Γεννήθηκε στις 7 Αυγούστου του 1948, στο Μοσχάτο στην οδό Κανάρι. Στα εφηβικά του χρόνια, μαζί με φίλους, δημιουργούν ένα συγκρότημα, τους "VICKINGS". Τραγούδια που αγαπήθηκαν πολύ ήτανε το Fransoas σε σύνθεση του Αντώνη Στεφανίδη και το Caterin σε σύνθεση δικιά του.
Από το 1969 έως το 1981 δούλεψε σε μπουάτ της Πλάκας ως μουσικός δίπλα σε καταξιωμένους συνθέτες και τραγουδιστές όπως τον Χρήστο Νικολόπουλο, Τάκη Σούκα, Θανάση Πολυκανδριώτη, Δήμο Μούτση, Γιάννη Σπανό, Λουκιανό Κελαιδώνη, Μάνο Λοίζο, Λάκη Καρνέζη, Γιώργο Νταλάρα, Χαρούλα Αλεξίου, Γιάννη Πάριο, Μανώλη Μητσιά , Βίκυ Μοσχολιού, Δήμητρα Γαλάνη, Αντώνη Καλογιάννη, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Άννα Βίσση, Δημήτρη Ψαριανό, Αδελ. Τζαβάρα, Χαράλαμπο Γαργανουράκη, Νίκο Ξυλούρη, Μαρίζα Κώχ, Μαρία Δημητριάδη, Κωστή Χρήστου, Τάνια Τσανακλίδου κ.ά. Παράλληλα, εκείνη τη δεκαετία, γράφει τραγούδια που δειλά-δειλά παρουσιάζει σε συναδέλφους.
Το 1973 παίρνει μέρος σ`ένα διαγωνισμό που είχαν προκηρύξει μια δισκογραφική εταιρεία και ένα μεγάλο περιοδικό ποικίλης ύλης και παίρνει το δεύτερο βραβείο το οποίο ερμηνεύει ο Γιώργος Νταλάρας. Το 1976 κάνει έναν ολόκληρο δίσκο με τραγούδια δικά του, όπου τραγουδά και ο ίδιος, με γενικό τίτλο "Οραματίζομαι" σε στίχους του Γιάννη Αθανασιάδη.
Το 1978 αρχίζει να φαίνεται συχνότερα τ` όνομα του σε δίσκους και συνεργάζεται, σαν συνθέτης πλέον, με επώνυμους αλλά και με νέους καλλιτέχνες. Όπως με το Γιάννη Πουλόπουλο "Θέλω να μ`αγαπάς", με το Γιάννη Πάριο "Αχ αγάπη", "Σου γράφω ένα γράμμα", "Δε θα χωρίσουμε ποτέ", με τη Δήμητρα Γαλάνη "Μ`αγαπούσες θυμάμαι", με το Βασίλη Παπακωνσταντίνου "Φεύγουν καράβια στο γιαλό" με τον Bob Dylan, με το Γιώργο Νταλάρα "Κάτω απ`την κληματαριά", με τη Χάρις Αλεξίου "Ξημερώνει" και το "Φεύγω", με τον Ηλία Κλωναρίδη "Θάλασσες", με το Μανώλη Λιδάκη "Κουράστηκα να υποκρίνομαι", με την Πίτσα Παπαδοπούλου "Ανευ Όρων", "Μη μιλάς", με το Μανώλη Μητσιά "Θ`αναζητάς", με τη Χριστίνα Μαραγκόζη "Θα προχωράμε μαζί", "Χάνομαι", "Λικεράκι", με το Μανώλη Αγγελόπουλο "Τη βαρέθηκε η ψυχή μου", με τους Κατσιμίχα και το Λαυρέντη Μαχαιρίτσα "Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα", καθώς και με το Δήμο Μούτση, την Ελένη Δήμου, τη Λιζέττα Νικολάου, την Ελένη Βιτάλη, το Χαράλαμπο Γαργανουράκη και το Γιώργο Γερολυμάτο, ενώ στη τελευταία του δουλειά "Στην Ελλάς του 2000" είναι η συνεργασία του με το Στέλιο Καζαντζίδη, τους Χάρη και Πάνο Κατσιμίχα και τη Γλυκερία. Στον ίδιο δίσκο έκανε το ντεμπούτο του ως τραγουδιστής και ο γιος του Γιάννης, με τον οποίο τραγούδησαν το ντουέτο "Θα σε περιμένω". Με τον γιο του συνεργάστηκαν και στην Οικογενειακή υπόθεση του 1997.
Οι τελευταίες του προσωπικές δισκογραφικές κυκλοφορίες ήταν το CD single "Στην άκρη του ονείρου" του 2010 και το άλμπουμ "Θα ζωγραφίσω τη ζωή μου με μπογιές" του 2012 που τελικά, κυκλοφόρησε μετά τον θάνατο του, τον Απρίλιο του 2015. Το 2013 ο Αντώνης Βαρδής διαγνώστηκε με καρκινικό όγκο στο κεφάλι και ξεκίνησε αγώνα για να κρατηθεί στη ζωή. Παρά τις θεραπείες που ακολούθησε, χρειάστηκε το 2014 να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στη Γερμανία, μετά την οποία υπήρξαν ενδείξεις βελτίωσης της υγείας του. Παρ' όλα αυτά η υγεία του γρήγορα επιδεινώθηκε καθώς η δεξιά πλευρά του παρέλυσε και δεν ήταν σε θέση να περπατήσει, ενώ παράλληλα αντιμετώπιζε προβλήματα με τον οισοφάγο του. Ακολούθησε ειδικές θεραπείες και νοσηλεύτηκε σε κρίσιμη κατάσταση σε ιδιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας έχοντας στο πλευρό του την οικογένεια του και άτομα από το στενό του περιβάλλον. Απεβίωσε στις 2 Σεπτεμβρίου του 2014 στο Νοσοκομείο Υγεία.
