Φραγκούλης Μάριος - Βιογραφία

Γεννήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 1967 στην τότε Ροδεσία (νυν Ζιμπάμπουε) της Αφρικής, αλλά μεγάλωσε και πήγε σχολείο στην Αθήνα, όπου τον μεγάλωσαν η αδελφή της μητέρας του και ο άντρας της, τους οποίους και θεωρεί τους αληθινούς του γονείς. Σπούδασε βιολί επί 12 χρόνια (4 με τον Βατικιώτη στο Ελληνικό Ωδείο και 8 με το Δεσποτίδη στο Ωδείο Αθηνών). Σε ηλικία 11 ετών πραγματοποίησε την πρώτη του μικρή δισκογραφική του εργασία, τραγουδώντας το ρόλο του Issachar στο musical του Andrew Lloyd Webber «Joseph and his amazing technicolour raincoat». Στα 15 του ήταν ο κονφερανσιέ στο «Καμπαρέ» και 16 ετών έπαιξε τον Τόνυ στο «West Side Story» ενώ στα 17 του έγινε δεκτός στο Guildhall School of Music and Drama όπου σπούδασε ηθοποιία στο Τριετές Τμήμα Επαγγελματικής Υποκριτικής. Στα 18 του πήγε στο Λονδίνο για σπουδές στη δραματική και μουσική σχολή Guildhall School of Music and Drama, στο Barbican Centre, όπου στεγάζεται και το Βασιλικό Σαιξπηρικό Θέατρο. Εκεί έγινε φανερό οτι η φωνή του είχε δυνατότητες πολύ ανώτερες από αυτές που απαιτεί το απλό θέατρο πρόζας ή ακόμα και το μουσικό θέατρο.

Το 1988, ενώ ήταν στο Γ΄έτος της σχολής, και χωρίς να έχει κάνει ποτέ σχετικά μαθήματα, έδωσε ακρόαση για την Υποτροφία Μαρία Κάλλας, την οποία και κέρδισε. Λίγους μήνες αργότερα έδωσε ακρόαση για το ρόλο του Marius, του νεαρού πρωταγωνιστή στο μιούζικαλ «Les Misérables» (Οι Άθλιοι) του Cameron Mackintosh.

Το 1989 πήγε στην Ιταλία, στην Ακαδημία Βέρντι στο Μπουσσέτο, γενέτειρα του συνθέτη, με δάσκαλο τον περίφημο τενόρο Κάρλο Μπεργκόντσι και 6 μήνες αργότερα πήρε το δίπλωμά του. Όσο ήταν στην Ιταλία όμως, συνάντησε έναν άλλο κορυφαίο τενόρο, τον Αλφρέντο Κράους, και του ζήτησε να του διδάξει τις λεπτομέρειες της θρυλικής τεχνικής του. Χάρη στην υποτροφία Κάλλας μπόρεσε να το πετύχει αυτό ακολουθώντας το δάσκαλό του σε όλες του τις επαγγελματικές και άλλες μετακινήσεις σ'όλο τον κόσμο. Μετά από ένα χρόνο περιπλανήσεων και μελέτης, ο Sir Andrew Lloyd Webber τον κάλεσε να επιστρέψει στο Λονδίνο για να υποδυθεί το ρομαντικό ήρωα Ραούλ στο «Phantom of the Opera» («Το φάντασμα της ΄Οπερας»), στο Majesty’s Theatre, σε σκηνοθεσία Harold Prince.

To 1992 κέρδισε την υποτροφία Ωνάση, με τη βοήθεια της οποίας συνέχισε τις σπουδές του στην όπερα στην περίφημη σχολή Juilliard της Νέας Υόρκης, με την καθηγήτρια φωνητικής Dodi Protero, στην οποία τον είχε συστήσει η μέτζο-σοπράνο Marilyn Horne, που πίστεψε σ’ αυτόν και τον βοήθησε αρκετές φορές στη δύσκολη περίοδο των σπουδών και των αποφάσεων.
Το 1993 έλαβε μέρος σε μιά μεγάλη εορταστική συναυλία με παρουσιαστή τον Peter Ustinov και συντελεστές καλλιτέχνες όπως η Montserrat Caballé, ο Alfredo Kraus, η Julia Migenes- Johnson, ο Justino Diaz κ.ά.

