SVP Ελβετικό Λαϊκό Κόμμα

www.svp.ch

Το Κόμμα αποτελείται από 90000 μέλη και ιδρύθηκε το 1917. Το Ελβετικό Λαϊκό Κόμμα προέκυψε το 1971 από τους Αγρότες, Εμπόρους και τους Πολίτες. Είναι το μεγαλύτερο κόμμα στην Ελβετία με μερίδιο 26,6% των ψήφων και αντιπροσωπεύει 648675 ψηφοφόρους.

Οι Θέσεις του Κόμματος

Το SVP έχει δεσμευτεί σε μια ανεξάρτητη και ουδέτερη Ελβετία και είναι κατά της κατεύθυνσης για να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η κρίση του χρέους και χρηματοοικονομικών συναλλαγών στην Ευρώπη δείχνει ακριβώς πόσο σημαντικό είναι ένα βελτιωμένο κράτος με υγιή οικονομία και χαμηλή φορολογία. Ένας υψηλός βαθμός ασφάλειας δικαίου, είναι η Ελβετία να παραμείνει ισχυρή επιχειρηματική τοποθεσία με ασφαλείς θέσεις εργασίας. Η μετανάστευση δεν μπορεί πλέον να διαχειρισθεί ανεξάρτητα. Σε διάφορους κλάδους της οι Ελβετοί εργαζόμενοι είναι παραγκωνισμένοι από τους μετανάστες, από την ΕΕ και άλλες χώρες. Η επιβάρυνση για το κοινωνικό σύστημα είναι μεγαλύτερη, ως αποτέλεσμα, το έγκλημα από αλλοδαπούς και το άσυλο κακοποίησης είναι πλέον κοινός τόπος. Το SVP καλεί για τη βελτίωση της δημόσιας ασφάλειας, μέσω της απέλασης των καταδικασθέντων ξένων υπηκόων και την σύσφιξη του Ποινικού Κώδικα. Με αυτή τη σαφή πολιτική που βασίζεται σε συντηρητικές τιμές το SVP θέλει να διασφαλίσει την ευημερία, τις θέσεις εργασίας και το μέλλον της χώρας.

ΕΛΒΕΤΙΑ - Πολιτικά Κόμματα

Τα Πολιτικά Κόμματα είναι ομάδες από ομοϊδεάτες ανθρώπους που έχουν τη δική τους φιλοσοφία της ζωής, με άλλα λόγια, συγκεκριμένες απόψεις για τα πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά θέματα κλπ. που ενεργούν ως σύνδεσμος μεταξύ του δημοσίου και κρατικών ιδρυμάτων και είναι απαραίτητες σε μια λειτουργούσα δημοκρατία.

Το κομματικό τοπίο στην Ελβετία είναι τόσο διαφορετικό όσο και η ίδια η χώρα. Συνήθως τα τέσσερα ισχυρότερα κόμματα αποτελούν την κυβέρνηση. Υπάρχουν έντεκα κόμματα και θα προσπαθήσω να δώσω μια σύντομη περιγραφή αρχίζοντας από το μεγαλύτερο μέχρι το μικρότερο κόμμα.

ΕΛΒΕΤΙΑ - Ένας Άνθρωπος-Πολλά Δικαιώματα

Όσοι δικαιούνται να λάβουν μέρος στις κοινοβουλευτικές εκλογές μπορούν επίσης να εκφράσουν την ψήφο τους σε δημοφιλείς ψηφοφορίες, δηλαδή όλοι οι Ελβετοί πολίτες που έχουν περάσει τα 18 και δεν είναι ανίκανοι λόγω ψυχικής ασθένειας ή κάποιας άλλης αδυναμίας. Οι εκλογείς καλούνται γενικά 4 φορές το χρόνο να ψηφίσουν ομοσπονδιακές προτάσεις. Κατά μέσο όρο, αυτές οι ψηφοφορίες αφορούν τρεις έως τέσσερις προτάσεις που μπορούν να εγκριθούν ή να απορριφθούν.

