Ο Δημήτρης Φάμπας (22 Δεκεμβρίου 1921 - 3 Μαΐου 1996) ήταν σολίστας της κλασικής κιθάρας και συνθέτης μουσικής. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες κιθαρίστες, με συμβολή στη δημιουργία κιθαριστικής παράδοσης στην Ελλάδα αλλά και με αρκετά επιτυχημένη διεθνή πορεία.
Γεννήθηκε στην Μηλίνα, ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό του Πηλίου, επίνειο του Λαύκου, γιος της Ευανθίας και του καπετάνιου Ευάγγελου Φάμπα. Έδειξε από μικρός το ταλέντο του στην μουσική, παίζοντας λαούτο και μαθαίνοντας μαντολίνο στον Βόλο με τον φλαουτίστα Σπ. Μάγγο. Αργότερα σπούδασε κλασική κιθάρα με τον Νίκο Ιωάννου και πήρε το δίπλωμά του από το Εθνικό Ωδείο (τάξη Γ. Βώκου) με αριστείο εξαιρετικής επίδοσης το 1953. Σπούδασε επίσης ανώτερα θεωρητικά στο Ωδείο Αθηνών με τον Θ. Βαβαγιάννη και τον Κ. Κυδωνιάτη.
Στα 1955 και 1956, με υποτροφία της Ιταλικής κυβέρνησης, σπούδασε κιθάρα στην Academia Chigiana της Σιέννα, με τον Andre Segovia και μουσικολογία με τον Emilio Pujol. To 1958, πάλι με πρόσκληση και υποτροφία του Σεγκόβια, σπούδασε κοντά του στην Ακαδημία του Santiago de Compostella της Ισπανίας, με συμμαθητές τους Alirio Diaz και John Williams. Τον Ιούλιο του 1957, παντρεύτηκε την Ευγενία Γυφτοπούλου και απέκτησαν τον Ευάγγελο και την Εύα Φάμπα.
Έδωσε πολλά ρεσιτάλ στην Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία, Ολλανδία, Τσεχοσλοβακία, ΗΠΑ, Καναδά, ΕΣΣΔ, Ουγγαρία, Βατικανό, Γιουγκοσλαβία, Τουρκία, Αυστρία, σε όλες τις μεγάλες πόλεις και θέατρα της Ελλάδας αποσπώντας αρκετές θετικές κριτικές. Υπήρξε ο μόνος κιθαριστής από ολόκληρο τον Κόσμο που έχει δώσει ρεσιτάλ στην Επίδαυρο και ο πρώτος στην Ελλάδα που εμφάνισε μαθητές του σε ομαδική συναυλία (1958). Παράλληλα, επί 4 δεκαετίες (1955-95) δημοσίευε άρθρα, διαλέξεις, κριτικές και συνεντεύξεις σε εφημερίδες και περιοδικά (του εσωτερικού και του εξωτερικού). Έδωσε επίσης πολλές διαλέξεις για την κιθάρα σε Διεθνή φεστιβάλ, σε ραδιοφωνικούς σταθμούς στην Ελλάδα & το εξωτερικό (ΕΡΤ, BBC).
Υπήρξε μέλος και προεδρεύων πολλών Ελλανοδικών επιτροπών διαγωνισμών κιθάρας, τακτικό μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Μουσικής (IMC UNESCO) και Πρόεδρος του Συλλόγου Καθηγητών Ωδείων Αναγνωρισμένων. Συμμετείχε σε πολλούς δίσκους και κινηματογραφικές ταινίες, συνεργάστηκε ως σολίστ και ζωντανά σε συναυλίες, θεατρικές και μουσικές παραστάσεις έργων των Μάνου Χατζιδάκι, Μίκη Θεοδωράκη, Κουνάδη, Ξαρχάκου, Ζαμπέτα, και άλλων, προσφέροντας στην κιθάρα μεγαλύτερη δημοτικότητα. Σημαντική ήταν και η προσφορά του στη διδασκαλία της μουσικής (στο Εθνικό Ωδείο & τη "Σχολή Δ. Φάμπα") ενώ έχει διδάξει σε διεθνή Σεμινάρια και "master classes".