Το 1994 κέρδισε τον Παγκόσμιο Διαγωνισμό Luciano Pavarotti στη Φιλαδέλφεια των Η.Π.Α., ο πρώτος Έλληνας που διακρίθηκε στο διαγωνισμό αυτό, ο οποίος αναδεικνύει 34 νικητές σε διάφορες φωνητικές κατηγορίες από 4.000 συμμετέχοντες απ’ όλο τον κόσμο.

Το 1995 το Φεστιβάλ Κόβεντ Γκάρντεν του Λονδίνου τον κάλεσε να υποδυθεί το ρομαντικό ήρωα Luntha στο γνωστό μιούζικαλ «The king and I» («Ο βασιλιάς και γω») των Rogers και Hammerstein, αποσπώντας πολύ καλές κριτικές από τους Times του Λονδίνου. Εκεί γνώρισε και τη σοπράνο Deborah Mayers, με την οποία έμελλε να συνεργαστεί και στο μέλλον. Ερμήνευσε επίσης τον Yusupov στο ομώνυμο μιούζικαλ που παρουσιάστηκε στην Οξφόρδη και τον Τζόννυ στο «Sail away» (θέατρο Savoy του Λονδίνου), καθώς και τον Jonathan στο καινούργιο μιούζικαλ «Nosferatu» του Βernard T.Taylor. Δούλεψε ως ηθοποιός σε γνωστές τηλεοπτικές σειρές στο Λονδίνο ενώ επί σκηνής υποδύθηκε με μεγάλη επιτυχία το ρόλο του Διόνυσου στις «Βάκχες» του Ευριπίδη καθώς και τον Puck στο «Ονειρο καλοκαιρινής νύχτας» του Σαίξπηρ με διθυραμβικές κριτικές. Εκείνη την περίοδο τραγούδησε με τους Dimitri Hvorostowski, Samuel Ramey, Dennis O’ Neill και άλλους. Οργάνωσε (ως παραγωγός) δύο γκαλά όπερας στο Λονδίνο, με πρωταγωνιστές του χώρου του μιούζικαλ και της όπερας: Alfredo Kraus, Raoul Gimenez, Johen Kowalski κ.ά.

Το 1996 εμφανίστηκε 3 φορές στο Ηρώδειο: στις 10 Ιουλίου, στη βραδιά-αφιέρωμα στο Λέοναρντ Μπέρνστάϊν και στις 4 και 5 Σεπτεμβρίου, στη “Λειτουργία του Ορφέα” του Γιάννη Μαρκόπουλου. Πίσω στην Αγγλία, στις 12 Νοεμβρίου, ερμήνευσε τον Λαέρτη στην όπερα “Hamlet» του Ambroise Thomas. Στις 24 Νοεμβρίου, βραδιά οπερέτας για σοπράνο και τενόρο με συμφωνική ορχήστρα, στο Queen Elizabeth Hall. Την ίδια εποχή, ηχογραφούσε στο Μέγαρο Μουσικής το δεύτερο μέρος της τριλογίας του Γιάννη Μαρκόπουλου «Ανα-γέννηση: Κρήτη ανάμεσα σε Βενετιά και Πόλη». Αμέσως μετά, ο συνθέτης τον κάλεσε πάλι στην Αθήνα για να ερμηνεύσει στο «Παλλάς», το έργο του «Ατίθασα μνήμη», που του παρήγγειλε η σύγκλητος του Ε. Μ. Π. ειδικά για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Στο μεταξύ, είχε ήδη ξεκινήσει ένα δεύτερο κύκλο εμφανίσεων ως Μάριος στο «Les Misérables», στο Palace Theatre του Λονδίνου. Για το BBC Radio, ηχογράφησε το “The King and I» με την Ορχήστρα του ΒΒC και παρτενέρ την Barbara Cook. Εκείνη την εποχή η θετή μητέρα του Λούλα παρουσίασε σοβαρό πρόβλημα υγείας.