Ψηφοφορίες με πρωτοβουλίες και δημοψηφίσματα 

Το υποχρεωτικό δημοψήφισμα ισχύει για όλες τις τροπολογίες στο Σύνταγμα και τις προτάσεις για την ένταξη των συγκεκριμένων διεθνών οργανισμών. Αυτό σημαίνει ότι μια λαϊκή ψήφο πρέπει να πραγματοποιηθεί. Την αποδοχή τέτοιων προτάσεων πρέπει να γίνει δεκτή κατά πρώτον από την λαϊκή πλειοψηφία, δηλαδή η πλειοψηφία των έγκυρων ψηφισάντων σε ολόκληρη τη χώρα, και δεύτερον την πλειοψηφία των καντονιών, δηλαδή οι ψηφοφόροι πρέπει να δεχθούν την πρόταση σε μια πλειοψηφία των καντονιών. Νέοι νόμοι και τροποποιήσεις υφιστάμενων νόμων και παρόμοιες αποφάσεις του Κοινοβουλίου, μαζί με ορισμένες διεθνείς συνθήκες, τίθενται μόνο σε ψηφοφορία εάν απαιτείται από ένα προαιρετικό δημοψήφισμα. Η πλειοψηφία αρκεί για μια τέτοια πρόταση να γίνει αποδεκτή.

Αναφορά

Ο καθένας έχει το δικαίωμα να καταθέσει τις γραπτές αιτήσεις, προτάσεις και καταγγελίες στις αρχές και όχι μόνο όσους δικαιούνται να ψηφίσουν. Οι αρχές στη συνέχεια καλούνται να λάβουν δεόντως υπόψη τέτοιες αναφορές. Αν και δεν υπάρχει κανένας νόμος που υποχρεώνει τις αρχές να δοθεί μια απάντηση, στην πράξη κάθε αναφορά θεωρείται και λαμβάνετε μια απάντηση. Η αίτηση μπορεί να αφορά σε οποιαδήποτε δραστηριότητα του κράτους.

Οι πολίτες μπορούν να ζητήσουν και να αποφασίσουν σχετικά με την τροποποίηση που θέλουν να κάνουν στο Σύνταγμα. Σε ομοσπονδιακό επίπεδο, σε αντίθεση με το επίπεδο καντονιών, είναι αδύνατο να ζητήσετε ένα νέο νόμο ή τροποποίηση του νόμου. Για μια τέτοια πρωτοβουλία πρέπει να υπάρχουν οι υπογραφές των 100 000 ψηφοφόρων που υποστηρίζουν την πρόταση και για χρονικό διάστημα 18 μηνών. Μια λαϊκή πρωτοβουλία μπορεί είναι μια γενική πρόταση ή πολύ πιο συχνά να παρουσιάζονται ως ένα κείμενο, η διατύπωση της οποίας δεν μπορεί πλέον να μεταβληθεί από το κοινοβούλιο ή την κυβέρνηση. Οι αρχές απαντούν μερικές φορές σε μια πρωτοβουλία με άμεση αντιπρόταση με την ελπίδα ότι η πλειοψηφία του λαού και τα καντόνια θα την υποστηρίξει. Από το 1987, η πιθανότητα μιας διπλής «ναι» ψηφοφορία έχει υπάρξει σε ψηφοδέλτια στις λαϊκές πρωτοβουλίες: οι ψηφοφόροι μπορεί να εγκρίνουν και την πρωτοβουλία και την αντιπρόταση. Μια απόφαση καθορίζει ποιο από τα δύο κείμενα θα τεθεί σε ισχύ αν και οι δύο προτάσεις εξασφαλίσουν την λαϊκή πλειοψηφία και την πλειοψηφία των καντονιών. Δημοφιλή πρωτοβουλίες δεν προέρχονται από το κοινοβούλιο ή την κυβέρνηση αλλά από τον Λαό, θεωρούνται ως η κινητήρια δύναμη πίσω από την άμεση δημοκρατία.

