ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: Πλοηγός Σκαφών Αναψυχής (Skipper)

Περιγραφή: Είναι ο κυβερνήτης μικρού ιστιοπλοϊκού ή και μηχανοκίνητου σκάφους αναψυχής, που ενοικιάζεται με την ημέρα, κυρίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Χρησιμοποιεί ναυτικούς χάρτες και βιβλία-πιλότους για κάθε περιοχή, ναυτιλιακά όργανα για τη χάραξη πορείας & φορητό ασύρματο και σε περίπτωση ατυχήματος χρησιμοποιεί φαρμακευτικό υλικό για να παράσχει τις πρώτες βοήθειες. Πρόκειται για ένα επάγγελμα εποχιακό με μεγάλη ζήτηση τους καλοκαιρινούς μήνες χωρίς σίγουρη καθημερινή απασχόληση. Στις δραστηριότητές του περιλαμβάνονται η παραλαβή του σκάφους, ο έλεγχος της κατάστασης και του εξοπλισμού του, η προμήθεια νερού, τροφίμων και άλλων αναλωσίμων και η πλοήγηση του σκάφους σε παραλίες και λιμάνια ανάλογα με τις δυνατότητες και τις προτιμήσεις των ενοικιαστών του ή η μεταφορά των σκαφών από λιμάνι σε λιμάνι για την επιβίβαση τουριστών και η φροντίδα για την άνετη και ασφαλή μεταφορά τους. Οι αρμοδιότητες και οι δραστηριότητες του κατά τη διάρκεια των ταξιδιών εξαρτώνται από τη συμφωνία που έχει κάνει με τους πελάτες.

Εκπαίδευση: Για να ασκήσει κάποιος το επάγγελμα αυτό είναι απαραίτητο να έχει δίπλωμα κυβερνήτη σκάφους, καθώς και γνώσεις σχετικά με τη ναυτιλία, τη θάλασσα, τους ναυτικούς χάρτες και τη μορφολογία των νησιών και του βυθού. Εκτός από τις Ακαδημίες του Εμπορικού Ναυτικού υπάρχουν και Ιδιωτικές Σχολές Ναυτικών Ομίλων που παρέχουν τις απαιτούμενες γνώσεις και το ανάλογο δίπλωμα. Για την άσκηση του επαγγέλματος δεν είναι απαραίτητη η ύπαρξη προϋπηρεσίας. Παρ' όλα αυτά, για την ασφαλή άσκηση του επαγγέλματος η εμπειρία παίζει σημαντικό ρόλο.

Σπουδαιότητα: Χρειάζεται να διαθέτει προθυμία, κοινωνική δεξιότητα, επινοητικότητα, δυναμισμό, συνέπεια, αυτάρκεια και αγάπη για τη θάλασσα και τα ταξίδια. Απαραίτητο είναι να βρίσκεται σε καλή φυσική και σωματική κατάσταση, να διαθέτει ψυχραιμία και αντοχή, υπομονή και συγκαταβατικότητα, να είναι επιδέξιος κατά το χειρισμό των μηχανών και του εξοπλισμού του σκάφους, να διαθέτει ικανότητες για την αντιμετώπιση ειδικών μηχανικών προβλημάτων και γρήγορα αντανακλαστικά. Επίσης η γνώση μιας τουλάχιστον ξένης γλώσσας για την επικοινωνία με τους ξένους τουρίστες που επιβαίνουν στο σκάφος.

Μέλλον: Όσο η έλευση τουριστών στη χώρα μας μεγαλώνει, τόσο αυξάνεται η ζήτηση του επαγγέλματος, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες η ζήτηση των  ιστιοπλοϊκών και μικρών σκαφών αναψυχής συνεχώς αυξάνεται. Η αγορά εργασίας εμφανίζεται διευρυμένη και οι αποδοχές τους κυμαίνονται σε υψηλά επίπεδα.

