Κεφαλλονίτικες Ιδιωματικές Λέξεις(Η,Θ,Ι)

Η

Ήγδα = είδα

Ήγλεπα = έβλεπα

Ήπατα = τρόμαξα πολύ, μου κόπηκαν τα ήπατα, η έκκριση της χολής, σωθικά

Ήφερα = έφερα 

Θ

Θάγμα = το θαύμα

Θαμπουλίζω = βλέπω λίγο, ελάχιστα διακρίνω

Θανατικός = αυτός που φανατίζεται

Θανατούλιδες = τα δηλητηριώδη καφέ μανιτάρια

Θαραπάικα = το ευχαριστήθηκα

Θαυτικό = μνήμα, κοιμητήρι

Θέλημα = ελαφρά δουλειά, μια εξυπηρέτηση

Θεοποντή = δυνατή βροχή, κακοκαιρία

Θέρμη = πυρετός με ρίγη

Θηλυκώνω = κουμπώνω, τυλίγω

Θολοπλέω = απλώς υπάρχω

Θρασίμι = αχαμνό ζώο, θρασύδειλος

Θυατέρα = η κόρη

Θυλικωμένος = τυλιγμένος

Ι

Ιγκανάρω = κάνω απάτη

Ιγκάντο = η δημοσίευση μιας σχέσης

Ίγκλα = τα λουριά και τα σχοινιά που κρατούν το σαμάρι στη ράχη του ζώου

Ιδεασμένος = με κακό προαίσθημα

ιμπαράτσο = αμηχανία, δύσκολη θέση

Ιντονάδος = καλοντυμένος

Ισακάτου = ευθεία κάτου

Ισαπάνου = ευθεία πάνω

Ισαπέρα = ευθεία πέρα

Ισούρτο = προσβολή, βρισιά

Κεφαλλονίτικες Ιδιωματικές Λέξεις (Ζ)

Ζ

Ζαβός = αυτός είναι ζαβός, ανάποδος, στριμμένος

Ζαβώνω = στραβώνω κάτι

Ζάπισε = υπέταξε, νίκησε

Ζαχαράτo = κουφέτο

Ζεβελός = με παραμορφωμένα άκρα

Ζέμπιο = άσχημο, κακοφτιαγμένο

Ζεούτελο = ζωώδης ανοησία

Ζερβοκουτάλα = οι αριστερόχειρες

Ζεστοφούρνι = το ζεστό ψωμί που μόλις βγήκε από το φούρνο

Ζευγιά = η επιφάνεια του χωραφιού αλλά και το ημερήσιο αλάτρεμα των βοδιών

Ζευγόρνιθο = ένα ζεύγος πουλερικά, κόκορας και κότα

Ζεύκι = έφαγα καλά

Ζεύλες = τα συνδετικά του ζυγού στο σβέρκο των βοδιών

Ζημαρίθρα = λαχανικό

Ζήφτι = μουσκεμένο

Ζορκιά = γύμνια

Ζόρκος = γυμνός

Ζούπα = πρόχειρο φαγητό από ψωμί βουτηγμένο σε κρασί και λάδι

Ζούπησε = με πάτησε, με συμπίεσε

Ζουρλοπαντιέρα = τα ζωηρά κορίτσια, τα επιπόλαια

Ζουρλός = τρελός

Ζυγούρι = μικρό πρόβατο

Ζωντανά = τα ζώα

Κεφαλλονίτικες Ιδιωματικές Λέξεις (Ε)

Ε

Εδαύτος = αυτός

Εδεκεί = εκεί

Εδεπά = εδώ

Εδετόσος = η περιγραφή μεγέθους, πχ. έγινε το παιδί εδετόσο

Εδέτσι και εγιεδέτσι = έτσι

Εκειός και εφκειός = εκείνος

Ελόουσου = (παραφθορά «του λόγου σου») εσύ

Εματα = ξανά..

Εματάκατσε = ξανακάθισε

Εμπασά = επισκέψεις στο σπίτι, αλλά και η είσοδος του σπιτιού

Έντανε = να τα

Έντηνε = να τη

Έντοσις = να τος

Έντιλας = περιμετρικό τοιχίο

Εντιός = άχρηστος χώρος στο πίσω μέρος τού σπιτιού

Επιστρόφια = μετά το γάμο η πρώτη επίσκεψη του ζευγαριού στο σπίτι της νύφης

Επολληώρα = πριν από αρκετή ώρα

Έσκροξε = κέντρισμα, πχ. με έσκροξε η μέλισσα

Έσπαλε = από πολύ παλιά, πάντοτε

Ευκολαίνω = σε διευκολύνω

Έφαε τ΄ατσάλια = «χάλασε τον κόσμο»

Εφκείνη = αυτή

Eφκειός = αυτός

Κεφαλλονίτικες Ιδιωματικές Λέξεις (Δ)

