Ζαμπέτας Γιώργος - Βιογραφία

Γεννήθηκε το 1925 στην Αθήνα. Αυτοδίδακτος στο μπουζούκι ξεκίνησε την καριέρα του σαν επαγγελματίας μουσικός παίζοντας μπουζούκι στα πάλκα των λαϊκών κέντρων. Οι εκπληκτικές του ικανότητες στο όργανο αυτό γρήγορα τον ανέδειξαν σαν έναν από τους λίγους και περιζήτητους δεξιοτέχνες του είδους.

Σαν συνθέτης ξεκίνησε γύρω στα 1952 γράφοντας το τραγούδι "Σαν σήμερα" πάνω σε στίχους Χαράλαμπου Βασιλειάδη. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’50 έγραψε αρκετά τραγούδια από τα οποία τα σημαντικότερα είναι:
1954  Αφήνω γεια σε στίχους Κώστα Βίρβου.
1956  Όταν θα λάβεις αυτό το γράμμα σε στίχους Γιώργου Μητσάκη - Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω σε στίχους Χαράλαμπου Βασιλειάδη.
1958  Ήρθα κι απόψε στα σκαλοπάτια σου - Ζαλούμπα σε στίχους Χαράλαμπου Βασιλειάδη.
1959  Ο πιο καλός ο μαθητής - Αράπης σε στίχους Χαράλαμπου Βασιλειάδη.

Αρχές της δεκαετίας του ’60 γνωρίζεται με τον ποιητή Δημήτρη Χριστοδούλου ο οποίος γίνεται αφορμή να γράψει μια σειρά από αριστουργηματικά τραγούδια. Τα σημαντικότερα τραγούδια αυτής της δεκαετίας είναι:
1960  Το κουτούκι σε στίχους Ευτυχίας Παπαγιανοπούλου
1963  Δεν έχει δρόμο να διαβώ σε στίχους Δημήτρη Χριστοδούλου
1964  Κι αν θα διαβείς τον ουρανό - Πόρτα κλειστή τα χείλη σου - Τα δειλινά σε στίχους Δημήτρη Χριστοδούλου.
1965  Ξημερώματα - Με το βοριά - Μεσάνυχτα που θα σε βρω σε στίχους Δημήτρη Χριστοδούλου, Σήκω χόρεψε συρτάκι - Χαμόγελο - Η Κυριακή σε στίχους Αλέκου Σακελάριου, και Θεσσαλονίκη σε στίχους Ηλία Ηλιόπουλου.
1966  Πάρε τον δρόμο τον παλιό σε στίχους Δημήτρη Χριστοδούλου - Δημήτρη μου Δημήτρη μου σε στίχους Αλέκου Σακελάριου.
1967  Σταλιά, σταλιά σε στίχους Διονύση Τζεφρώνη.
1968  Ποιος είναι αυτός - Έρχομαι έρχομαι σε στίχους Πυθαγόρα.
1969  Τι να φταίει σε στίχους Δημήτρη Χριστοδούλου,
1970  Αγωνία σε στίχους Χαράλαμπου Βασιλειάδη.

Εμφανίστηκε σε πολλές θεατρικές παραστάσεις και σε πολλές Ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες («Κόκκινα Φανάρια», «Λόλα», «Οδός Ονείρων» κ.α.). Εκτός απ την πλούσια σε επιτυχίες δισκογραφική δραστηριότητα κάνει αρκετές εμφανίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό ως δεξιοτέχνης του μπουζουκιού. Συνεργάζεται με τον Μάνο Χατζιδάκι ως σολίστας και δίνει το μέτρο της επιδεξιότητας και της ιδιαιτερότητας του ήχου του στο όργανο αυτό. Τις μουσικές του ρίζες θα πρέπει να τις αναζητήσουμε περισσότερο σε δυτικές πηγές και λιγότερο στους λαϊκούς δρόμους. Πολλές από τις μελωδίες του στηρίζονται στον μακρινό απόηχο της Αθηναϊκής καντάδας.

Ένας δυτικότροπος συνθέτης που είναι εντελώς λαϊκός όχι μόνο για τους ρυθμούς που επιλέγει για τα τραγούδια του, αλλά και από την γνησιότητα και τον αυθορμητισμό σε όλη τη δουλειά του. Ανάλαφρος - Λυρικός, έχει ύφος ευδιάκριτο που ενισχύεται και από τον τρόπο με τον οποίο εκτελεί ο ίδιος στο μπουζούκι τη μουσική του. Το στοιχείο επίσης εκείνο που κάνει τα τραγούδια του αναγνωρίσιμα είναι οι μελωδικές και ευρηματικές εισαγωγές του, ανήκει στις περιπτώσεις εκείνες των δημιουργών οι οποίοι κατάφεραν διατηρώντας τον αυθορμητισμό και την αμεσότητα της λαϊκής φόρμας, να μιλήσουν μια γλώσσα που χωρίς να αρνιέται και να αγνοεί το κύριο λεξιλόγιο και την σημερινή καταγωγή της να είναι πιο καινούργια και πιο σημερινή. Ένας συνθέτης που δίχως άλλο έχει χαρίσει στο Ελληνικό τραγούδι, αξιοσημείωτες & ωραίες στιγμές. Πέθανε στις 10/06/1992.