Έργο
Ηχογράφησε πέντε προσωπικούς δίσκους για σόλο κιθάρα, με κλασσικό ρεπερτόριο και δικές του συνθέσεις ενώ συμμετείχε και σε κονσέρτα με Συμφωνική ορχήστρα. Παράλληλα διακρίθηκε και ως συνθέτης. Έγραψε πλήθος από έργα, σπουδές, σουίτες, χορούς και άλλα, που παίζονται στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Η μουσική του, με έντονο λυρισμό και ρομαντισμό, πλούσια ποτισμένη με χρώματα και στοιχεία από την Ελληνική παράδοση, αντανακλά τη βαθιά του γνώση πάνω στο όργανο της κιθάρας, τις ικανότητές του ως συνθέτη, τη δεξιοτεχνική δεινότητα του και την αγάπη του για την πατρίδα. Έργα του έχουν εκδοθεί από τους μουσικούς οίκους Ricordi (Ιταλίας και Βραζιλίας), Lathkill music publishers (Αγγλίας), Max Eschig (Γαλλία), MEL BAY & Columbia (Η.Π.Α), Φ. Νάκα, Μ. Νικολαΐδη-Orpheus και Κ. Παπαγρηγορίου-Χ. Νάκα στην Αθήνα, ενώ συχνά παίζονται ως υποχρεωτικά σε διεθνείς διαγωνισμούς.Υπήρξε επίσης πρωτοπόρος δάσκαλος, με επιμονή και υπομονή, μετέφερε τη βαθιά γνώση του οργάνου και το πάθος του σε γενιές κιθαριστών και φιλόμουσων. Η σχολή του και η διδασκαλία του θεωρήθηκαν από τις καλύτερες στον κόσμο από όπου βγήκαν πολλοί διαπρεπείς καλλιτέχνες. Το 1958 για πρώτη φορά παρουσιάζονται νέοι κιθαρίστες, μαθητές της σχολής του, σε ομαδική συναυλία. Από τότε και κάθε χρόνο η σχολή του παρουσίαζε τους καλύτερους νέους κιθαρίστες. Ανάμεσα τους και οι Λίζα Ζώη, Ευάγγελος Ασημακόπουλος, Ευάγγελος Μπουντούνης, Νότης Μαυρουδής, Γιάννης Μανωλιδάκης, Ειρήνη Κώνστα, Κώστας Γρηγορέας, Σπύρος Διαμαντής, Γιώργος Κερτσόπουλος, Κυριάκος Τζωρτζινάκης, Εύα Φάμπα, Μάρκος Τσέτσος, Ευάγγελος Φάμπας, Γιώργος Μαυροειδής, Γιώργος Μυλωνάκος, Άκης Τριανταφύλλου, Κώστας Τσερεγκώφ, Νίκος Παναγιωτίδης, Ελένη Ασπρούδη, Νίκος Χαμηλοθώρης, Σπύρος Μιχαήλ, Βασίλης Μαστοράκης, Γιάννης Μανιατόπουλος, Ελευθερία Κοτζιά, Δημήτρης Κασφίκης, και άλλοι. Οι μαθητές του έχουν κερδίσει πολλά βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς. Δημιούργησε και διηύθυνε δύο ορχήστρες κιθαριστών, μία με παιδιά και μία με προχωρημένους κιθαρίστες, με τις οποίες για πάνω από 10 χρόνια έδωσε συναυλίες σε όλη την Ελλάδα.
Η ζωή και το έργο του συμπεριλαμβάνονται σε παγκόσμια λεξικά, σε κιθαριστικά μουσικά λεξικά και ιστορίες κιθάρας της Γερμανίας, Πολωνίας, Ιαπωνίας, Ιταλίας, Αγγλίας και Ελλάδας, σε Ελληνικές Εγκυκλοπαίδειες και στα παγκόσμια Who’s Who ανά την Υφήλιο. Επίσης η ζωή του έγινε αφ’ ενός τηλεοπτικό "ντοκυμανταίρ" από τον Γ. Σγουράκη στην εκπομπή "Μονόγραμμα", αφ’ ετέρου βιβλίο από την Ντενίζ Ρόντα, με τίτλο "Σαν Παραμύθι".
Θα μείνει αθάνατος στην ιστορία της Ελληνικής Μουσικής όχι μόνο ως πρωτοπόρος δεξιοτέχνης της κιθάρας (ο Έλληνας «πατριάρχης» της) αλλά και ως ένας από τους βασικούς "μοχλούς" (ίσως ο βασικότερος) της σημερινής καθολικής καταξίωσης του οργάνου. Πέθανε στην Αθήνα, στις 3 Μαΐου του 1996. Το 1999 ιδρύθηκε προς τιμήν του ο Σύλλογος Φίλων της Κιθάρας Δημήτρης Φάμπας, με πρωτοβουλία της Εύας Φάμπα, που είναι και πρόεδρος του ΔΣ.
1965 - Ο Φάμπας Παίζει Θεοδωράκη - Χατζιδάκι
1. Αστέρι του βοριά
2. Το φεγγάρι είναι κόκκινο
3. Σαραμπάντα
4. Τραγούδι του Νείλου
5. Θαλασσοπούλια
6. Τα τριαντάφυλλα
7. Τιμωρία
8. Σαν σφυρίξεις τρεις φορές
9. Βαλς των χαμένων ονείρων
10. Φαίδρα
11. Ροδόσταμο
12. Μαργαρίτα - Μαργαρώ
13. Κοιμήσου αγγελούδι μου
14. Όμορφη πόλη
15. Καημός
16. Άνοιξε το παράθυρο
17. Δεν έχει η Γη
18. Είμαι ένας νέος
19. Κρητικός χορός