Αποφασίζοντας να μείνει μόνιμα πια στην Αθήνα, κοντά στην οικογένειά του το Φεβρουάριο του 1997 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο ελληνικό θέατρο, πρωταγωνιστώντας στην παράσταση του Θεάτρου Τέχνης «Happy End» των Μπέρτολντ Μπρεχτ-Κουρτ Βάϊλ, σε σκηνοθεσία Γ. Λαζάνη: ερμήνευσε το ρόλο του Μπιλ Κράκερ, τραγουδώντας επιπλέον και μερικά από τα ωραιότερα τραγούδια του Κ. Βάϊλ (Oh moon of Alabama, Bilbao, Yukali κ. ά.). Πήρε μέρος στην αναβίωση της ιστορικής παράστασης των «Ορνίθων» του Θεάτρου Τέχνης, ερμηνεύοντας τα τραγούδια του Μάνου Χατζηδάκι ως Τσαλαπετεινός. Στις 11 Ιουνίου ήταν στο Ηρώδειο, τραγουδώντας στη συναυλία με τίτλο «Θρυλικές στιγμές από τον κόσμο της όπερας», στην οποία συμμετείχαν Έλληνες λυρικοί καλλιτέχνες που διακρίθηκαν στο εξωτερικό: Δημήτρης Καβράκος, Τζένη Δριβάλα, Πάμελα Πάντος. Στα πλαίσια των Δελφικών Εορτών συμμετείχε στην παράσταση «Ο Δαίδαλος στην Κρήτη» του Άγγελου Σικελιανού. Στις 14 Σεπτεμβρίου πήρε μέρος στη συναυλία «Πρόγονοι του μέλλοντος» που οργάνωσε στο Ηρώδειο το Γ’ Πρόγραμμα της Ε.Ρ.Α. ερμηνεύοντας την Καντάτα αρ. 1 του Γιώργου Τσαγκάρη.

Τη χειμερινή περίοδο 1997-98 εμφανίστηκε στο ρόλο του Ντάνυ στο μιούζικαλ «Grease» των Jill Jacobs και Warren Casey, που ανέβηκε στο θέατρο «Βέμπο» της Αθήνας σε σκηνοθεσία John Gilmore. Παράλληλα, αργά το βράδυ εμφανιζόταν στο κέντρο «Ιερά Οδός» όπου επί ένα ημίωρο τραγουδούσε σε ντουέτο με το Γιώργο Νταλάρα: συνεργασία που συνεχίστηκε την άνοιξη και το καλοκαίρι σε πόλεις της Ευρώπης αλλά και σε όλη την ελληνική επαρχία. Στις 19 Μαΐου 1998 το κοινό του επιφύλαξε ενθουσιώδη υποδοχή όταν ερμήνευσε, στο Ηρώδειο, το μέρος του «λαϊκού τραγουδιστή» στο «Άξιον Εστί» του Θεοδωράκη με τον ίδιο το συνθέτη να διευθύνει. Μετά από μια καλοκαιρινή περιοδεία σ´όλη την Ελλάδα με το Γιώργο Νταλάρα, το Σεπτέμβριο ήταν στην Αμερική, όπου υπέγραψε αποκλειστικό συμβόλαιο με την εταιρεία Sony Classical για την ηχογράφηση 5 δίσκων, σε διάφορα μουσικά είδη, από κλασικό έως ποπ. Στο Λονδίνο, το Νοέμβριο, άλλο ένα από τα δεκάδες φιλανθρωπικά γκαλά στα οποία έχει συμμετάσχει αφιλοκερδώς: τον ετήσιο χορό του Βρεταννικού Ερυθρού Σταυρού στο Γκρόβενορ Χάους, βραδιά που αυτή τη χρονιά ήταν αφιερωμένη στην Ελλάδα.

