Περιγραφή: Ο οικονομολόγος μελετά δεδομένα/στατιστικές, εντοπίζει/διερευνά τις τάσεις στην οικονομική δραστηριότητα, προτείνει τρόπους για την βελτίωση της λειτουργίας & της αποδοτικότητας του οικονομικού συστήματος & την καλύτερη δυνατή εκμετάλλευση των τάσεων. Οι τάσεις που αναλύει ένας οικονομολόγος μπορεί να αφορούν τόσο την εθνική και διεθνή οικονομία, όσο και μία επιχείρηση ή ένα συγκεκριμένο καταναλωτικό κοινό. Ο εντοπισμός των τάσεων είναι αποτέλεσμα μιας διαδικασίας που περιλαμβάνει, την επιλογή και συγκέντρωση των απαραίτητων στοιχείων, την μελέτη των στοιχείων και την επιλογή των μεθόδων που θα χρησιμοποιηθούν, την επεξεργασία και ανάλυση των δεδομένων με τις επιλεγείσες μεθόδους, την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων και την ερμηνεία των αποτελεσμάτων. Για να επεξεργαστεί και να αξιολογήσει τα δεδομένα χρησιμοποιεί μεθόδους στατιστικής ανάλυσης, μαθηματικών και προγραμματισμού ηλεκτρονικών υπολογιστών. Για να ερμηνεύσει τα αποτελέσματα, χρησιμοποιεί αρχές και μεθόδους της οικονομικής θεωρίας. Το φάσμα των τομέων που μπορεί να καλύψει ένας οικονομολόγος είναι ευρύτατο. Ορισμένοι οικονομολόγοι απασχολούνται σε τμήματα επενδύσεων & χρηματοοικονομικού σχεδιασμού επιχειρήσεων, όπου προσπαθούν να προβλέψουν τις τάσεις των αγορών σε εθνικό ή παγκόσμιο επίπεδο. ʼAλλοι, ασχολούνται με τα διεθνή οικονομικά όπου και εξετάζουν τις τάσεις των αγορών στα οικονομικά συστήματα του εξωτερικού.
Επίσης ασχολούνται με την ανάλυση επιμέρους τομέων της οικονομίας, όπως π.χ. την αγροτική οικονομική ή την οικονομική στον χώρο της εργασίας. Ταυτόχρονα, συνδυάζουν τα αποτελέσματα των αναλύσεων στους διάφορους τομείς της οικονομίας και συγκρίνουν τα αποτελέσματα αυτά, με τα δεδομένα μιας συγκεκριμένης επιχείρησης ή ενός συγκεκριμένου καταναλωτικού κοινού, έτσι βοηθούν τη διοίκηση μιας επιχείρησης να λάβει τις αποφάσεις που προσδιορίζουν την οικονομική πολιτική αυτής της επιχείρησης. Η οικονομική πολιτική των κυβερνήσεων ή των διαφόρων διεθνών οικονομικών οργανισμών, προτείνεται και διαμορφώνεται από οικονομολόγους. Αυτή η πολιτική έχει άμεσο αντίκτυπο στην καθημερινή ζωή και ευημερία του κοινωνικού συνόλου.
Εκπαίδευση: Ο οικονομολόγος θα πρέπει να έχει πτυχίο οικονομικού τμήματος Α.Ε.Ι. ή Τ.Ε.Ι., είτε γενικότερα οικονομικής κατεύθυνσης. Τέτοια τμήματα που περιλαμβάνονται στον ευρύτερο κλάδο των οικονομικών, είναι το Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων, Χρηματοοικονομικών και άλλα που περιλαμβάνουν αρκετά μαθήματα που είναι κοινά με αυτά του τμήματος Οικονομικής Επιστήμης. Βασικές γνώσεις της οικονομικής επιστήμης μπορεί να διδαχθεί κάποιος στα Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης και τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών. Η γνώση ξένων γλωσσών και η χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών είναι αναγκαία. Εφόσον επιθυμεί να εργαστεί ως ελεύθερος επαγγελματίας, απαιτείται άδεια από το Οικονομικό Επιμελητήριο. ʼΑδεια μπορούν να λάβουν επίσης οι απόφοιτοι της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Σπουδαιότητα: Ο οικονομολόγος χρειάζεται να έχει καλό θεωρητικό υπόβαθρο στην οικονομική επιστήμη, στη στατιστική, τα μαθηματικά και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Είναι απαραίτητο να διαθέτει μαθηματική και υπολογιστική ικανότητα, επαγωγική σκέψη, ικανότητα για δουλειές γραφείου, ευχέρεια στη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών, κριτικό, συνθετικό και αναλυτικό πνεύμα, διορατικότητα, ικανότητα να προσαρμόζεται στα πλαίσια ομάδων εργασίας και έφεση στη διεξαγωγή ερευνών. Τον επαγγελματία οικονομολόγο χαρακτηρίζει η οξυδέρκεια, η ευελιξία και η ικανότητα πρόβλεψης, διάγνωσης και προσέγγισης στα φαινόμενα και προβλήματα της οικονομικής και κοινωνικής ζωής.