Τα δημοψηφίσματα 

Οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να εκφράσουν την άποψή τους για τις κοινοβουλευτικές αποφάσεις. Η ομοσπονδιακή νομοθεσία, οι αποφάσεις του κοινοβουλίου και ορισμένες διεθνείς συνθήκες υπόκεινται σε προαιρετικό δημοψήφισμα. Σε αυτήν την περίπτωση, ένα δημοφιλές δημοψήφισμα διεξάγεται όταν 50000 πολίτες το ζητήσουν. Οι υπογραφές πρέπει να συλλέγονται εντός 100 ημερών από τη δημοσίευση της νέας νομοθεσίας. Το δημοψήφισμα είναι παρόμοιο με ένα βέτο και έχει ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση και την ασφαλή φύλαξη της πολιτικής διεργασίας με τροπολογίες που εγκρίθηκαν από το κοινοβούλιο ή την κυβέρνηση ή να καθυστερήσει τις επιπτώσεις τους. Το δημοψήφισμα είναι συνεπώς, όπως συχνά περιγράφεται, ως ένα φρένο από το Λαό.

Τα Δημοψηφίσματα συμβάλλουν επίσης στην πολιτική συμφωνία να συμπεριλάβει όσο πιο πολλά ενδιαφερόμενα μέρη στη συζήτηση για τους νέους νόμους ή νομοθετικές τροποποιήσεις και έτσι επιτρέπουν να επιτευχθεί συμβιβασμός που υποστηρίζεται από την πλειοψηφία

ΕΛΒΕΤΙΑ - Ποιός Εκλέγει Ποιόν;

Στην Ελβετία, οι πολίτες είναι:
1. H υπέρτατη πολιτική εξουσία σύμφωνα με τον ομοσπονδιακό σύνταγμα
2. H ανώτατη πολιτική αρχή που περιλαμβάνει όλους τους ενήλικους άνδρες και γυναίκες που κατέχουν Ελβετική ιθαγένεια, περίπου 5.160.000 πολίτες και αντιστοιχεί σε σχεδόν τα δύο τρίτα από τους μόνιμους κατοίκους. Άτομα ηλικίας κάτω των 18 και ξένοι υπήκοοι δεν έχουν πολιτικά δικαιώματα σε ομοσπονδιακό επίπεδο.

Οι πολίτες εκλέγουν τα μέλη του κοινοβουλίου.

Η νομοθετική εξουσία το Ελβετικό κοινοβούλιο (που είναι το νομοθετικό σκέλος του κράτους) το οποίο αποτελείται από δύο σώματα:
1. Το εθνικό συμβούλιο που αντιπροσωπεύει τον Ελβετικό πληθυσμό ως σύνολο
2. Το συμβούλιο των μελών, τα 26 καντόνια που μαζί αποτελούν την ενωμένη ομοσπονδιακή συνέλευση.

Το Ελβετικό Κοινοβούλιο εκλέγει την κυβέρνηση.

Η εκτελεστική εξουσία της Ελβετικής κυβέρνησης αποτελείται από επτά μέλη του ομοσπονδιακού συμβουλίου, καθώς και από την καγκελάριο της ομοσπονδιακής Δημοκρατίας, οι οποίοι εκλέγονται ο καθένας από την ενωμένη ομοσπονδιακή συνέλευση για μια περίοδο τεσσάρων ετών.

Το Ανώτατο Δικαστήριο:
Το δικαστικό σώμα των ανώτατων δικαστικών αρχών είναι το ομοσπονδιακό ανώτατο δικαστήριο της Λωζάνης και της Λουκέρνης, μαζί με τα τρία πρωτοδικεία: το ομοσπονδιακό ποινικό δικαστήριο στην Bellinzona, το ομοσπονδιακό διοικητικό δικαστήριο και το ομοσπονδιακό δικαστήριο διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και τα δύο στο St. Gallen.