Το 1999 έκανε την πρώτη του προσωπική συναυλία στην Ελλάδα, στην «Ιερά οδό», με ένα ρεπερτόριο που εκτεινόταν σ’ όλη την ιστορία του καλού ελληνικού τραγουδιού, από τους μεγάλους του είδους ως τους άξιους της καινούργιας γενιάς, αλλά και τραγούδια, ελληνικά ή ξένα, που υπήρξαν σταθμοί στη σταδιοδρομία του. Η επιτυχία των δύο εκείνων συναυλιών επαναλήφθηκε σε άλλες δύο εμφανίσεις που έγιναν στη Θεσσαλονίκη, πάλι με τη Ντέμπορα Μάϊερς στο πλευρό του. Το καλοκαίρι τραγούδησε στην «Λειτουργία του Ορφέα» του Γιάννη Μαρκόπουλου, στο Ηρώδειο και στο φεστιβάλ Πατρών. Ο διπλός δίσκος που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του ΄99 με τίτλο «Φεγγάρι ερωτευμένο έγινε σύντομα δις πλατινένιος. Στο τέλος του καλοκαιριού εγκαινίασε το νέο φεστιβάλ Μεσογαίας στο θέατρο «Κεκρωπία» με ένα ρεσιτάλ κλασικού τραγουδιού που περιελάμβανε έργα από Σκαρλάττι έως Ντονιτσέττι και Τόστι. Στις 12 Δεκεμβρίου του 1999 ήταν στην Αμβέρσα (Βέλγιο), όπου συμμετείχε στη Συναυλία για την Οικολογία και την Ειρήνη, με έργα Γιάννη Μαρκόπουλου.

Παραμονή πρωτοχρονιάς του 2000, τραγούδησε στις εκδηλώσεις του Μιλλένιουμ κάτω απ’ την Ακρόπολη, μαζί με τη Μαρία Φαραντούρη, το τραγούδι «Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ». Φεβρουάριος - Μάρτιος του 2000, μια σειρά από 7 ρεσιτάλ σε Θεσσαλονίκη, Βέροια και Αθήνα (κινηματοθέατρο «Αττικόν»). Το καλοκαίρι εκτός από τις πολυάριθμες συναυλίες σ´όλη την Ελλάδα, πρωταγωνίστησε, ως Τόνυ, στο «West Side Story» που ανέβηκε τον Ιούλιο στη Σκάλα του Μιλάνου, ενώ τον Αύγουστο, στο Ηρώδειο τραγούδησε τον ομώνυμο ρόλο στον «Ερωτόκριτο» του Μαρκόπουλου. Στα τέλη του ίδιου μήνα, πραγματοποίησε προσωπική συναυλία στο Ηρώδειο, με τη Ντέμπορα Μάγιερς, με τραγούδια από το ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο. Η συναυλία αυτή, που επαναλήφθηκε και στη Ζάκυνθο, το Ηράκλειο και αλλού, κυκλοφόρησε σε δίσκο το φθινόπωρο με τίτλο «Μικρές ιστορίες: Ο Μάριος Φραγκούλης live στο Ηρώδειο» με τεράστια επιτυχία.

Το χειμώνα του 2000-2001 πραγματοποίησε δύο εμφανίσεις στο Μέγαρο Μουσικής, για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Η μία, στις 20 Φεβρουαρίου 2001, με τίτλο «Ασπρόμαυρες μνήμες», συναυλία με τραγούδια από τον ελληνικό και ξένο κινηματογράφο, μαζί με την Πέμη Ζούνη και την Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων του Δήμου Πατραίων υπό τη διεύθυνση του Θανάση Τσιπινάκη. Η άλλη ήταν μια βραδιά όπερας μαζί με διακεκριμένους καλλιτέχνες όπως ο Τάσης Χριστογιαννόπουλος, ο Χριστόφορος Σταμπόγλης, ο Γιάννης Γιαννίσης κ.ά.