Επαγγελματικές συνθήκες: Εργάζεται πάνω στο σκάφος, είτε μόνος κατά τις μεταφορές σκαφών είτε με πελάτες. Το ωράριο εργασίας δεν είναι σταθερό και εξαρτάται ακόμα και από τις καιρικές συνθήκες. Το επάγγελμα αυτό απαιτεί χειρωνακτικές δεξιότητες τόσο κατά τον ελλιμενισμό, όσο και κατά την πλεύση για το χειρισμό των πανιών.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: Πλοίαρχος

Περιγραφή: Είναι ο κυβερνήτης των εμπορικών ή ακτοπλοϊκών σκαφών & ταυτόχρονα ο αντιπρόσωπος του πλοιοκτήτη στο πλοίο. Είναι ο κύριος υπεύθυνος για την ασφάλεια του πλοίου, του πληρώματος, του φορτίου & των επιβατών, χαράζει την πορεία του πλοίου και παρακολουθεί την ταχύτητά του με τη βοήθεια ειδικών ηλεκτρονικών μηχανημάτων ναυσιπλοΐας και χαρτών και κάνει τους απαραίτητους ελιγμούς για την ομαλή προσέγγιση ή την απομάκρυνση του πλοίου από την προβλήτα του λιμανιού. ΄Εχει τη γενική ευθύνη για την επιλογή και το συντονισμό των αρμοδιοτήτων του πληρώματος, την τήρηση της τάξης, τον έλεγχο καταλληλότητας, την καλή λειτουργία και ασφάλεια του πλοίου. Κατευθύνει και οργανώνει την εργασία όλων των μελών του πληρώματος παρακολουθώντας ταυτόχρονα τη σωστή εκτέλεση των καθηκόντων τους, την παροχή ιατρικής βοήθειας σε μέλη του πληρώματος ή σε επιβάτες σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, κρατάει το ημερολόγιο και κάνει τον αναγκαίο προγραμματισμό. Είναι υπεύθυνος για την πληρωμή των μισθών του πληρώματος, καθώς και για τη σύνταξη αναφορών και εκθέσεων που απαιτούνται από τις αρχές ή τη ναυτιλιακή επιχείρηση. Για τη διεκπεραίωση πολλών από αυτά τα καθήκοντά του συνεργάζεται με τους άλλους αξιωματικούς του πλοίου.

Όταν εργάζεται σε εμπορικό πλοίο, προετοιμάζει το σχέδιο φόρτωσης και εκφόρτωσης του πλοίου, επιβλέπει τις αντίστοιχες διαδικασίες και φροντίζει για την ασφάλεια των εμπορευμάτων, παράλληλα κάνει τις απαραίτητες συνεννοήσεις με τις λιμενικές αρχές και τους φορτωτές, καθώς και τις διαπραγματεύσεις με τους παραλήπτες του φορτίου που μεταφέρει. Στη διάρκεια του ταξιδιού έχει απόλυτη εξουσία όσον αφορά στη διοίκηση αλλά και σε νομικά θέματα, π.χ. μπορεί να διατάξει ακόμα και την κράτηση επιβατών που παραβαίνουν το νόμο, να αποφασίσει την απόρριψη εμπορευμάτων ή την εγκατάλειψη του πλοίου σε περίπτωση κινδύνου για τη ζωή του πληρώματος ή των επιβατών.

Εκπαίδευση: Για την εξάσκηση του επαγγέλματος είναι η κατοχή πτυχίου ειδικότητας Πλοιάρχου από τις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού (Α.Ε.Ν.), οι οποίες λειτουργούν σε πολλές πόλεις της χώρας και είναι Ανώτερα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Η φοίτηση είναι τριετής και κατά τη διάρκεια των σπουδών οι φοιτητές εκτελούν και ταξίδια ως δόκιμοι. Οι φοιτητές αποφοιτούν με το βαθμό του ανθυποπλοιάρχου και προκειμένου να φτάσουν στο βαθμό του πλοιάρχου απαιτούνται 84 μήνες θαλάσσιας υπηρεσίας στις οποίες παρακολουθούν ειδικά 6μηνα προγράμματα και υποβάλλονται σε γραπτές εξετάσεις. Η γνώση της αγγλικής γλώσσας είναι προϋπόθεση για την εξάσκηση του επαγγέλματος, ενώ γνώση και δεύτερης γλώσσας θεωρείται σημαντικό προσόν.

