Τσαουσάκης Πρόδρομος - Βιογραφία

Γεννήθηκε το 1919 στο Φανάρι της Κωνσταντινούπολης και ήρθε οικογενειακώς στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Θεσσαλονίκη το 1922 με τον ξεριζωμό, σε ηλικία μόλις 3 ετών. Από παιδί του άρεσε να τραγουδάει. Οι πρώτες όμως, επαγγελματικές δραστηριότητές του δεν είχαν σχέση με το τραγούδι. Σε νεαρή ηλικία έγινε επαγγελματίας παλαιστής. Το 1940 πήγε εθελοντής φαντάρος. Όταν κηρύχθηκε ο πόλεμος ήταν ήδη στρατιώτης. Πολέμησε γενναία και από τα ανδραγαθήματα του στη μάχη έγινε λοχίας. Τους λοχίες εκείνη την εποχή τους αποκαλούσαν και τσαούσηδες κι έτσι πήρε το προσωνύμιο Τσαουσάκης από το (Τσαούς που σημαίνει Λοχίας στα Τουρκικά), όπου έγινε γνωστός αργότερα στο ευρύ κοινό. Το πραγματικό του επίθετο ήτανε Μουτάφογλου. Στον πόλεμο πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Γερμανούς και βασανίστηκε. Άντεξε όμως τις κακουχίες, τον κίτρινο πυρετό και τα βασανιστήρια που υπέστη.

Την γυναίκα του, Άννα Καδόγλου την γνώρισε στα χρόνια της Κατοχής, κλέφτηκαν το 1942 και παντρεύτηκαν το 1943, απόκτησε δύο αγόρια από τα οποία το ένα έγινε τραγουδιστής. Τα πρώτα του χρόνια στο τραγούδι συνεργάστηκε στη Θεσσαλονίκη με τον Τάκη Μπίνη τη ΣτέλΛα Χασκίλ τη Σεβάς Χανούμ και άλλους γνωστούς καλλιτέχνες του λαϊκού τραγουδιού.

Το 1942 τραγουδά με το Βαμβακάρη και τον Τσιτσάνη το τραγούδι "Μες Τον Οντα Ενός Πασά", και δυο-τρία άλλα, και μετά φεύγει για την Θεσσαλονίκη. Είδε και έπαθε ο μεγάλος λαϊκός βάρδος να πείσει τον Πρόδρομο να κατεβεί τότε στην Αθηνά και να υπογράψει συμβόλαιο με τη δισκογραφική εταιρία Columbia. Ο Τσαουσάκης δεν δεχόταν να πάει στην Αθηνά για δυο λόγους πρώτον γιατί ήθελε να τραγουδάει για το κέφι του και δεύτερον γιατί δεν είχε πρόθεση να εγκατάλειψη την αγαπημένη του Θεσσαλονίκη. Με τη φιλική παρέμβαση του τότε Αστυνομικού Διευθυντή της Θεσσαλονίκης Μουσχούντη (κουμπάρου του Τσιτσάνη), υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την δισκογραφική εταιρία πράγμα που τον ανάγκασε να κατεβεί στην Αθηνά και να αρχίσει ένα μπαράζ ηχογραφήσεων. Από το 1947 – 1955 καθιερώνετε σαν η μεγάλη Λαϊκή φωνή της εποχής. Πρώτο τραγούδι του Τσιτσάνη που τραγούδησε ήταν "Κάτσε Ν΄ Ακούσεις Μια Πενια".

Επίσης δημιούργησε Σχολή Ερμηνείας για το Λαϊκό Τραγούδι. Ολοκληρωμένοι καλλιτεχνείς με ξεχωριστή προσωπικότητα με καθαρά δικό του ύφος και στυλ, μετέφερε στον κόσμο πολύ παραστατικά τα τραγούδια που του έγραψαν ειδικά για τη φωνή του, οι μεγαλύτεροι λαϊκοί δημιουργοί, αλά και ο ίδιος που διακρίθηκε και σαν λαϊκός σύνθετης.  Ένα στοιχείο που αξίζει να αναφερθεί είναι ότι ο πρώτος και καλύτερος που ακολούθησε στα πρώτα του βήματα τη σχολή Τσαουσάκη ήταν ο Στέλιος Καζαντζίδης. Επίσης ήταν Ψάλτης (Κυριακές και εορτές) στον ναό των Άγιων Πάντων της Καλλιθέας. Εκτός από το πλούσιο έργο του με εκατοντάδες Λαϊκά τραγούδια, άφησε κληρονομιά για το γιο του το Δημήτρη,που διακρίνετε σήμερα σαν μουσικός (οργανοπαίχτης) και τραγουδιστής.

Το 1966 έγραψε τη μουσική της ταινίας "Τζίμης ο Τίγρης". Μέχρι τον θάνατο του είχε εμφανιστεί σε πολλά κέντρα της Αθήνας και όχι μόνο. Πέθανε στις 23 Οκτωβρίου του 1979 σε ηλικία 60 ετών στην Καλλιθέα Αττικής από έμφραγμα.