Δ

Δαύλιακας = ο περίδρομος, πχ. έφαγε το δαύλιακα

Δεβόγιος = αδιάθετος, μισοάρρωστος

Δειάφι = θειάφι

Δελέγκου = αμέσως, γρήγορα

Δεούτελο = άχρηστος, βλάκας

Δέσποτας = ο ιερέας, όχι ο Δεσπότης

Δεσπέτο = πείσμα, καπρίτσιο

Δετόρος = ο γιατρός

Διάβα = το μονοπάτι για ανθρώπους και ζώα

Διαβατικού = περνώντας

Διάθος = μεγάλα σκουλήκια στη ράχη τής γίδας

Διακονιάρης = ζητιάνος

Διανεύομαι = παρατηρώ

Διαόμισε = παρατήρησε περιφέροντας το

Διάουτσε = να πας στο διάολο, πχ. να πας στο διάουτσο

Διασίδι = η κατασκευή, με το στημόνι και το υφάδι στον αργαλειό

Διάσονας = καλόγερος, κάλος

Διάφορο = η απολαβή, η ωφέλεια, (μου έβγαλες το διάφορο), το κέρδος

Διβαράτικο = χορός Πυλαρινός, και Διβατάρικος

Διβόρβορο και Λιβόρβορο = πιστόλι, περίστροφο

Διγκόνι = το δισέγγονο

Δικάει = είναι αρκετό

Δίκηση = εφοδιασμός

Δικονάρι = ψωμάκι σταρένιο ή κριθαρένιο που δίνεται στο μοναστήρι

Δίλεστρο = αλεύρι από διάφορα όσπρια

Διολί = βιολί

Διπλάρια = τα δίδυμα

Δισπεράδος = απελπισμένος

Διχούλι = ξύλο που καταλήγει σε δύο άκρες

Δομίδι = μικρό κομμάτι γης πού σκάβεται με τσαπί

Δομίζομαι = έτσι μου έρχεται να κάνω κάτι

Δούγα = τα κομμάτια του ξύλου που αποτελούν το βαρέλι

Δούλειασε = κουράστηκε

Δραγάτης = αγροφύλακας

Δραγουμάνος = διερμηνέας

Δρακοντή = το φυτό χοιραύτες

Δρωπίκι = το πύον

Δυναμάρι = η ενίσχυση σε ρούχα ή σε κατασκευές  

Κεφαλλονίτικες Ιδιωματικές Λέξεις (Γ)

Γ

Γαδένα = μικρή λεκάνη, πήλινο βαθύ σκεύος κουζίνα

Γαϊδουροκυλισιά = ο χώρος που τα γαϊδούρια κυλιούνται

Γαλεντόμος = ανοιχτοχέρης

Γαλιούρισμα = μάτια πού δείχνουν ανάγκη ύπνου

Γαλιουρίζει = του μωρού οι πρώτοι ήχοι

Γαλούφος = αυτός που κάνει πολλά κομπλιμέντα

Γαμπάς = χοντρό παλτό

Γαργαλικάω = το γαργάλημα

Γαρδέλι = καρδερίνα

Γάρμπα = το στυλ, η γοητεία

Γαστάρδος = επίτροπος εκκλησίας

Γδες = κοίταξε

Γέκια = λαγουδέρα

Γερινέ = συνέχεια

Γεροκομειό = οι ηλικιωμένοι που θέλουν περιποίηση

Γιακέτα = ζακέτα, σακάκι

Γιακουμής = Ιάκωβος

Γιατάκι = κρεβάτι

Γιάτσο = το πρωινό κρύο, η ψύχρα

Γιορτόπιασμα = το παιδί που η μητέρα του το (συνέλαβε) ημέρα γιορτής

Γιότσα = τραπεζάκι με δύο πόδια

Γιωμάρα = η μουντή και η ψυχρή μέρα

Γιωμένος = μεταφορικά στρυφνός, πικρόχολος, ύπουλος

Γκαινιάζω = αποκτώ, κολλώ ασθένεια

Γκεζουίτης = κατεργάρης, διπρόσωπος

Γκελές = γιλέκο

Γκόνω = φουσκώνω από το πολύ φαγητό

Γκουαλιόνε = νταής

Γλίδα = λίγδα, βρωμιά

Γλίνα = γλιστερό μέρος

Γλυκί = μεγάλη οργή που σιγοβράζει, ψυχική ταραχή, νεύρα

Γλυκοσαλίζω = κολλάω από βρωμιά

Γλωσσάζεται = δεν τρώγεται κάτι

Γλωσσοφαγιά = τα λόγια του κόσμου, η ζήλια

Γνέθω = η διαδικασία του να γίνει το μαλλί νήμα στο αδράχτι

Γνέμα = το νήμα του πλεξίματος

Γνί = υνί

Γνούφα = άσχημη μυρωδιά

Γουδέρω = απολαμβάνω βλέποντας

Γουλί = βότσαλο

Γουλιάστρα = της πρώτης μέρας το γάλα

Γουλόζος = λαίμαργος

Γούμπα = καμπούρα

Γουνίζει = η γκρίνια, η μουρμούρα

Γούργουρας = το λαρύγγι

Γουστέβελη = αυτοί που κάνουν ευχάριστη παρέα

Γράδωση = σημείο επαφής δύο συγκολλημένων σανίδων

Γραμπαούνη = άγκιστρο, αρπάγη

Γρεδέντζα = είδος μπουφέ

Γρέντζο = ανώμαλη επιφάνεια

Γρίβελο = κόσκινο

Γρίνα = γκρίνια

Γρομπάδα = η ετοιμόρροπη λιθιά

Γρόμπος = το κομπόδεμα

Γρομπούλι = σκληρός όγκος στο σώμα

Γροσάρει (ο καιρός) = χαλάει γίνεται απειλητικός

Γρούδιασμα = το μαλάκωμα του δέρματος σε νερά

Γρούζω = γρυλίζω σαν γουρούνι, μουρμουρίζω με γκρίνια

Γρουμπανιά = γροθιά

Γρούσπα = ρουφήχτρα

Γούξιμο = γρυλισμός γουρουνιού

Γυρουζάτο = χορός της Κεφαλλονιάς