Σπουδαιότητα: Το επάγγελμα του πλοιάρχου απαιτεί υπευθυνότητα, αποφασιστικότητα και κριτική σκέψη, πρέπει να είναι τολμηρός, εύστροφος, ανεξάρτητος, να έχει συναισθηματική ωριμότητα και καλή υγεία, να έχει διοικητικές και οργανωτικές δεξιότητες, αφού είναι απαραίτητο να χειρίζεται πολλά θέματα ταυτόχρονα & να διοικεί ικανοποιητικά το σύνολο του πληρώματος κάτω από τις δύσκολες συνθήκες απομόνωσης που επιβάλλει το θαλάσσιο ταξίδι. Επίσης, οφείλει να είναι δίκαιος και αμερόληπτος, να διαθέτει ευαισθησία και ενδιαφέρον για τα μέλη του πληρώματος και τις συνθήκες διαβίωσής τους στο πλοίο και να εμπνέει σεβασμό.

Το επάγγελμα επιλέγουν, κυρίως, άνθρωποι αυτάρκεις, που αγαπούν τη θάλασσα, τα ταξίδια και αψηφούν τους κινδύνους. Σήμερα, τα πλοία είναι αυτοματοποιημένα και για το λόγο αυτό για την ενασχόληση με το επάγγελμα απαιτούνται γνώσεις χρήσης Η/Υ & άλλων πολύ εξειδικευμένων ηλεκτρονικών μηχανημάτων. 

Μέλλον: Η σταθερή ανάπτυξη της ναυσιπλοΐας και των θαλασσίων μεταφορών δημιουργούν θετικές προοπτικές απασχόλησης για εξειδικευμένα στελέχη, ενώ η αποφοίτηση από τις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού (Α.Ε.Ν.) ακολουθεί ελεγχόμενους ρυθμούς.

Περιβάλλον ενασχόλησης: Οι πλοίαρχοι απασχολούνται σε ναυτιλιακές εταιρίες. Μετά από αρκετά χρόνια θαλάσσιας υπηρεσίας μπορούν να αναλάβουν διάφορες θέσεις στα ναυτιλιακά γραφεία και έτσι να σταματήσουν να ταξιδεύουν. Αρκετοί πλοίαρχοι εργάζονται ως καπετάνιοι σκαφών αναψυχής ή δημιουργούν εταιρίες ενοικιάσεως τέτοιων σκαφών.

Επαγγελματικές συνθήκες: Ο πλοίαρχος είναι υπεύθυνος για ό,τι συμβαίνει στο πλοίο που κυβερνά, πράγμα που συνεπάγεται αυξημένες ευθύνες. Εξάλλου, και οι συνθήκες εργασίας του πλοιάρχου είναι ιδιαίτερες. Από τη φύση του το επάγγελμα απαιτεί παραμονή για μεγάλα χρονικά διαστήματα μακριά από το σπίτι και τα συγγενικά πρόσωπα. Επίσης, η σύσταση του πληρώματος ενός πλοίου είναι πολλές φορές ανομοιογενής, αφού αποτελείται από άτομα διαφόρων εθνικοτήτων, τα οποία δεν μιλούν την ίδια γλώσσα, έχουν διαφορετικές συνήθειες και αξίες, με αποτέλεσμα την πιθανότητα δημιουργίας προβλημάτων στην καθημερινή συμβίωση, γεγονός που ο πλοίαρχος καλείται να αντιμετωπίσει και να διευθετήσει. Στη διάρκεια του ταξιδιού οι κίνδυνοι και οι δυσκολίες που μπορεί να προκύψουν, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις κακοκαιρίας είναι πολλοί.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: Πιλότος