Αρχές Μαΐου 2001 πρωταγωνίστησε στη βραδιά Viva Verdi ένα αφιέρωμα για τα 100 χρόνια από το θάνατο του που έγινε στη Νέα Όπερα Μόσχας, υπό τη διεύθυνση του Γιεβγκένι Κόλομποφ και επαναλήφθηκε στις αρχές Ιουνίου στην Κύπρο. Τον Ιούνιο συμμετείχε στη συναυλία του Γ. Μαρκόπουλου στο Ηρώδειο, τραγουδώντας δύο καινούργια τραγούδια του. Από το Φεβρουάριο έκανε εντατικές πρόβες για το ρόλο του Διόνυσου στις «Βάκχες» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Βασίλη Νικολαΐδη. Ήταν μια συμπαραγωγή του Θεσσαλικού Θεάτρου που έκανε πρεμιέρα στις 25 Ιουνίου, στο κηποθέατρο «Αλκαζάρ», στη Λάρισα, και περιόδευσε σε αρχαία θέατρα σ’ όλη την Ελλάδα μεταξύ των οποίων και το Ηρώδειο. Το καλοκαίρι εκείνο τον περίμενε μια μεγάλη δοκιμασία, ο θάνατος της πολυαγαπημένης του μητέρας Λούλας. Το Σεπτέμβρη τραγούδησε στο υπαίθριο θέατρο «Κεκρωπία» και στις 3 Οκτωβρίου στο Ηρώδειο, έλαβε μέρος στη συναυλία με τίτλο Bravo China μαζί με τους Νάνα Μούσχουρη, Λιου Χουάν και Χουάνγκ Γινγκ όπου ερμήνευσε, μεταξύ άλλων, ένα τραγούδι στα κινέζικα. Στις 8 Οκτωβρίου 2001 τραγούδησε στο Βεάκειο Πειραιά, για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, με μαέστρο το Ρίτσαρντ Μπάλκομπ.

Το 2002 εμφανίστηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ένα αφιέρωμα στα τραγούδια του κινηματογράφου, με τη Ντέμπορα Μάγιερς, σε σκηνοθεσία Ηλία Μαλανδρή. Το καλοκαίρι ήταν πάλι απασχολημένος με συναυλίες, μεταξύ των οποίων μιά εμφάνιση στο Θέατρο Λυκαβηττού, στην οποία παρουσίασε το νέο του διεθνή δίσκο, Sometimes I dream, με τραγούδια συνθετών της Μεσογείου με φινίρισμα κλασικό-ποπ, που κυκλοφόρησε το Σεπτέμβριο. Περιοδεία στις Η.Π.Α. για το λανσάρισμα του δίσκου, και έπειτα επιστροφή στην Αθήνα, για μιά ακόμη συναυλία, 5 Οκτωβρίου, στο Ηρώδειο. Το «Sometimes I Dream», γνώρισε μεγάλη επιτυχία στο εξωτερικό και κατάφερε να μείνει στο Billboard Classical Crossover Chart, για περισσότερες από 90 συνεχόμενες εβδομάδες.

Το 2003 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην Εθνική Λυρική Σκηνή, όπου τραγούδησε άριες, ντουέτα αλλά και αποσπάσματα από μιούζικαλ με τη σοπράνο Έλενα Κελεσίδου, σε μια βραδιά υπέρ των σκοπών της Action Aid. Το καλοκαίρι, στις συναυλίες του στην Ελλάδα, παρουσίασε το νέο του CD single με ελληνικά τραγούδια, Ένας χάρτινος ήλιος. Συγχρόνως εμφανίστηκε σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης όπως στο Ελσίνκι και στην Στοκχόλμη, στο φεστιβάλ του Ulrikstaal, σε μια κοινή εμφάνιση με τον Julian Lloyd Webber, συνεχίζοντας την παρουσίαση του δίσκου του σε όλο τον κόσμο, με κορυφαίο σταθμό το Μεξικό, όπου ο δίσκος γνώρισε πρωτοφανή υποδοχή. To Sometimes I dream υπήρξε Νο1 στα charts των top ten στην Taiwan και οι πωλήσεις του σύντομα ξεπέρασαν τα 600.000 αντίτυπα. Με τη Νέα Όπερα της Μόσχας, πραγματοποίησε μιά περιοδεία σε διάφορες πόλεις της Ρωσίας και της Κύπρου, τραγουδώντας άριες και ντουέτα σε ένα αφιέρωμα-φόρο τιμής στη Μαρία Κάλλας με σκηνικά και κοστούμια, χορωδία και ορχήστρα της Νέας Όπερας της Μόσχας. Αρχές Οκτωβρίου τραγούδησε στο Ηρώδειο, άριες αντίκες και γνωστά κλασικά κομμάτια του διεθνούς ρεπερτορίου. Στην παράσταση αυτή έλαβαν μέρος η σοπράνο Inva Mula, το γνωστό φωνητικό ντουέτο Opera Babes, καθώς και ο πιανίστας Edelmiro Arnaltes, που συνόδευε τον Αλφρέντο Κράους τα τελευταία 10 χρόνια της ζωής του σε ρεσιτάλ και δισκογραφία. Από τον Οκτώβριο και έπειτα, άρχισε να προετοιμάζει 2 διαφορετικούς δίσκους ακτίνας. Ο 1ος με ελληνικά τραγούδια, με τίτλο Ο κήπος των ευχών, από το ομώνυμο τραγούδι οποίου η μουσική είναι του Μάριου, ο 2ος με τη Sony Classical Αμερικής, με καινούργιο ξένο ρεπερτόριο, και συμμετοχή της Royal Philarmonic Orchestra του Λονδίνου.

