Η Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ) είναι η παλαιότερη Περιβαλλοντική Μη Κυβερνητική Οργάνωση εθνικής εμβέλειας στην Ελλάδα, με αδιάλειπτη δράση, από το 1951, στην προστασία του ελληνικού φυσικού περιβάλλοντος. Από το ξεκίνημά της πρωτοστάτησε στη δημιουργία Εθνικών Δρυμών και Προστατευόμενων Περιοχών, στον εκσυγχρονισμό της ελληνικής περιβαλλοντικής νομοθεσίας και στην προστασία βιότοπων και απειλούμενων ειδών πανίδας και χλωρίδας. Εμπνευστής της ίδρυσης της ΕΕΠΦ και πρώτος Γενικός Γραμματέας της ήταν ο Ιάκωβος Σαντοριναίος, μέλος του Ελληνικού Ορειβατικού Συνδέσμου (ΕΟΣ), με πρωτοβουλία του οποίου το Υπουργείο Γεωργίας είχε πεισθεί να ιδρύσει, το 1938, τους Εθνικούς Δρυμούς Ολύμπου και Παρνασσού, φέρνοντας τότε την Ελλάδα μεταξύ των πρώτων ευρωπαϊκών χωρών με προστατευόμενες περιοχές.
Τα περισσότερα ιδρυτικά μέλη της ΕΕΠΦ προέρχονταν από τον ΕΟΣ και πολλοί ήταν σημαίνουσες προσωπικότητες των επιστημών και των γραμμάτων, πρωτοπόροι ως προς τον προβληματισμό τους για τα θέματα περιβάλλοντος - και μάλιστα σε εποχή που η οικολογία και η προστασία του περιβάλλοντος ήταν άγνωστες για τους πολλούς λέξεις, αλλά και έννοιες. Έντεκα μέλη της ήταν πανεπιστημιακοί, έξη ήταν ή έγιναν έκτοτε Ακαδημαϊκοί. Το 1958, Γενικός Γραμματέας ανέλαβε ο εκ των ιδρυτικών μελών Βύρων Αντίπας, ψυχή και κινητήρια δύναμη της ΕΕΠΦ για τα επόμενα 35 χρόνια. Το έργο του για τη διαφύλαξη της ελληνικής φυσικής κληρονομιάς αναγνωρίστηκε με πολλές διεθνείς διακρίσεις, από σημαντικούς φορείς. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι, το 1971 υπέγραψε, ως εκπρόσωπος της Ελλάδος, τη Συνθήκη Ramsar για τους υγροτόπους διεθνούς σημασίας. Σε αναγνώριση του έργου του, η ΕΕΠΦ θέσπισε το Βραβείο “Βύρων Αντίπας“, το οποίο απονέμεται σε πρόσωπα και μη κρατικούς φορείς που αποδεδειγμένα συμβάλλουν αποτελεσματικά, σε βάθος χρόνου και με ανιδιοτέλεια στην προστασία της φύσης και του περιβάλλοντος. Μεταξύ των βραβευθέντων, το 2005 ο εκ των ιδρυτών του WWF International, Luc Hoffmann και το 2011 ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος.
Η ΕΕΠΦ υπήρξε το φυτώριο για τη δημιουργία άλλων, πιο ειδικευμένων ως προς το αντικείμενο, περιβαλλοντικών οργανώσεων, όπως η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, ο Σύλλογος για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας «Αρχέλων» και η Ελληνική Εταιρεία για τη Μελέτη και Προστασία της Μεσογειακής Φώκιας.
Η ΕΕΠΦ εκπροσωπεί στην Ελλάδα το Ίδρυμα για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση FEE (Foundation for Environmental Education), για λογαριασμό του οποίου διαχειρίζεται πέντε διεθνή Προγράμματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και Ευαισθητοποίησης. Είναι επίσης μέλος των διεθνών περιβαλλοντικών οργανισμών: IUCN (Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης), ECNC (Ευρωπαϊκό Κέντρο Προστασίας της Φύσης), EUCC (Ευρωπαϊκή Ένωση για την Προστασία των Ακτών). Συνεργάζεται στενά με άλλες μεγάλες ελληνικές περιβαλλοντικές ΜΚΟ σε κοινούς στόχους, καθώς και με αρμόδιους φορείς του Δημοσίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Για το έργο της έχει τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών, το Συμβούλιο της Ευρώπης και το Ίδρυμα Ford.
Τα περισσότερα ιδρυτικά μέλη της ΕΕΠΦ προέρχονταν από τον ΕΟΣ και πολλοί ήταν σημαίνουσες προσωπικότητες των επιστημών και των γραμμάτων, πρωτοπόροι ως προς τον προβληματισμό τους για τα θέματα περιβάλλοντος - και μάλιστα σε εποχή που η οικολογία και η προστασία του περιβάλλοντος ήταν άγνωστες για τους πολλούς λέξεις, αλλά και έννοιες. Έντεκα μέλη της ήταν πανεπιστημιακοί, έξη ήταν ή έγιναν έκτοτε Ακαδημαϊκοί. Το 1958, Γενικός Γραμματέας ανέλαβε ο εκ των ιδρυτικών μελών Βύρων Αντίπας, ψυχή και κινητήρια δύναμη της ΕΕΠΦ για τα επόμενα 35 χρόνια. Το έργο του για τη διαφύλαξη της ελληνικής φυσικής κληρονομιάς αναγνωρίστηκε με πολλές διεθνείς διακρίσεις, από σημαντικούς φορείς. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι, το 1971 υπέγραψε, ως εκπρόσωπος της Ελλάδος, τη Συνθήκη Ramsar για τους υγροτόπους διεθνούς σημασίας. Σε αναγνώριση του έργου του, η ΕΕΠΦ θέσπισε το Βραβείο “Βύρων Αντίπας“, το οποίο απονέμεται σε πρόσωπα και μη κρατικούς φορείς που αποδεδειγμένα συμβάλλουν αποτελεσματικά, σε βάθος χρόνου και με ανιδιοτέλεια στην προστασία της φύσης και του περιβάλλοντος. Μεταξύ των βραβευθέντων, το 2005 ο εκ των ιδρυτών του WWF International, Luc Hoffmann και το 2011 ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος.
Η ΕΕΠΦ υπήρξε το φυτώριο για τη δημιουργία άλλων, πιο ειδικευμένων ως προς το αντικείμενο, περιβαλλοντικών οργανώσεων, όπως η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, ο Σύλλογος για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας «Αρχέλων» και η Ελληνική Εταιρεία για τη Μελέτη και Προστασία της Μεσογειακής Φώκιας.
Η ΕΕΠΦ εκπροσωπεί στην Ελλάδα το Ίδρυμα για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση FEE (Foundation for Environmental Education), για λογαριασμό του οποίου διαχειρίζεται πέντε διεθνή Προγράμματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και Ευαισθητοποίησης. Είναι επίσης μέλος των διεθνών περιβαλλοντικών οργανισμών: IUCN (Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης), ECNC (Ευρωπαϊκό Κέντρο Προστασίας της Φύσης), EUCC (Ευρωπαϊκή Ένωση για την Προστασία των Ακτών). Συνεργάζεται στενά με άλλες μεγάλες ελληνικές περιβαλλοντικές ΜΚΟ σε κοινούς στόχους, καθώς και με αρμόδιους φορείς του Δημοσίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Για το έργο της έχει τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών, το Συμβούλιο της Ευρώπης και το Ίδρυμα Ford.