο = εισιτήριο θεάτρου κυρίως
Μπιομπός = γελοίος
Μπιρτσιλίρω = ξεκουτιαίνομαι
Μπιστικός = τσοπάνης
Μπιστιού = βερεσέ
Μποδιακό = ποδαρικό
Μποκές = μπουκέτο, ανθοδέσμη 

Μπόλι = εμβόλιο
Μπόλια = πετσέτα
Μπομπή = ντροπή
Μπόμπολας = μεγάλο σαλιγκάρι
Μπομπόνι = διάσονας
Μπόνα και μπόνε = αδιάθετος, δεν είμαι καλά, πχ. δεν είμαι στα μπόνα μου
Μπονόρα = νωρίς
Μπόντες = η γέφυρα του Αργοστολίου, αλλά και κάθε γέφυρα
Μπονώρα = ενωρίς
Μποστάνι = λαχανόκηπος
Μποτέγα = μαγαζί όπου μπορεί να φάει κάποιος
Μπότης = πήλινη στάμνα
Μποτσόνι και μπότσα = μπουκάλι
Μπουγάζι = το πέλαγος

Μπουγιανάρι = παντζάκι
Μπουζάκα = είδος βατράχου
Μπούζι = παγωμένο
Μπουζουνάρα = μεγάλη αγάπη
Μπουκούνι = κομματάκι
Μπουνέλο = διάρροια
Μπουργέτο = μαρίδα στο φούρνο 

Μπουρδάλα = ρόγες σταφυλιού
Μπούρδινο = φθηνό ύφασμα
Μπουρί = να ψειρίσουν τα παιδιά
Μπουρλάρω = αστειεύομαι 

Μπουρλιάζω = περνώ κορδόνια στα παπούτσια μου

Μπουρλότο = δυναμίτιδα για ψάρεμα

Μπουρμπουλήθα = φυσαλλίδα

Μπούρμπουλο = αναβρασμός
Μπουρμπουρέλια = όσπρια ανακατεμένα
Μπουρμπουρέλω = Παναγία η μεσοσπορίτισσα που γιορτάζει 21 Νοεμβρίου
Μπουρνέλα = κορόμηλο
Μπουρούκι = μπρίκι
Μπούτζαρα = άχρηστα πράγματα
Μπουχαρί = καπνοδόχος

Μπόχα = απόχη

Μπραγάνι = είδος ψαρέματος

Μπρακανέλες = χρυσάνθεμα
Μπρέκια = βρωμοδουλειά
Μπρι = πριν 

Μπρισκαρία = ψαραγορά
Μπριτού = προτού
Μπριτσιλίρω = ξεκουτιένομαι 

Κεφαλλονίτικες Ιδιωματικές Λέξεις (Λ)

Λ

Λαβαμάς = τραπεζάκι με λεκάνη & κανάτα νερού για νίψιμο

Λαβουτσάρει = πατάει στα νερά

Λαγκώνια = το κούφιο κάτω από τα πλευρά

Λαιπόδια = μικρός αγκαθωτός θάμνος

Λαλάς = αδερφός

Λαμπάντε = διάφανο, ολοκάθαρο

Λάμπαξε = τρόμαξε

Λαμπιρίτο = αναπάντεχο, αιφνίδιο

Λαμπή = αστραπή

Λανάρι = αγκαθωτό σύνεργο πού διαχωρίζει τις καθαρές ίνες του λιναριού

Λανάρο = γλωσσού και καβγατζού

Λάντζα = μακρύ κοντάρι

Λαντσέτα = ιατρικό νυστέρι

Λανός = μεγάλη στέρνα

Λάου - λάου = κρυφά, σιγά-σιγά

Λαουρέντες = βοηθός εργάτης

Λάπατο = λάχανο σαν σπανάκι

Λάστι-Λάστι = πολύ βιαστικά

Λάτα = τενεκές

Λατός = λευκοσίδηρος

Λαχτιά = μικρή κατηφορική αυλακιά

Λεβίθες = ασκαρίδες

Λεβιθόχορτο = το έδιναν βραστό στα παιδιά για την καταπολέμηση των σκουληκιών και τους πόνους της κοιλιάς