Ο Γενικός Εισαγγελέας (OAG) είναι υπεύθυνος για τη διερεύνηση και τη δίωξη σε ποινικά αδικήματα που στρέφονται κατά ή επηρεάζουν ουσιωδώς τα συμφέροντα της Ελβετικής συνομοσπονδίας. Παραδείγματα των αδικημάτων που υπάγονται στην ομοσπονδιακή δικαιοδοσία είναι της κατασκοπείας, εγκλήματα που αφορούν  εκρηκτικά ή ραδιενεργά υλικά, κατάχρηση από ομοσπονδιακούς υπαλλήλους. Είναι επίσης υπεύθυνος για υποθέσεις που αφορούν το οργανωμένο έγκλημα και την τρομοκρατία, του ξεπλύματος μαύρου χρήματος και της διαφθοράς, καθώς και το υπαλληλικό έγκλημα με διεθνείς επιπτώσεις.

ΕΛΒΕΤΙΑ - Άμεση Δημοκρατία

Η Ελβετία είναι σχεδόν η μοναδική χώρα στον κόσμο όπου το εκλογικό σώμα έχει τόσο εκτεταμένες εξουσίες λήψης αποφάσεων. Η μακρόχρονη δημοκρατική παράδοση, το σχετικά μικρό μέγεθος του πληθυσμού και της χώρας καθώς και η ευρεία γκάμα των υπηρεσιών των μέσων ενημέρωσης είναι ζωτικής σημασίας για την ορθή λειτουργία του συγκεκριμένου συστήματος διακυβέρνησης.

Οι Ελβετοί υπήκοοι έχουν τα εξής πολιτικά δικαιώματα σε ομοσπονδιακό επίπεδο:
Κάθε τέσσερα χρόνια εκλέγουν τα 246 μέλη του Εθνικού Συμβουλίου. Όλοι οι Ελβετοί πολίτες ηλικίας άνω των 18 ετών μπορούν να πάρουν μέρος στις εκλογές, τόσο ενεργά και παθητικά δηλαδή με άλλα λόγια, και να ψηφίζει τους άλλους αλλά και τους εαυτούς τους. Οι δημόσιοι υπάλληλοι καλούνται να επιλέξουν μεταξύ του επαγγέλματος τους και το αιρετό αξίωμα που εκλέγονται.

Στα καντόνια με περισσότερες από μία έδρα στο Εθνικό Συμβούλιο οι δικαιούχοι ψηφοφόροι έχουν μια σειρά από επιλογές για να ορίσουν τους αγαπημένους υποψηφίους:
1. Μπορούν να αναφέρουν τα ονόματα των προνομιούχων υποψηφίων σε μια κενή λίστα.
2. Μπορούν να χρησιμοποιούν μια προ εκτυπωμένη λίστα υποψηφίων που παρέχεται από μια ειδική ομάδα, με ή χωρίς αλλαγές στη λίστα.

Οι κατάλογοι μπορούν να τροποποιηθούν με τρεις διαφορετικούς τρόπους, οι οποίοι μπορούν να συνδυαστούν:
1. Τα ονόματα μπορούν να διαγραφούν από την λίστα.
2. Οι ψήφοι μπορούν να χωρισθούν, πράγμα που σημαίνει ότι οι ψήφοι μπορούν να πέσουν σε μέλη διαφορετικών κομμάτων. Με άλλα λόγια, ο εκλογέας μπορεί να πάρει ένα όνομα από μια λίστα και να το ρίξει σε μια άλλη λίστα.
3. Οι υποψήφιοι μπορεί να συσσωρευτούν, με άλλα λόγια μπορεί να εισαχθεί δύο φορές σε μια λίστα. Τα κόμματα μπορούν επίσης να έχουν στην λίστα υποψήφιους δύο φορές (αλλά όχι περισσότερο από δύο φορές), συγκεντρώνοντας έτσι ψήφους εκ των προτέρων για να βελτιώσουν τις προοπτικές εκλογής τους.

Οι εκλογές για το Συμβούλιο των κρατών δεν ρυθμίζονται σε ομοσπονδιακό επίπεδο, αλλά όλα τα καντόνια έχουν εγκατασταθεί για λαϊκές εκλογές, έτσι ώστε όλα τα 246 μέλη του κοινοβουλίου να εκλέγονται άμεσα από τους Ελβετούς πολίτες.