Κεφαλλονίτικες Ιδιωματικές Λέξεις (Δ)

Δ

Δαύλιακας = ο περίδρομος, πχ. έφαγε το δαύλιακα

Δεβόγιος = αδιάθετος, μισοάρρωστος

Δειάφι = θειάφι

Δελέγκου = αμέσως, γρήγορα

Δεούτελο = άχρηστος, βλάκας

Δέσποτας = ο ιερέας, όχι ο Δεσπότης

Δεσπέτο = πείσμα, καπρίτσιο

Δετόρος = ο γιατρός

Διάβα = το μονοπάτι για ανθρώπους και ζώα

Διαβατικού = περνώντας

Διάθος = μεγάλα σκουλήκια στη ράχη τής γίδας

Διακονιάρης = ζητιάνος

Διανεύομαι = παρατηρώ

Διαόμισε = παρατήρησε περιφέροντας το

Διάουτσε = να πας στο διάολο, πχ. να πας στο διάουτσο

Διασίδι = η κατασκευή, με το στημόνι και το υφάδι στον αργαλειό

Διάσονας = καλόγερος, κάλος

Διάφορο = η απολαβή, η ωφέλεια, (μου έβγαλες το διάφορο), το κέρδος

Διβαράτικο = χορός Πυλαρινός, και Διβατάρικος

Διβόρβορο και Λιβόρβορο = πιστόλι, περίστροφο

Διγκόνι = το δισέγγονο

Δικάει = είναι αρκετό

Δίκηση = εφοδιασμός

Δικονάρι = ψωμάκι σταρένιο ή κριθαρένιο που δίνεται στο μοναστήρι

Δίλεστρο = αλεύρι από διάφορα όσπρια

Διολί = βιολί

Διπλάρια = τα δίδυμα

Δισπεράδος = απελπισμένος

Διχούλι = ξύλο που καταλήγει σε δύο άκρες

Δομίδι = μικρό κομμάτι γης πού σκάβεται με τσαπί

Δομίζομαι = έτσι μου έρχεται να κάνω κάτι

Δούγα = τα κομμάτια του ξύλου που αποτελούν το βαρέλι

Δούλειασε = κουράστηκε

Δραγάτης = αγροφύλακας

Δραγουμάνος = διερμηνέας

Δρακοντή = το φυτό χοιραύτες

Δρωπίκι = το πύον

Δυναμάρι = η ενίσχυση σε ρούχα ή σε κατασκευές