Περιγραφή: Ο πιλότος αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση μικρών ή μεγάλων αεροσκαφών και ελικοπτέρων της πολεμικής ή πολιτικής αεροπορίας. Αποστολή των πιλότων πολιτικής αεροπορίας, είναι η γρήγορη και ασφαλής μεταφορά επιβατών και φορτίων ή εκτέλεση ειδικής αποστολής, σε διάφορους εθνικούς ή διεθνείς προορισμούς. Προετοιμάζει το σχέδιο πτήσης στην Επιμελητεία Πτήσεων και ελέγχει τις καιρικές συνθήκες στις περιοχές διαδρομής και προορισμού. Μέσα στο αεροσκάφος ελέγχει την τεχνική του κατάσταση και την άψογη λειτουργία των κινητήρων και όλων των οργάνων πλοήγησης. Οι πιλότοι της πολεμικής αεροπορίας έχουν τα ίδια καθήκοντα με τους υπόλοιπους αλλά εκπαιδεύονται σε στρατιωτικές επιχειρήσεις και πραγματοποιούν διαρκώς ασκήσεις ικανότητας ή πολεμικής ετοιμότητας, ιδιαίτερα οι πιλότοι βομβαρδιστικών ή σκαφών αναγνώρισης & αναχαίτισης. Ο εξοπλισμός που χρησιμοποιούν, εκτός από το αλεξίπτωτο, ειδικές φόρμες πτήσης, διάφορα όργανα και αεροβοηθήματα που βρίσκονται μέσα στον θάλαμο διακυβέρνησης του αεροσκάφους, όπως ραντάρ, οθόνες απεικόνισης στοιχείων, συσκευές ασύρματης επικοινωνίας κ.α.

Εκπαίδευση: Για να γίνει κανείς πιλότος, πρέπει να έχει φοιτήσει σε κάποια σχολή επαγγελματιών χειριστών, αφού περάσει πρώτα από ειδικές ιατρικές εξετάσεις, που πιστοποιούν ότι είναι κατάλληλος από σωματική άποψη για το επάγγελμα αυτό. Στη συνέχεια, πρέπει να πάρει με τη σειρά τα εξής πτυχία: Μονοκινητήριου (Private), Πτήσης δια οργάνων (Instrument Follow to Rule), Επαγγελματικό (Commercial), Δικινητήριου (Multi engine), Ελληνικό Πτυχίο Β' τάξεως και Α' τάξεως της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (Υ.Π.Α). Στην Ελλάδα, λειτουργεί η Σχολή Επαγγελματιών Χειριστών Ολυμπιακής Αεροπορίας (Σ.Ε.Χ.Ο.Α), ενώ πολλές άλλες σχολές που μπορεί να σπουδάσει κανείς βρίσκονται στην Αμερική, την Αγγλία, τη Γερμανία και αλλού. Οι πιλότοι της πολεμικής αεροπορίας εκπαιδεύονται στη στρατιωτική Σχολή Ικάρων, τόσο για την πλοήγηση των αεροσκαφών, όσο και σε άλλα στρατιωτικά καθήκοντα και στη χρήση όπλων η οποία είναι διαρκής και καθημερινή. Υποχρεωτική είναι η γνώση της αγγλικής γλώσσας και άλλων ξένων γλωσσών.

Σπουδαιότητα: Τα κυριότερα χαρακτηριστικά, είναι η υπευθυνότητα, η πειθαρχία, η συνέπεια, η εγρήγορση, η ετοιμότητα, η ψυχραιμία, η ψυχοσυναισθηματική σταθερότητα, το θάρρος και η αποφασιστικότητα. Ακόμη, πρέπει να είναι υγιής, να διαθέτει πολύ καλή υπολογιστική ικανότητα και αντίληψη του χώρου, χρόνου και αποστάσεων και ταχύτατα αντανακλαστικά.