Λεγένι = μικρή λεκάνη

Λεμεντάρεται = παραπονιέται

Λεπενάρι = μικρός σουγιάς

Λετράτο = αντιπαθητικό υποκείμενο

Λειτουργιά = το πρόσφορο

Λειψανέβατο = λειψός, μικρός, σιγά το λειψανέβατο

Λείψεμε = άσε με ήσυχο

Λετράτο = υποκείμενο, άχρηστος και κακόβουλος άνθρωπος

Λεττόνι = ψηλός με ωραίο σώμα

Λεφατσάδα = η κατσάδα

Ληοκόμισμα = κατεργασία ελαιοκάρπου για την εξαγωγή λαδιού

Λιανό = λιγνό

Λιγκόνι = μυρμήγκι

Λιθιά = τοίχος με πέτρες

Λιθόστρωτο = κεντρικός δρόμος του Αργοστολίου

Λικόμισμα = η σύνθλιψη της ελιάς για να βγει το ελαιόλαδο

Λιμασμένος = πολύ πεινασμένος

Λιματίδια = σταγονίτσες

Λιμοψείρι = μικρόβιο που προσβάλει τις κότες

Λιμπρετάρω = ανοίγω λίγο τα παραθυρόφυλλα

Λινοκόκι = σπόροι του λιναριού και κατάπλασμα

Λιοβίρι = ζεστός αέρας, προσβάλει τις ελιές

Λιοκόκκια = τα απομεινάρια από τη σύνθλιψη του ελαιοκάρπου

Λιόκρουση = ίκτερος, χρυσή

Λιόντας = ψευτοπαλικαράς, λιοντάρι

Λισβός = λειψός, μικρός

Λιχούτσα = λιχουδιάρα

Λογάτε = όπως, σα να λέμε

Λογγάρι = μικρός λόγγος

Λογιάζω = υποθέτω, έτσι μου φαίνεται

Λοζός = ένας χώρος βρώμικος

Λοϊδες = μαλλιά αχτένιστα

Λοϊδια = μαλλιά

Λόντρα = πολύ ωραία γυναίκα,(θαυμασμός)

Λοξάρι = το δοξάρι

Λότζα = η σκεπαστή προεξοχή, το υπόστεγο, θεωρείο

Λουβί = σκελίδα σκόρδου

Λούκι = κανάλι υδρορροής

Λουμάκι = το βλαστάρι

Λούρα = η βέργα

Λούρος = ομφάλιος λώρος

Λουχανάς = αρρώστια στο λαιμό των χοίρων

Λυγιά = λυγαριά

Λύμπα = πέτρινη γούρνα

Λυμπά = αρχίδια

Λυσαντέρια = η δυσεντερία 

Κεφαλλονίτικες Ιδιωματικές Λέξεις (Κ)

Κ

Καβαλέτο = υπόβαθρο όπου τοποθετούσαν σανίδες και στρώμα και γινόταν κρεβάτι

Καβαλιεράτο = παράσημο, έπαθλο

Καβαλίνα = κοπριά

Καβδόλιο = πεταχτό με σεξ φερσίματα

Καβελαριά = το σημείο της σκεπής που σμίγουν τα κεραμίδια από τις δύο πλευρές

Καβετζάρω = περνώ τον κάβο, διαφεύγω τον κίνδυνο

Κάβολε = κουνουπίδι

Καγκαρέλια = μικρά βατράχια

Καδηνάτσος = μεγάλος σύρτης με κλειδαριά

Καδίνα = αλυσίδα, καδένα

Καδινάτσο = χειροποίητος μεγάλος σύρτης

Καδινέλα = σανίδες οικοδομής

Κάζο = πάθημα, συμβάν, γεγονός, περιστατικό, ατύχημα, ρεζίλι

Καθήκλα = καρέκλα

Καϊνέλο = η λεκάνη του νιπτήρα

Κακάβι = είδος χύτρας

Κακοθάνατος = σε κακά χάλια

Καλαμαντάρα = πολύ ψηλή, άχαρη

Καλαμίτα = μαγνήτης

Καλέστρα = έχω καλεσμένους

Καλιά = πεθαίνω («πάω καλιά μου»)