Τη βραδιά της Πρωτοχρονιάς, καλωσόρισε το 2004 μαζί με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, το Δημήτρη Παπαδημητρίου και τους Gypsy Kings, σε μια συναυλία στο Σύνταγμα που μεταδόθηκε ζωντανά σ´όλη την Ελλάδα και δορυφορικά σ´όλο τον κόσμο. Τον Απρίλιο 2004 εμφανίστηκε σε μια βραδιά αφιέρωμα στην τραγουδίστρια Δανάη, με τραγούδια Αττίκ, Χαιρόπουλου κλπ. Στις 11 Μαΐου, συναυλία για τα 550 χρόνια της Μεγάλης του Γένους Σχολής, που δόθηκε στο Ηρώδειο, με τη Συμφωνική της Ε.Ρ.Τ., με μουσική Μίκη Θεοδωράκη. Στο 1ο μέρος συμφωνικά τραγούδια σε διάφορες γλώσσες (μεταξύ των οποίων και κινέζικα) και στο 2ο μέρος το «Άξιον εστί» με αφηγητή τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη και το Μάριο στο ρόλο του Λαϊκού Τραγουδιστή. Στις 22 Μαΐου βρισκόταν στο φεστιβάλ Καννών, για την παγκόσμια πρεμιέρα της μουσικής ταινίας De Lovely, με θέμα τη ζωή του Cole Porter και πρωταγωνιστή τον Kevin Klein. Ο Μάριος υποδύεται τον Alfred Drake, έναν πρωταγωνιστή του Broadway της δεκαετίας του ‘60 και ερμηνεύει το ντουέτο So in love από το μιούζικαλ Kiss me Cate μαζί με την Lara Fabian. Μετά την προβολή έλαβε μέρος σε συναυλία με τους συντελεστές της ταινίας Robbie Williams, Nathalie Cole, Elvis Costello, Alanis Morissette, Diana Crawl. Τον Ιούλιο έπαιξε το ρόλο του Αχιλλέα στη χαμένη τριλογία του Αισχύλου «Αχιλληίς» που ανασυνθέθηκε από στίχους του Αισχύλου συμπληρωμένους από κομμάτια της «Ηλιάδας» του Όμηρου.

Εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων, παρουσίασε 2 συναυλίες, στη Βεργίνα και στον Πειραιά αντίστοιχα. Στις 16 Αυγούστου κυκλοφόρησε στην Ελλάδα και τη Μ. Βρετανία ο 2ος διεθνής του δίσκος με τίτλο “Follow your heart”, με 12 καινούργια τραγούδια. Οι περισσότεροι στίχοι των τραγουδιών είναι στα αγγλικά, αλλά περιλαμβάνονται επίσης και στίχοι στα ελληνικά, τα ιταλικά και τα ισπανικά. Ο δίσκος έγινε χρυσός σε λιγότερο από ένα μήνα. Την ίδια μέρα του απενεμήθη και ο πλατινένιος δίσκος για το “Sometimes I dream” και ο χρυσός για το «Χάρτινο ήλιο». Στις 22 Σεπτεμβρίου τραγούδησε στο Βεάκειο τραγούδια αφιερωμένα στον Πειραιά, συμπράττοντας με το Στέλιο Διονυσίου και άλλους. Ελαβε μέρος στην Έναρξη των Παραολυμπιακων Αγώνων ερμηνεύοντας την μουσική σύνθεση του Θοδωρή Οικονόμου “Νά ο ήλιος» στο Ολυμπιακό Στάδιο ΟΑΚΑ με την παρουσία 90,000 θεατών και αθλητών από όλο τον κόσμο. Την 1η Οκτωβρίου, εμβάθυνε την ενασχόλησή του με τη μουσική τζαζ σε μια εμφάνιση στο Ηρώδειο, που μοιράστηκε με τη διάσημη πριμαντόνα Μπάρμπαρα Χέντριξ, τραγουδώντας κομμάτια του και άλλων κλασικών του είδους. Αμέσως μετά πέταξε για την Ιαπωνία, όπου στις 11 Οκτωβρίου, έδωσε συναυλία στο Bunkamura Orchard Hall με την Tokyo City Philharmonic Orchestra με διευθυντή τον Shuya Okatu και την σοπράνο Μακι Μορι. Ένας θρίαμβος με πάνω από 1700 Ιάπωνες να ουρλιάζουν «Μπράβο». Ερμήνευσε ένα εκλεκτικό ρεπερτόριο που περιελάμβανε αποσπάσματα από το "Sometimes I Dream", "O Sole Mio", "Granada", κομμάτια από το το Canto General του Θεοδωράκη αλλά και το Brindisi από την Traviata του Verdi. Το Νοέμβριο, 8 εμφανίσεις σε διάφορες πόλεις της Αγγλίας, μαζί με τη Νεοζηλανδέζα σοπράνο Heyley Westenra.

Το Φεβρουάριο και Μάρτιο του 2005 ήταν στις Η.Π.Α. για την πρώτη αμερικανική του περιοδεία 28 πόλεων, μαζί με τον πιανίστα Jim Brickman και την τραγουδίστρια Ann Cochran, για την προβολή του δίσκου του. Τον Απρίλιο έκανε έναν διάλειμμα για να δώσει συναυλίες στη Sun City (Νότια Αφρική) με τη Vicky Sampson, κι έπειτα συνέχισε την περιοδεία στον Καναδά, το Λος Άντζελες, το Σαν Φρανσίσκο. Στις 20 Μαΐου έδωσε την πρώτη προσωπική του συναυλία στις Η.Π.Α., στο New York City Center, με προσκαλεσμένη τη σοπράνο Liza Vroman, μία στο Meyerhoff Symphony Hall με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Βαλτιμόρης, στη Βαλτιμόρη (Maryland) και άλλη μία στο Sheldon Hall του St. Louis, Missouri. Τον Ιούνιο έλαβε μέρος σε μιά εορταστική εκδήλωση στο Sharon Lynne Wilson Arts Center στο Wisconsin. Τον Ιούλιο, έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην Κωνσταντινουπολη μια συναυλία σε υπαίθριο θέατρο υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Το υπόλοιπο καλοκαίρι έκανε περιοδεία σ'όλη την Ελλάδα, με αποκορύφωμα τη συναυλία με τίτλο "Music of the Night" τον Οκτώβριο στο Ηρώδειο, με τη συνοδεία της Συμφωνικής Ορχήστρας και της Χορωδίας της Νέας Όπερας της Μόσχας. Τον ίδιο μήνα, έλαβε μέρος στη συναυλία του Plácido Domingo στην Κύπρο, μαζί με την Kallen Esperian, με συνοδεία της Κρατικής Ορχήστρας της Κύπρου και τη Συμφωνική Ορχήστρα της Νέας Όπερας της Μόσχας.