Μέλλον: Τόσο στην πολιτική όσο και στην πολεμική αεροπορία, η ζήτηση για νέους χειριστές αεροσκαφών είναι υψηλή, καθώς δεν υπάρχει μεγάλη προσφορά στελεχών για ένα επάγγελμα με απαιτητικές σπουδές και δύσκολες συνθήκες εργασίας. Οι απολαβές είναι υψηλές, ενώ απολαμβάνουν και ορισμένα άλλα προνόμια, όπως δωρεάν εισιτήρια, δυνατότητα να γνωρίσουν τον κόσμο με ειδικά προγράμματα που εφαρμόζουν οι αεροπορικές εταιρίες, επιδόματα, εκτός έδρας αποζημίωση και άλλα.

Περιβάλλον ενασχόλησης:  Απαραίτητη προϋπόθεση για να εργαστεί κανείς στην Ολυμπιακή Αεροπορία είναι να έχει πάρει το ελληνικό πτυχίο Β΄ τάξεως της Υ.Π.Α. και να έχει στο ενεργητικό του περίπου 250 ώρες πτήσης. Επίσης, μπορούν να προσληφθούν από εταιρίες που διαθέτουν επιβατικά ή μεταφορικά αεροσκάφη σε όλο τον κόσμο, από οργανισμούς που διαθέτουν αεροπορικά μέσα για την εκτέλεση των αποστολών τους, όπως τα Ηνωμένα Έθνη, ενώ μπορούν να απασχοληθούν και ως πιλότοι ιδιωτικών αεροσκαφών. Οι πιλότοι πολεμικών αεροσκαφών, εργάζονται υποχρεωτικά μετά την αποφοίτησή τους από τη Σχολή Ικάρων στην Πολεμική Αεροπορία, αλλά μπορούν μετά τη συμπλήρωση της υποχρεωτικής θητείας να εργαστούν και στην πολιτική αεροπορία ή αεροπλοΐα.

Επαγγελματικές συνθήκες: Το επάγγελμα είναι πολύ δύσκολο και έχει μεγάλες απαιτήσεις. Η ευθύνη που έχει ο πιλότος για να φέρει σε πέρας την αποστολή του με ασφάλεια, είναι πολύ μεγάλη. Για το λόγο αυτό βρίσκεται σε συνεχή ένταση καθώς και σωματική και πνευματική εγρήγορση. Εργάζεται πάντα μέσα σε κλειστό χώρο, στο πιλοτήριο (cockpit) του αεροσκάφους. Το ωράριο εργασίας του δεν είναι συγκεκριμένο   και δεν έχει σταθερές ημέρες αργίας. Οι ιπτάμενοι της πολεμικής αεροπορίας έχουν επιπρόσθετα δύσκολες βάρδιες και εξασκούνται στο χειρισμό των όπλων ή των εκρηκτικών που μεταφέρουν και είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο παρά την μεγάλη πρόοδο της αεροναυπηγικής. Επίσης οι συνθήκες που επικρατούν κατά τη διάρκεια της πτήσης, όπως η ατμοσφαιρική πίεση της καμπίνας, οι αυξομειώσεις ύψους & θερμοκρασίας, οι συνεχείς κλιματικές αλλαγές και οι διαφορές στην ώρα (ιδιαίτερα στις πτήσεις των μεγάλων αποστάσεων), μπορεί να επιβαρύνουν την υγεία τους.

Γενικά σχόλια: Η αίσθηση της κατάκτησης των αιθέρων, είναι κάτι που ενδιαφέρει και προσελκύει πολλά άτομα από τη νεαρή τους ηλικία ακόμη. Είναι ένα επάγγελμα με αίγλη, που προσφέρει τη δυνατότητα να ταξιδεύει πολύ, να αμείβεται πολύ καλά και να απολαμβάνει ορισμένες ειδικές παροχές. Το επάγγελμα αυτό έχει υψηλές απαιτήσεις, απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή, αυτοκυριαρχία και αποφασιστικότητα, δυναμισμό, ευστροφία, διαύγεια πνεύματος και γρήγορα αντανακλαστικά.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: Πιλοποιός

