Το Έργο του Ελβετικού Κοινοβουλίου

Τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου και του Συμβουλίου των Κρατών (Καντόνια) διαθέτουν μια σειρά από περισσότερα ή λιγότερο αποτελεσματικά μέσα για να προβάλουν την άποψή τους ή να περάσει δια μέσου των εκλογέων τους. Μπορούν να προτείνουν νομοθετικές τροποποιήσεις, κρίσιμα ερωτήματα κλπ. Το Εθνικό Συμβούλιο και το Συμβούλιο των κρατών συνήθως συναντιούνται για μία τακτική συνεδρίαση τριών εβδομάδων την άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο και χειμώνα. 

Τα 246 μέλη του Εθνικού Συμβουλίου και του Συμβουλίου των κρατών αφιερώνουν κατά μέσο όρο 60-75 τοις εκατό των ωρών εργασίας τους στα κοινοβουλευτικά τους καθήκοντα, όμως σε γενικές γραμμές έχουν επίσης και μια άλλη δουλειά. Οι Εκπρόσωποι έχουν αναλάβει δημόσια καθήκοντα και εντολές με διπλό φόρτο εργασίας που προκαλούν τακτικά εκκλήσεις για πλήρη απασχόληση στο κοινοβούλιο. Από την άλλη πλευρά, κάποιοι λένε ότι τα μέλη της μερικής απασχόλησης του κοινοβουλίου είναι πιο κοντά στους ανθρώπους και ότι η επαγγελματική τους γνώση αποτελεί πολύτιμη συμβολή στην πολιτική συζήτηση. 

Τα κύρια καθήκοντα

Νομοθεσία: Το Εθνικό Συμβούλιο και το Συμβούλιο των Κρατών αποτελούν το νομοθέτη, που είναι η νομοθετική εξουσία στην Ελβετία. Μαζί αναφέρονται ως Ομοσπονδιακή Συνέλευση με τις συζητήσεις όλων των συνταγματικών τροποποιήσεων πριν τεθούν σε δημοψήφισμα και επιπλέον προετοιμάζει την τροποποίηση ή κατάργηση για ομοσπονδιακές πράξεις, συντάσσει τα ομοσπονδιακά διατάγματα και εγκρίνει τις διεθνείς συνθήκες. 

Εκλογές: Τα δύο κοινοβουλευτικά σώματα συζητούν προκειμένου να εκλέξουν τα μέλη του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου, την Ομοσπονδιακή Καγκελάριο και τους δικαστές στα ομοσπονδιακά δικαστήρια. Κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια της συνόδου του χειμώνα, εκλέγουν τον Πρόεδρο και τον Αντιπρόεδρο της Ελβετικής Συνομοσπονδίας μεταξύ των επτά μελών του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου. Σε περίπτωση στρατιωτικής απειλής για τη χώρα διορίζει επίσης ένα ανώτατο αξιωματικό ως διοικητή των ενόπλων δυνάμεων. 

Έλεγχος: Η Ομοσπονδιακή Συνέλευση είναι υπεύθυνη για τη γενική εποπτεία της ομοσπονδιακής διοίκησης. Αποφασίζει μεταξύ άλλων σχετικά με τον προϋπολογισμό της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, το ύψος των εσόδων και των δαπανών.