Το 2006 στις Η.Π.Α. αυτή τη φορά με αρκετές προσωπικές συναυλίες:
7 Ιανουαρίου – Προσωπική συναυλία προς τιμήν του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου Α' στην Tampa (Florida) στο Sun Dome, με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Ορλάντο και τη Μητροπολιτική Νεανική Χορωδία.
6 & 7 Απριλίου – Horatio Alger Award Ceremony Washington, DC
9 Απριλίου – Cincinnati, Ohio – Φιλανθρωπική Εκδήλωση του Yellow Ribbon Scholarship
6 Μαΐου – Προσωπική συναυλία στην Όπερα του Detroit Opera House στο Detroit, Michigan
10 Ιουνίου – Φιλανθρωπικό Γκαλά – Sharon Wilson Center, Brookefield, Wisconsin
16 Ιουνίου – Φιλανθρωπικό Γκαλά – Sanders Theater – διοργάνωση του Ελληνικού Ινστιτούτου του πανεπιστημίου Harvard στο Cambridge, MA.
Κι έπειτα, για το υπόλοιπο καλοκαίρι, πίσω στη Μεσόγειο:
24–28 Ιουνίου – Περιοδεία στην Ελλάδα
30 Ιουνίου – Ιδιωτικό γκαλά στο Baalbek για τα 50 χρόνια του Διεθνούς Φεστιβάλ Μουσικής
2 Ιουλίου - Δεύτερη συναυλία στην Τουρκία, στο υπαίθριο θέατρο Harbiye
Οκτώβριος: συναυλία "Αφιέρωμα στον Mario Lanza" στο Ηρώδειο, πρώτη συναυλία στο Σικάγο με τη Συμφωνική του Σικάγο στο Orchestra Hall και στο Landmark Theatre στο Richmond με τη συμφωνική του Richmond.

Το 2007 τελείωσε το νέο του δίσκο Amor Oscuro (Σκοτεινός έρωτας), αφιερωμένο στον Ισπανό ποιητή και θεατρικό συγγραφέα Federico Garcia Lorca. Τον Απρίλιο εμφανίστηκε στην Όπερα της Βαλτιμόρης με τη σοπράνο Έλενα Κελεσίδη και την Ορχήτρα της Όπερας της Βαλτιμόρης. Τον Οκτώβριο επέστρεψε στις Η.Π.Α. για μια συναυλία στη Βοστώνη. Το Δεκέμβριο κυκλοφόρησε ο δίσκος Passione, μια συλλογή τραγουδιών από το ρεπερτόριο του Mario Lanza.

Το 2008 περιοδεία στις Η.Π.Α. μαζί με τη Sarah Brightman. Στις 24 Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο, συναυλία με τη Lara Fabian με σκοπό την οικονομική στήριξη και τη χρηματοδότηση της πρώτης «Πόλης Ειρήνης» των World Centers of Compassion for Children International (WCCCI) στην περιοχή Basilicata της Νότιας Ιταλίας.

Το 2009 κυκλοφορεί το άλμπουμ “Mario & Friends 2”, μετά την τεράστια εμπορική επιτυχία του πρώτου μέρους. Αυτό το άλμπουμ εστιάζει σε τραγούδια από μιούζικαλ και ταινίες. Συμμετέχουν οι Lucio Dalla, Lara Fabian, Steve Balsamo, Deborah Myers, Georgia Fumanti, Jeff Leyton Frances Ruffelle και George Perris. Το άλμπουμ έγινε σύντομα χρυσό. Ένα δεύτερο άλμπουμ κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο, «Η Εποχή Της Αγάπης» σε τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι.

Το 2010 κυκλοφόρησε ο δίσκος με τα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι, «Η Εποχή Της Αγάπης». Ακολούθησε μία καλοκαιρινή περιοδεία στην Ελλάδα τελειώνοντας με δύο συναυλίες στην Αθήνα και στο Ηρώδειο.

Το 2011 μετά από χρόνια προετοιμασίας και δουλειάς, το νέο διεθνές άλμπουμ “Beautiful Things” κυκλοφόρησε στην Ελλάδα. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, στην Ελλάδα και στο Ηνωμένο Βασίλειο με μερικούς από τους καλύτερους μουσικούς και ορχήστρες από όλο τον κόσμο, όπως τους: Stephan Moccio Celine Dion, Josh Groban, Sarah Brightman, David Foster (στιχουργός & παραγωγός των Madonna, Michael Jackson, Celine Dion, Michael Buble), Francesco Sartori Andrea Bocelli, Steve Wood, Vanessa Williams, Vittorio Grigolo και η Ελληνίδα ντίβα, Άλκηστης Πρωτοψάλτη. Όλοι μαζί προσθέτουν μία διαφορετική νότα στην ποιότητα του άλμπουμ.