Καλιά μου (πάω) = πάω σπίτι μου, πάω στη δουλειά μου, μεταφ. Πάω χαμένος

Καλοπέσουλος = τόσο καλός μέχρι εκμετάλλευσης

Κάλπης = σκάρτος

Καμιζέτα = μαύρο επιστήθιο σ΄ ένδειξη πένθους

Καμιζόλα = πουκάμισο γυναικείο

Καμούτσι = μαστίγιο, καμουτσίκι

Καμούφο = το βολάν στις ποδιές, στα φορέματα

Καμπρί = άσπρο ύφασμα, χασές

Κανάβι = χοντρό σχοινί

Κάνε = τουλάχιστον

Κανείνε = κανείς

Κάνια = αρπαχτικό πουλί

Κανιά = καμιά

Κανιάζω = κλείνει ο λαιμός μου από την πολυλογία

Κανίσκι = δώρο

Κανκάγια = ζαρωμένη, χοντρή και άσχημη

Κάνκαρο = το κρανίο, το καύκαλο

Κανούλι = σωλήνες, η κάννη μονόκαννου όπλου

Καντάρι = στατήρας

Κάνταρος = πήλινο σκεύος και μεγάλη ποσότητα, πχ. έφαγα ένα κάνταρο

Καντάρω = τραγουδάω

Καντήλια = η φουσκάλα από έγκαυμα

Καντινάτσος = μεγάλος σύρτης πόρτας

Καντίνι = χορδή οργάνου και φωνή καντίνι

Καντούνι = το σοκάκι

Κανώματα = ξυλοσκεπή, σοφίτα

Καούνι = πεπόνι αρωματικό

Κάουρας = κάβουρας

Καπακίζω = διαβάζω συλλαβιστά, μιλάω σπαστά μια γλώσσα

Καπέλο = το συκωτοπλέμονο του αρνιού

Καπέτα = ανδρικό χτένισμα

Καπίστρι = το χαλινάρι

Καπονάρα = το κοτέτσι

Καπόνι = το ευνουχισμένο κοκόρι

Καπότο = μικρή κάπα, χαρτοπαιχτικός όρος

Καπριτσάρω = εκνευρίζω κάποιον

Καπροδόντης = τα στραβά δόντια

Καπροδόντισμα = τσαπράζωμα πριονιού

Καραβόλυχνος = μεγάλος λύχνος λαδιού με δύο στόμια

Καρακαηδόνα = υποτιμητική έκφραση για γυναίκες

Καραμπαμπάς = αυτός που έχει μεγάλο κεφάλι, χοντρός,κ.τ.λ

Καραμπάτσα = μεγάλο κεφάλι φαλακρό

Καράφλας = φαλακρός

Καργάρω = γεμίζω

Καρδοκαϊλα = η καΐλα του λαιμού

Καρίκια = οι καρποί της ψάρας, του μπιζελιού

Καρικώθηκα = έκλεισε ο λαιμός μου, βράχνιασα

Καρικωμένος = με πνιγμένη τη φωνή από τη βραχνάδα

Κάρκανο = το φαγητό που έγινε κάρβουνο

Καρονιάζω = στεγνώνει ο λαιμός μου από δίψα

Καρπούζα = ο καρπός του καλαμποκιού που ψήνεται

Καρτεζίνη = το τέταρτο της πίντας

Καρτέρει = περίμενέ με, στάσου

Καρτέρι = ενέδρα

Καρτούτσο = το τέταρτο της πίντας

Κασιέρης = ταμίας

Κασκαβέλι = μικρό δοχείο μεταφοράς φαγητού

Καστίγιο = μαρτύριο, παίδεμα

Καστραβέτσι = αγγούρι

Καταβολάδα = κάποιος που πέθανε στη ξενιτιά, αλλά και το καταχώνιασμα των φυτών

Κατακλείδια = σαγόνια

Κατακλίδι = σαγόνι

Καταμύτωμα = βαρύ ντρόπιασμα

Καταπεσωμένος = ο κατάκοιτος, ο πολύ άρρωστος

Κατάπιασε = συνέλαβε παιδί

Καταπιόνας = οισοφάγος

Καταποδού = τρέξιμο από κοντά

Καταπόρι = το στενό δρομάκι, μπροστά από το σπίτι

Καταποτήρας = τι κατέβασε ο καταποτήρας σου! φαταούλας

Καταρράχτης = η σκάλα που οδηγούσε στο κατώι, υπόγειο

Κατελώνει = βρωμάει

Κατζέλο = ράφι, συρτάρι