Μέλλον: Το επάγγελμα αυτό χαίρει ιδιαίτερης ζήτησης στην αγορά εργασίας, αντίστοιχη όμως είναι και η προσφορά στελεχών για τον συγκεκριμένο χώρο. Σήμερα η ζήτηση φαίνεται ότι εξαρτάται από την εξειδίκευση και οι αμοιβές είναι ανάλογες με τη θέση που κατέχει και σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να φτάσουν πολύ υψηλά.
Περιβάλλον ενασχόλησης: Οι απόφοιτοι ανωτέρων και ανωτάτων οικονομικών σχολών αποτελούν την κύρια πηγή στελεχών των οικονομικών και άλλων τμημάτων φορέων, οργανισμών, επιχειρήσεων, τραπεζών, ιδρυμάτων, κέντρων ερευνών και δημοσίων υπηρεσιών. Σε αυτούς τους χώρους απασχολείται η πλειοψηφία των οικονομολόγων. Οι απόφοιτοι σχολών μη τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μπορούν να απασχοληθούν σε βοηθητικές θέσεις στους παραπάνω χώρους, υπό την επίβλεψη ανώτερων στελεχών. Οι πτυχιούχοι έχουν την δυνατότητα να ανοίξουν ιδιωτικό γραφείο παροχής οικονομικών υπηρεσιών, φροντιστήριο, ή και να ασχοληθούν με την παροχή ιδιαίτερων μαθημάτων. Τέλος, μπορούν να γίνουν καθηγητές ενιαίων λυκείων και Τ.Ε.Ε., μετά από φοίτηση στην Παιδαγωγική Τεχνική Σχολή της ΣΕΛΕΤΕ.
Επαγγελματικές συνθήκες: Η άσκηση του επαγγέλματος συνεπάγεται σημαντικό βαθμό ευθύνης, αφού σε οποιοδήποτε επίπεδο ατόμου, επιχείρησης, τοπικού, εθνικού ή διεθνούς, η πτυχή των οικονομικών είναι πρωτεύουσας σημασίας. Όταν κατέχουν θέσεις με αυξημένες ευθύνες, ασχολούνται με την έρευνα ή είναι ελεύθεροι επαγγελματίες. Η εργασία που πραγματοποιούν είναι ημερήσια, καθιστική και πνευματική. Πολλές φορές δημιουργείται η ανάγκη εργασίας στα πλαίσια ομάδων ή συνεργασίας και συναλλαγών με συναδέλφους άλλων φορέων. Ο εργασιακός του χώρος είναι αυτός του γραφείου και η ποιότητά του υψηλή, εξασφαλίζοντας συνήθως- άριστες συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας. Όταν επιτύχει την αναρρίχηση σε υψηλά κλιμάκια της ιεραρχίας, οι αμοιβές του είναι ιδιαίτερα ελκυστικές, κάτι που δεν συμβαίνει όταν βρίσκεται στα κατώτερα και μέσα κλιμάκια ιεραρχίας.
Γενικά σχόλια: Ο οικονομολόγος μέσα στο πλαίσιο της επιστήμης του ασχολείται με συγκεκριμένα προβλήματα που αφορούν την παραγωγή και παραγωγικότητα, την πολιτική αμοιβών και τιμών, τον πληθωρισμό, το φορολογικό σύστημα, την απασχόληση, τον καταμερισμό εργασίας και με όλα εκείνα που αφορούν την οργάνωση και την οικονομική διαχείριση της επιχείρησης.
Επίσης ασχολούνται με την ανάλυση επιμέρους τομέων της οικονομίας, όπως π.χ. την αγροτική οικονομική ή την οικονομική στον χώρο της εργασίας. Ταυτόχρονα, συνδυάζουν τα αποτελέσματα των αναλύσεων στους διάφορους τομείς της οικονομίας και συγκρίνουν τα αποτελέσματα αυτά, με τα δεδομένα μιας συγκεκριμένης επιχείρησης ή ενός συγκεκριμένου καταναλωτικού κοινού, έτσι βοηθούν τη διοίκηση μιας επιχείρησης να λάβει τις αποφάσεις που προσδιορίζουν την οικονομική πολιτική αυτής της επιχείρησης. Η οικονομική πολιτική των κυβερνήσεων ή των διαφόρων διεθνών οικονομικών οργανισμών, προτείνεται και διαμορφώνεται από οικονομολόγους. Αυτή η πολιτική έχει άμεσο αντίκτυπο στην καθημερινή ζωή και ευημερία του κοινωνικού συνόλου.