Περιγραφή: Εργάζεται ως μισθωτός σε επιχειρήσεις κατασκευής ειδών ενδυμασίας ή διατηρεί δική του βιοτεχνία, αγοράζει την πρώτη ύλη και την επεξεργάζεται ανάλογα με τη φόρμα που επιθυμεί να της δώσει, κατασκευάζει τα καπέλα διπλώνοντας, σκεπάζοντας με ύφασμα, καρφιτσώνοντας και ράβοντας το σκελετό του καπέλου, προσθέτει τα ήδη ραμμένα μέρη του καπέλου σε ημιτελή σώματα, διακοσμεί τα καπέλα με στολίδια όπως φτερά, ψεύτικα λουλούδια, κορδέλες, επιδιορθώνει ή αλλάζει τα καπέλα προσθέτοντας και αφαιρώντας διακοσμητικά στοιχεία ή τροποποιώντας το σχήμα τους με τη βοήθεια ειδικών μηχανημάτων. Επεξεργάζεται διάφορα υφάσματα και υλικά όπως ψάθες, δέρμα, μετάξι και διακοσμητικά είδη και τέλος εμπορεύεται τα καπέλα που κατασκευάζει.

Εκπαίδευση: Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν σχολές για την εκμάθηση της πιλοποιίας. Μπορεί να μάθει την τέχνη ως βοηθός κάποιου έμπειρου επαγγελματία. Γνώσεις γύρω από το χώρο της μόδας και τις εξελίξεις της του είναι ιδιαίτερα χρήσιμες.

Σπουδαιότητα: Ένας πιλοποιός χρειάζεται να διαθέτει καλαισθησία, γούστο, επινοητικότητα και φαντασία. Στη δουλειά του απαιτείται υψηλό αισθητικό κριτήριο, ικανότητα στο συνδυασμό υλικών, χρωμάτων-σχημάτων και στην επιλογή και έλεγχο της πρώτης ύλης. Απαραίτητη είναι η επιδεξιότητα στις κινήσεις των χεριών και στον χειρισμό των ειδικών μηχανών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή καπέλων. Ο πιλοποιός ως σχεδιαστής, κατασκευαστής ή και έμπορος καπέλων χρειάζεται να είναι συνεχώς ενήμερος για τις τάσεις της μόδας και της αγοράς, καθώς και να διατηρεί καλές δημόσιες σχέσεις με προμηθευτές και πελάτες.

Μέλλον: Η χρήση καπέλων συνδέεται άμεσα με τις κλιματολογικές συνθήκες και με τις ενδυματολογικές συνήθειες μιας κοινωνίας. Στη χώρα μας, σήμερα, η τέχνη του πιλοποιού έχει σε μεγάλο βαθμό αντικατασταθεί από διαδικασίες μαζικής παραγωγής καπέλων. Οι αποδοχές του είναι ανάλογες με τη ζήτηση των καπέλων που κατασκευάζει.

Περιβάλλον ενασχόλησης: Μπορεί να εργαστεί σε βιοτεχνίες και βιομηχανίες καπέλων ως μισθωτός, ή να ανοίξει δικό του κατάστημα.

Επαγγελματικές συνθήκες: Εργάζεται σε κλειστό χώρο, καθιστός και σκυφτός και χρησιμοποιεί ειδικό εξοπλισμό, γαζωτική μηχανή, πρέσα, φόρμες και φορμαριστική μηχανή.

Επαγγελματικές οργανώσεις: Δεν υπάρχει συλλογικός φορέας που να εκπροσωπεί το επάγγελμα.

Γενικά σχόλια: Το καπέλο, πάντοτε διαχρονικό, αποτελεί συμπλήρωμα της ενδυμασίας μας, ένα από τα λίγα παραδοσιακά επαγγέλματα που έχουν απομείνει!

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: Περιβαλλοντολόγος

Περιγραφή: Μελετάει τα προβλήματα του περιβάλλοντος αναζητώντας τρόπους για αποτελεσματική αντιμετώπιση τους, ερμηνεύει τα τεχνολογικά, κοινωνικά, ηθικά διαχειριστικά προβλήματα του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος και συμβάλλει στη λύση τους λαμβάνοντας υπόψη του την πολυμέρεια και συνολικότητά τους. Ειδικότερα, μελετά τις σχέσεις οργανικής και ανόργανης ύλης, τις σχέσεις μεταξύ των εμβίων όντων και των οικοσυστημάτων καθώς και τις σχέσεις του φυσικού περιβάλλοντος με την ανθρώπινη κοινωνία, επεξεργάζεται και προτείνει λύσεις για τη σωστή διαχείριση των οικοσυστημάτων που να αποτρέπει την καταστροφή τους από τις ανθρώπινες δραστηριότητες.

Προϋποθέσεις άσκησης: Για την ειδικότητα αυτή δεν απαιτείται άδεια άσκησης
επαγγέλματος.

Εκπαίδευση: Είναι απόφοιτος των πανεπιστημιακών τμημάτων, Διαχείρισης Περιβάλλοντος & Φυσικών Πόρων, Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος. Επίσης, σπουδές που έχουν σχέση με την τεχνολογία του περιβάλλοντος μπορεί κάποιος να παρακολουθήσει στα ΤΕΙ.

Σπουδαιότητα: Απαιτούμενα προσόντα θεωρούνται η αγάπη για το περιβάλλον και την έρευνα, η ευρύτητα πνεύματος και η σφαιρική αντίληψη των πραγμάτων, η ικανότητα να πείθει με τα επιχειρήματα και τις εναλλακτικές προτάσεις του τόσο το κοινό, όσο και τους παράγοντες της δημόσιας ζωής για την κρισιμότητα των περιβαλλοντικών προβλημάτων και για την ανάγκη μιας από κοινού αντιμετώπισής τους. Οφείλει να παρακολουθεί συνεχώς τα νέα δεδομένα της επιστήμης του, καθώς και τα νέα προβλήματα που δημιουργούν οι ανθρώπινες δραστηριότητες, οι οποίες έχουν συχνά απρόβλεπτες επιπτώσεις στο περιβάλλον.

Μέλλον: Το επάγγελμα αυτό έχει δυναμική προοπτική στα πλαίσια της αυξανόμενης κοινωνικής ευαισθησίας και αναγκαιότητας για την προστασία του περιβάλλοντος. Οι αμοιβές των είναι ικανοποιητικές.

Περιβάλλον ενασχόλησης: Μπορεί να εργαστεί σε υπηρεσίες του δημοσίου, ή της τοπικής αυτοδιοίκησης που η αρμοδιότητά τους αναφέρεται στο περιβάλλον, σε διάφορες επιχειρήσεις και βιομηχανίες, στην εκπαίδευση και κατάρτιση, ή να ακολουθήσει πανεπιστημιακή σταδιοδρομία.

Επαγγελματικές συνθήκες: Εργάζεται συνήθως σε γραφείο, συχνά όμως η ανάγκη διερεύνησης και μελέτης ενός συγκεκριμένου προβλήματος τον υποχρεώνει να
εργαστεί στο ύπαιθρο κάτω από διάφορες καιρικές συνθήκες. Το ωράριο εργασίας του εξαρτάται από το φορέα απασχόλησής του, καθώς και από τις ανάγκες του έργου που αναλαμβάνει κάθε φορά.

Γενικά σχόλια: Χρειάζεται να διαθέτει ευαισθησία και ενδιαφέρον για θέματα που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος, καθώς επίσης καλή αντίληψη και εκτίμηση των περιβαλλοντικών καταστάσεων. Η επικοινωνιακή ικανότητα είναι ένα προσόν που απαιτείται ιδιαίτερα για την άσκηση του επαγγέλματος.