Κατραπακιά = καρπαζιά

Κατσάμπες = πεπόνι χειμωνιάτικο

Κατσαργιόλα = η κατσαρόλα

Κατσάρω = προχωρώ στο παιχνίδι

Κατσιασμένη = η κίτρινη, αρρωστημένη

Κατσούλι = σκουφί

Κατώφλιο = το σκαλί της πόρτας

Καυκιά = το πέτρινο ή ξύλινο βαθουλό σκεύος που κοπανίζουν την σκορδαλιά

Καυλομάχησε = επιδόθηκε σε ερωτικά παιχνίδια

Καυτρίλια = καρβουνισμένη άκρη φιτιλιού ή κεριού

Καφυρά = ιγμόρεια

Κάψα = ζέστη

Καψάλης = παρατσούκλι του Αγίου Γερασίμου, ίσως επειδή τον έκαψαν

Κάψαλο = καμένο δέντρο, αποκαΐδια

Κέντρωμα = το μπόλιασμα των δέντρων

Κενώνω = (παραφθορά του «εκκενώνω») βάζω φαγητό στα πιάτα

Κεσέμι = τραγί

Κιάκιο = σπίρτο

Κιάρινε = καθάρισε η φωνή της ή ο καιρός

Κιάσσα = καμώματα, παιχνιδίσματα, παλικαρισμοί

Κιντινάρι = η διπλή πλεξίδα σκόρδα, που είναι εκατό

Κιότεψε = φοβήθηκε

Κίσσα = πτηνό με ωραία χρώματα

Κλαδιές = κληματόβεργες

Κλανιόλα = ο εξαερισμός του κρεβατιού

Κλαούνια = κλαψουρίσματα

Κλειδωνιά = κλειδαριά

Κλήρα = τα παιδιά, οι απόγονοι

Κλινάρι = απλή αδιαθεσία, αλλά και σοβαρή αρρώστια στο κρεβάτι

Κλιτσινάρια και κλωτσινάρια = τα αδύνατα πόδια

Κλόπα = ζευγάρι άλογα για το αλώνισμα

Κλωνά = η κλωστή του ραψίματος

Κλώστης = το αδράχτι που τυλίγουμε το νήμα του γνεσίματος

Κογιονάρισμα = κοροιδία

Κογιονάρω = κοροϊδεύω

Κογιόνι = κορόιδο

Κοζανίτης = είδος σταφυλιού

Κόθρος = η στεφάνη του κόσκινου

Κοκκινογούλι = παντζάρι

Κοκολόγια = λίγες ελιές, όχι λάδια

Κολάδα = πέτα, μανίκια

Κολάι = να βρούμε το τρόπο

Κολάρο ή κολέτο = γραβάτα

Κολέας = σύντροφος

Κόλεθρα = τα επικολλημένα υγρά του νεογέννητου

Κολεϊδάτα = πάνε μαζί

Κολέτο = παπιγιόν, γραβάτα

Κολοκάθι = κατακάθι

Κολόρο = χρώμα

Κολοσούσα = η σουσουράδα

Κόλπος = συμφόρηση, ημιπληγία

Κολυμπάδες = οι σπιτικιές ελιές που ξεπικρίζουν στο νερό

Κόλυμπος = λιμνάζοντα νερά

Κομεντόρο = ντομάτα

Κομοδάρομαι = ετοιμάζομαι

Κομπαρίρει = κατέφθασε

Κομποραχιά = ραχοκοκαλιά

Κονσολάρω = παρηγορώ

Κονσπιρατόρος = συνωμότης

Κοντεζίνη = το ποτήρι του λικέρ

Κοντένει = μικραίνει

Kοντογούνι = το κοντό παλτό

Kοντοκλώτσης = αυτός που έχει κοντά πόδια

Kοντόσγουρο = κοντό και παχουλό παιδί

Kοντραπάντο = λαθρεμπόριο

Kόντυνε = μίκρυνε

Kόπανος = το ξύλο που κοπάνιζαν τα όσπρια, αλλά και τη μπουγάδα

Kορδομύγα = μικρό έντομο

Kορκάλι = το μικρό κρεμμύδι για φύτεμα

Kορκοσουριά = σχόλια, κουτσομπολιά

Kορνιόλα = μεγάλη πέτρα, για κόσμημα

Kόρνος = όστρακο, αλλά και η σφυρίχτρα των αυτοκινήτων

Kορύτος = τα αντικείμενα που μέσα τρώνε τα ζώα

Kοτσάρω = παίρνω πάνω μου

Kότσια = το κουράγιο

Κοντίζω = ρίχνω ξύλα στη φωτιά

Κοντρασένια = χαμπάρι

Κόπανος = μπουκάλα τριπιντάρα

Κορέλι = χάντρα

Κορκοσουριά = κουτσομπολιό

Κορνιόλα = πολύτιμη πέτρα

Κόρνος = μεγάλο κοχλιώδες όστρακο

Κοσπέτο δε μπάκο = επιφώνημα θαυμασμού

Κόστα = ακτή

Κοστιπάδα = πούντιασμα, συνάχι

Κοτρόνι = πέτρα

Κοτσάνι = λαβή, χερούλι, μίσχος καρπού

Κοτσίδες = πλεξούδες

Κουάρτο = της λίτρας το τέταρτο

Κουβέλι = η κυψέλη του μελισσιού

Κουγιάμπαλο = χαζός

Κούγιο = πρόβατο χωρίς αυτιά

Κούδα = βρακί

Κουζούκι = είδος δερμάτινου σακκακιού

Κουκαληστήρη = μάσημα ωμών ξερών οσπρίων

Κουκάλισμα = γλωσσοφαγιά

Κούκαλο = κόκαλο

Κουκούτσα = αγγινάρα

Κουλούμι = σωρός χώματος μετά το πρώτο σκάψιμο των αμπελιών

Κούλουμο = γιομάτο πιο πάνω από το χείλος

Κουλουμόγερας = αργοκίνητος

Κουλουμπάρι = σβώλος

Κουλουμώνω = σχηματίζω σωρό

Κουμεντόρι = τομάτα

Κουμπάνια = προμήθεια, απόθεμα

Κουμπίτος = επιδέξιος, ικανός

Κούμπουρα = κοτσάνια σταφυλιών

Κουντούρι = τα θερισμένα, στάχυα, όρθια

Κούπωμα = καπάκι

Κουπώνω = σκεπάζω

Κούρβα = παλιοθήλυκο, πόρνη

Κουρβουλιάζω = πιάνονται οι αρθρώσεις μου

Κούρβουλο = η ρίζα του κλήματος

Κουργιόζος = ο περίεργος

Κουρλαίνω = τρελαίνω

Κουρούτα = θηλυκό πρόβατο

Κουρσές = βελόνι με άγγιστρο γιά πλέξιμο δαντέλας

Κουρτελάδα = η άκρη του δρόμου

Κούρτη = πέτρινος φράχτης

Κούσαλο = ηλικιωμένος

Κουσουμάρω = δένω τη σάλτσα, σιγά-σιγά

Κουσούνι = κυλινδρικό μαξιλαράκι καναπέ

Κουταλόπλατο = ωμοπλάτη, σπάλα

Κουτάω = τολμάω

Κούτελο = μέτωπο

Κουτούπι = συστάδα από ψηλούς βράχους

Κούτουπος = αρπαγή, τσακωμός

Κουτράω = συγκρούομαι, χτυπώ

Κουτσοσάρωμα = λέξη υβριστική

Κουτσούνες = κούκλες

Κουτσουνοκάρες = αγιοβασιλιάτικες, κρεμμύδες

Κουτσουνοκαύλι = βλαστός με το άνθος κουτσούνας

Κουτσουρίζω = κόβω την κορυφή

Κουτσοχεριάστηκα = έχασα τη βοήθεια που είχα

Κουφαηδώνω = δεν ακούω καλά

Κουφόβραση = πολλή ζέστη χωρίς αέρα

Κουφοβροντή = μακρινή βροντή χωρίς αστραπή

Κούχτιο = ξεμωραμένος γέρος

Κοφίση = παστό ψάρι, συνηθίζεται σκορδαλιά

Κράζω = τον έκραξε, τον κατήγγειλε στο δικαστήριο

Κρεμάδες = σταφύλια στις βέργες τους για να σταφυδιάσουν κρεμασμένα

Κρεμαστάλυσο = αλυσίδα που κρεμούσαν χύτρες πάνω από την φωτιά

Κρεπάρω = σκάω

Κρεσέρει = περισσεύει, πλεονάζει

Κρέτητο = πίστωση

Κρίση = δίκη

Κρισσάρα = η σήτα

Κρούω = βρωμάω

Κυβερνιέμαι = τα φέρνω βόλτα

Κυβούρι = τάφος

Κυπρί = μεγάλο κουδούνι για πρόβατα

Κυρμιγκίξω = ιδιότροπη γυναίκα, σχολαστική, που προσέχει τα πάντα

Κυτάρι = το ύστερο του νεογνού

Κωλοτανιέμαι = τεμπελιάζω, τεντώνομαι τεμπέλικα

Κωλοφωτιά = πυγολαμπίδα

Κωλώνω = μετανιώνω και κάνω πίσω