Εκπαίδευση: Ο οικονομολόγος θα πρέπει να έχει πτυχίο οικονομικού τμήματος Α.Ε.Ι. ή Τ.Ε.Ι., είτε γενικότερα οικονομικής κατεύθυνσης. Τέτοια τμήματα που περιλαμβάνονται στον ευρύτερο κλάδο των οικονομικών, είναι το Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων, Χρηματοοικονομικών και άλλα που περιλαμβάνουν αρκετά μαθήματα που είναι κοινά με αυτά του τμήματος Οικονομικής Επιστήμης. Βασικές γνώσεις της οικονομικής επιστήμης μπορεί να διδαχθεί κάποιος στα Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης και τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών. Η γνώση ξένων γλωσσών και η χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών είναι αναγκαία. Εφόσον επιθυμεί να εργαστεί ως ελεύθερος επαγγελματίας, απαιτείται άδεια από το Οικονομικό Επιμελητήριο. ʼΑδεια μπορούν να λάβουν επίσης οι απόφοιτοι της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Σπουδαιότητα: Ο οικονομολόγος χρειάζεται να έχει καλό θεωρητικό υπόβαθρο στην οικονομική επιστήμη, στη στατιστική, τα μαθηματικά και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Είναι απαραίτητο να διαθέτει μαθηματική και υπολογιστική ικανότητα, επαγωγική σκέψη, ικανότητα για δουλειές γραφείου, ευχέρεια στη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών, κριτικό, συνθετικό και αναλυτικό πνεύμα, διορατικότητα, ικανότητα να προσαρμόζεται στα πλαίσια ομάδων εργασίας και έφεση στη διεξαγωγή ερευνών. Τον επαγγελματία οικονομολόγο χαρακτηρίζει η οξυδέρκεια, η ευελιξία και η ικανότητα πρόβλεψης, διάγνωσης και προσέγγισης στα φαινόμενα και προβλήματα της οικονομικής και κοινωνικής ζωής.
Μέλλον: Το επάγγελμα αυτό χαίρει ιδιαίτερης ζήτησης στην αγορά εργασίας, αντίστοιχη όμως είναι και η προσφορά στελεχών για τον συγκεκριμένο χώρο. Σήμερα η ζήτηση φαίνεται ότι εξαρτάται από την εξειδίκευση και οι αμοιβές είναι ανάλογες με τη θέση που κατέχει και σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να φτάσουν πολύ υψηλά.
Περιβάλλον ενασχόλησης: Οι απόφοιτοι ανωτέρων και ανωτάτων οικονομικών σχολών αποτελούν την κύρια πηγή στελεχών των οικονομικών και άλλων τμημάτων φορέων, οργανισμών, επιχειρήσεων, τραπεζών, ιδρυμάτων, κέντρων ερευνών και δημοσίων υπηρεσιών. Σε αυτούς τους χώρους απασχολείται η πλειοψηφία των οικονομολόγων. Οι απόφοιτοι σχολών μη τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μπορούν να απασχοληθούν σε βοηθητικές θέσεις στους παραπάνω χώρους, υπό την επίβλεψη ανώτερων στελεχών. Οι πτυχιούχοι έχουν την δυνατότητα να ανοίξουν ιδιωτικό γραφείο παροχής οικονομικών υπηρεσιών, φροντιστήριο, ή και να ασχοληθούν με την παροχή ιδιαίτερων μαθημάτων. Τέλος, μπορούν να γίνουν καθηγητές ενιαίων λυκείων και Τ.Ε.Ε., μετά από φοίτηση στην Παιδαγωγική Τεχνική Σχολή της ΣΕΛΕΤΕ.
Επαγγελματικές συνθήκες: Η άσκηση του επαγγέλματος συνεπάγεται σημαντικό βαθμό ευθύνης, αφού σε οποιοδήποτε επίπεδο ατόμου, επιχείρησης, τοπικού, εθνικού ή διεθνούς, η πτυχή των οικονομικών είναι πρωτεύουσας σημασίας. Όταν κατέχουν θέσεις με αυξημένες ευθύνες, ασχολούνται με την έρευνα ή είναι ελεύθεροι επαγγελματίες. Η εργασία που πραγματοποιούν είναι ημερήσια, καθιστική και πνευματική. Πολλές φορές δημιουργείται η ανάγκη εργασίας στα πλαίσια ομάδων ή συνεργασίας και συναλλαγών με συναδέλφους άλλων φορέων. Ο εργασιακός του χώρος είναι αυτός του γραφείου και η ποιότητά του υψηλή, εξασφαλίζοντας συνήθως- άριστες συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας. Όταν επιτύχει την αναρρίχηση σε υψηλά κλιμάκια της ιεραρχίας, οι αμοιβές του είναι ιδιαίτερα ελκυστικές, κάτι που δεν συμβαίνει όταν βρίσκεται στα κατώτερα και μέσα κλιμάκια ιεραρχίας.
Γενικά σχόλια: Ο οικονομολόγος μέσα στο πλαίσιο της επιστήμης του ασχολείται με συγκεκριμένα προβλήματα που αφορούν την παραγωγή και παραγωγικότητα, την πολιτική αμοιβών και τιμών, τον πληθωρισμό, το φορολογικό σύστημα, την απασχόληση, τον καταμερισμό εργασίας και με όλα εκείνα που αφορούν την οργάνωση και την οικονομική διαχείριση της επιχείρησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου